ท่านพ่อลี

ปัจฉิมโอวาทของ “ท่านพ่อลี ธมฺมธโร” ท่านพ่ออาพาธด้วยโรคหัวใจโต และได้รับการรักษาพยาบาลเป็นอย่างดีที่สุด จากนายแพทย์ใหญ่​ ๆ ที่ประจำโรงพยาบาลสมเด็จพระปิ่นเกล้าฯ​ เป็นเวลา ๕ เดือนเศษ เมื่อนายแพทย์ได้ตรวจร่างกายครั้งสุดท้ายปรากฏว่า.อาการอาพาธของท่านดีขึ้นมากจนเป็นที่พอใจแล้ว.จึงอนุญาตให้ท่านกลับมาประจำอยู่วัดได้ วันเสาร์ที่ ๑๕ เมษายน ๒๕๐๔ ท่านมาลงทำอุโบสถสังฆกรรม และเมตตาให้บรรดาศิษย์ได้ถวายรดน้ำในวันสงกรานต์ทุกๆ คนต่างปลื้มปีติปราโมทย์เป็นอย่างยิ่งที่ท่านได้กลับและมีอาการเป็นปกติดี ได้พูดจาปราศรัยและสนทนาธรรมะกับสานุศิษย์ด้วยความแจ่มใสร่าเริง​

เรื่อง “กรรมหนักทำร้ายพระอริยะ” หลวงปู่สาม อกิญจโน ถูกทำร้ายด้วยหินเท่ากำปั้น จนฟันหน้าท่านหักไปหลายซี่ ในขณะที่ท่านนั่งสมาธิเข้าฌาณสมาบัติ (ธรรมประวัติ หลวงปู่สาม อกิญจโน) เมื่อออกพรรษาแล้ว จึงพาญาติโยมไปทางเชียงใหม่อีก ในครั้งนี้มีท่านคำดีและเณรฉลอง พร้อมโยมพุ จากสุรินทร์ (ปัจจุบันโยมพุบวชอยู่ที่วัดไตรวิเวก อ.เมือง จ.สุรินทร์) ร่วมเดินทางไปเชียงใหม่ด้วย ที่ไปครั้งนี้เพื่อหาสถานที่วิเวกเร่งทำความเพียรทางจิตใจของตนและศึกษาภูมิประเทศ

“หลวงปู่สิม กับพระเจ้าอโศกฯ” ” .. คราวหนึ่ง “หลวงป่สิม พุทฺธาจาโร” วัดถํ้าผาปล่อง อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ เดินทางไปนมัสการสังเวชนียสถาน ที่ประเทศอินเดีย เห็นสถูปที่พระเจ้าอโศกรามหาราชสร้างไว้อย่างยิ่งใหญ่ ที่พุทธคยา ก็เกิดความสนใจใคร่อยากทราบว่า “พระเจ้าอโศกฯ ผู้สร้างคุณประโยชน์แก่ พระพุทธศาสนาอันยิ่งใหญ่ ไปเกิดเสวยผลสุขทุกข์อยู่ ณ

เรื่องเล่าพระอริย : แม่ทัพใหญ่แห่งกองทัพธรรมหลวงปู่เสาร์ กนฺตสีโลเขียนเล่าเรื่อง พระไพศาล วิสาโล ประมาณปี ๒๔๓๕ มีพระธุดงค์หนุ่มวัย ๓๐ ชื่อพระอาจารย์เสาร์มาพักที่กุดเม็ก ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากบ้านคำบง อำเภอโขงเจียม จังหวัดอุบลราชธานี ไม่นานก็ได้รู้จักกับชายหนุ่มคนหนึ่งชื่อมั่น ซึ่งเป็นหมอลำฝีปากดีแห่งบ้านคำบง หนุ่มมั่นมีความศรัทธาในพระอาจารย์เสาร์ มาดูแลอุปัฏฐากท่านเป็นประจำ บางวันก็ไม่กลับบ้าน ภายหลังก็ฝึกสมาธิภาวนากับท่านด้วย

