สงครามโลกครั้งที่ 2

สมัยสงครามโลก ครั้งที่ 2 ทหารญี่ปุ่นได้เอารถไฟสายใต้ของไทยทั้งขบวน ไปใช้ทำการขนส่งสัมภาระเข้ากลันตันเพื่อโจมตีสิงคโปร์ รถไฟขบวนนี้ต้องแล่นผ่านหน้าวัดช้างให้ ไปตามรางซึ่งอยู่ใกล้กับเขื่อน(สถูป) อยู่ทุกๆ วัน จนกระทั่งวันหนึ่ง ในเดือนมกราคม พ.ศ.2485 เวลาประมาณ 15.00 น. รถไฟขบวนนี้แล่นกลับมาจากสุไหงโกลกถึงหน้าวัด หัวรถจักรขนานตรงกับสถูปพอดี ทันใดนั้นเหตุการณ์อัศจรรย์ก็ปรากฏขึ้น คือรถไฟขบวนนั้นติดตรึงอยู่กับที่ จะเคลื่อนต่อไปอีกไม่ได้

“กูไม่อยากอยู่กับมึง มึงต้องเอากูไปส่งที่เก่าของกู” ในครั้งที่เกิดสงครามโลกครั้งที่ 2 นายอุดมได้ติดตามกองทัพไทยไปพักอยู่ในวัดเก่าแก่แห่งหนึ่ง ในเมืองเชียงตุง ประเทศพม่า(Republic of the Union of Myanmar) โดยไปพักอยู่ในวิหารร้าง ในตอนค่ำขณะที่จะนอน แต่ยังไม่หลับ ได้เห็นแสงสว่างพุ่งมาจากหัวนอน จึงเกิดความสงสัยว่าเป็นแสงอะไร? ก็ได้รีบลุกขึ้นตรวจดู ได้เห็นพระพุทธรูปสัมฤทธิ์สีดำองค์หนึ่ง สูงคืบเศษ

เมื่อญี่ปุ่นขึ้นเมืองประจวบ ไม่ใช่ทหารก็ต้องสู้ ประจวบคีรีขันธ์ หรือเมืองเกาะหลัก เมื่อปี ๒๔๘๔ (1941) คือเมืองเล็ก สงบเงียบอยู่ริมชายทะเล ภูมิประเทศโดยทั่วไปของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เป็นพื้นที่ราบแคบ ๆ ตามแนวฝั่งทะเลด้านตะวันออก มีความลาดเอียงจากทิศตะวันตก ตามแนวเทือกเขาตะนาวศรี ลงสู่ทิศตะวันออก ด้านอ่าวไทย เฉพาะตัวเมืองมีอ่าวย่อยที่สำคัญคืออ่าวประจวบ เป็นแนวที่ตั้งตัวเมือง มีบ้านเรือนร้านค้า

ในขณะที่ทางเอเชียก็เกิดสงครามระหว่างจีนและญี่ปุ่น เนื่องจากความขัดแย้งในดินแดนตอนใต้ของแมนจูเรีย สงครามที่เกิดขึ้นในทั้งสองทวีปนี้ได้เชื่อมโยงกันและขยายวงมาถึงดินแดนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เมื่อฝรั่งเศสยอมแพ้เยอรมนีในเดือนมิถุนายน พ.ศ.2483 หลังจากที่ฝรั่งเศสพ่ายแพ้สงคราม ทำให้เกิดภาวะสุญญากาศทางการเมืองขึ้นในอาณานิคมของฝรั่งเศส ญี่ปุ่นจึงถือโอกาสเข้าแทรกแซงกิจการในดินแดนนี้โดยส่งกำลังเข้าควบคุมอินโดจีนของฝรั่งเศส  ได้แก่ เวียดนาม ลาว และกัมพูชาในปัจจุบัน โดยขอให้รัฐบาลอินโดจีนของฝรั่งเศสปิดแนวชายแดนที่ติดต่อกับจีน เพื่อป้องกันการส่งกำลังช่วยเหลือรัฐบาลจีนซึ่งกำลังทำสงครามยืดเยื้อกับญี่ปุ่นอยู่ และต่อมาได้ทำสัญญายินยอมให้ญี่ปุ่นตั้งกองทหารในอินโดจีนได้ ทำให้สหรัฐอเมริกา อังกฤษ จีน และเนเธอแลนด์ดำเนินมาตรการปิดล้อมทางเศรษฐกิจต่อญี่ปุ่น เพื่อกดดันให้ญี่ปุ่นยุติสงครามกับจีนและถอนกำลังทหารออกจากอินโดจีนของฝรั่งเศส