“กูไม่อยากอยู่กับมึง มึงต้องเอากูไปส่งที่เก่าของกู” ในครั้งที่เกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 นายอุดมได้ติดตามกองทัพไทยไปพักอยู่ในวัดเก่าแก่แห่งหนึ่ง ในเมืองเชียงตุง ประเทศพม่า(Republic of the Union of Myanmar) โดยไปพักอยู่ในวิหารร้าง ในตอนค่ำขณะที่จะนอน แต่ยังไม่หลับ ได้เห็นแสงสว่างพุ่งมาจากหัวนอน จึงเกิดความสงสัยว่าเป็นแสงอะไร? ก็ได้รีบลุกขึ้นตรวจดู ได้เห็นพระพุทธรูปสัมฤทธิ์สีดำองค์หนึ่ง สูงคืบเศษ

ท่านพ่อผู้เด็ดขาดและเด็ดเดี่ยว ในช่วงสมัยรัฐบาลจอมพล ป.พิบลูสงคราม การเมืองเป็นเรื่องตึงเครียด มีการตรวจสอบไม่เว้นแม้แต่พระสงฆ์องค์เจ้า ท่านพ่อของเรามีศิษยานุศิษย์มากเลยพลอยฟ้าพลอยฝนไปด้วยท่านพ่อถูกกล่าวหาว่าซ่องสุมกำลังไว้มาก ถึงจะมีลูกศิษย์ยืนยันว่าท่านพ่อท่านเป็นพระปฏิบัติดีปฏิบัติชอบแต่ทางการไม่เชื่อ จึงส่ง พล.ต.อ.เผ่า ศรียานนท์(เจ้าของวลีเด็ดภายใต้ดวงอาทิตย์นี้ ไม่มีสิ่งใดที่ตำรวจไทยทำไม่ได้) มาสืบค้นให้ละเอียด เมื่อ พล.ต.อ.เผ่า มาถึงครั้งแรกสั่งกักบริเวณท่านพ่อไม่ให้ท่านพ่อธุดงค์ออกไปไหน ท่านพ่อท่านก็ไม่ว่าอะไร และตามมาด้วยการสอบถามเรื่องราวต่างๆ โดยกล่าวหาเรื่องที่ท่านพ่อซ่องสุมกำลังไว้ จริงหรือไม่ ท่านพ่อท่านตอบว่า”ไม่ใช่”คนที่มาที่นี้เพราะมีจิตศรัทธาในพระพุทธศาสนา

#คาถาบรรเทาทุกข์#ท่านพ่อลี วัดอโศการาม ให้สวดเวลานอนป่วย ให้สวดทุกวันเท่าอายุของตนได้ดีที่สุด ถ้าไม่สามารถ ให้สวดวันละ 3-7 ครั้ง ก็ได้ว่าดังนี้ “ปัญจะ มาเร ชิโน นาโถ ปัตโต สัมโพธิ. มุตตะมัง อะระหัง พุทโธ อิติปิโส ภควา นะมามิหัง”

“ท่านอาจารย์ลีฯ ระหว่างเดินธุดงค์จากเมืองอุบล จะเข้ากรุงเทพฯ ไปปักกลดตีนภูเขาปากช่อง ตอนกลางคืนภูมิเทวดาหลายแสนมาขอให้ท่านสร้างพระพุทธรูปไว้ให้เขากราบไหว้” 》”ท่านอาจารย์ลี (ธมฺมธโร) เพิ่นเล่าให้ฟังว่า เมื่อคราวเดินทางเข้ากรุงเทพฯ เดินธุดงค์จากเมืองอุบล จะเข้ากรุงเทพฯ พอถึงปากช่อง ก็ไปปักกลดอยู่ตีนภูเขา เขาฮ้องชื่อภูสีเสียดอ้า อยู่แถวกลางดง พักอยู่หลายวัน ขึ้นไปเสาะหาถ้ำที่ภาวนาข้างบน แต่ก็ไม่ได้ ตกกลางคืน รุกขเทวดา