นักโทษประหารยิงไม่เข้า หลวงปู่ช่วง วัดบางแพรกใต้ สุดยอดเกจิเมืองนนท์ นักการเมืองใหญ่จังหวัดนนท์ ต้องมีเหรียญท่านแขวนคอแทบทุกคน เพราะประสบการณ์เหรียญท่าน มีมากมายจนเล่าไม่ไม่หมด หลวงปู่ช่วง ท่านนับเป็นทายาทหลวงปู่เอี่ยมองค์หนึ่ง เพราะมีประวัติแน่นอน ว่ามาเรียนวิชาจากหลวงปู่เอี่ยม ท่านนับเป็นผู้ใฝ่เรียนวิชา หลังจากอุปสมบท ได้เรียนวิทยาคมจากพระอุปัชฌาย์กับคู่สวดทั้งสององค์ ต่อมาได้ดั้นด้นมาเรียนวิชาจากหลวงปู่เอี่ยม ไปเรียนวิชาทำผ้าประเจียดและธงแดง จาก พระธรรมานุสารี(สว่าง) วัดเทียนถวาย
สมเด็จโตกับพระยืนอุ้มบาตร วัดกลางราชบุรี วัดกลาง ต. คลองข่อย ก่อสร้างในสมัยรัชกาลใด ไม่มีผู้ใดทราบ สันนิษฐานว่าอาจจะสร้างมาตั้งแต่สมัย กรุงศรีอยุธยาเป็นราชธานี เพราะจากคำบอกเล่าของผู้อาวุโส เดิมวัดนี้หันหน้าไปทางแม่น้ำเพราะการเดินทางจะใช้แม่น้ำเป็นหลัก ตั้งเมื่อ พ.ศ. 2300 ไม่ปรากฏว่าผู้ใดเป็นผู้สร้าง แต่เป็นวัดที่ท่านเจ้าประคุณสมเด็จพระพุฒจารย์(โต)พรหมรังสี ได้เคยธุดงค์มาบำเพ็ญวิปัสสนากรรมฐาน และจัดสร้างพระพุทธรูปปางอุ้มบาตรขึ้น ก่อสร้างด้วยอิฐถือปูน สูง
ตำนานสัตว์ธนู แห่งเมืองสยาม ในปัจจุบัน มีคนมาเล่าให้แอดมินฟังอยู่เรื่อยๆ ว่ามีการทำคุณไสย ทำร้ายกันอย่างมากมาย มากกว่าในอดีตเยอะ สมัยก่อน เขาจะทำกัน เฉพาะคนใหญ่คนโต แต่ปัจจุบัน ชาวบ้านชาวช่อง แค่ไม่พอใจกัน ก็ไปหาหมอทำคุณไสยใส่ความตรงข้ามแล้ว แอดมิน เคยเห็นบางเพจ ถึงกับประกาศ รับจ้างทำคุณไสย เดี๋ยวนี้เขาเล่นกันขนาดนี้แล้ว วัตถุมงคลที่ขึ้นชื่อเรื่องกันคุณไสย
เหตุเกิดที่เมืองพาราณสี สมุห์ สมุห์ สมุห์ อยู่ไหน… เสียงเรียกของหลวงปู่ดังออกมาจากห้องพักในวัดจีนไตรรัตนาราม หลังจากที่ท่านหลับไปพักใหญ่เพราะความเหนื่อยล้า จากการเดินทางที่ยาวนานถึง ๑๐ ชั่วโมง จากพระนครสาวัตถีถึงเมืองพาราณสี อาตมาจึงไปนั่งลง พนมมืออยู่ใกล้ๆท่าน “ครับผม หลวงปู่” ท่านชี้มือไป โดยไม่ลุกจากที่นอนและไม่ลืมตา “ทางนั้น ทางนั้น ผมเห็นม้า
หลวงพ่อจ้อย เขมิโย วัดถ้ำมังกรทอง ศิษย์ของหลวงพ่อปานที่น้อยฅนจะรู้จัก ตอน ๒ เขาว่าพระอริยะเจ้าหรือพระผู้ทรงอภิญญาสมาบัติ สามารถพูดคุยสื่อภาษาทางจิตบอกกล่าวกับสัตว์ได้ อีกทั้งแสดงอภินิหารอำนาจจิตได้อย่างพิสดาร เหนือความสามารถที่ฅนสามัญธรรมดาจะพึงกระทำได้ หลวงพ่อจ้อยก็เช่นกันท่านบวชในพระศาสนามานาน วัน ๆ ท่านจะทำสมาธิภาวนาพัฒนาจิตของท่าน ด้วยเหตุนี้กระมังที่ทำให้ท่านสามารถทำเรื่องอัศจรรย์ได้อย่างไม่ต้องสงสัย และอาจด้วยคุณแห่งศีล คุณแห่งธรรมะ ที่ทำสั่งสมมาแต่กาลก่อนตลอดมา จึงทำให้ท่านเป็นที่เคารพของเทพเทวดาต่าง ๆ
ภาพเก่าจัดว่าหาชมยาก พระไพโรจน์พุฒาจารย์ (หลวงพ่อรุ่ง)วัดท่ากระบือ พระเถราจารย์นามกระเดื่องเมืองสมุทรสาคร พระไพโรจน์วุฒาจารย์ หรือ หลวงพ่อรุ่ง ติสสโร อดีตเจ้าอาวาสวัดท่ากระบือ นามเดิมว่า รุ่ง เป็นชาว อ.กระทุ่มแบน จ.สมุทรสาคร ศึกษาร่ำเรียนหนังสือไทยและขอม ตลอดจนภาษาบาลีมูลกัจจายน์ กับพระอาจารย์ทิม เจ้าอาวาสวัดน้อยนพคุณ ที่กรุงเทพฯ เมื่ออายุครบอุปสมบท
เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 32 กิเลสตัณหา (เขียนโดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง) ยุทธการบุกสึกพระกลางธรณีสงฆ์ของพลพรรคดาวระเบิด กับเสือเอสโซ่ ที่ฟ้องอยู่ตามหน้าหนังสือพิมพ์ในวันรุ่งขึ้นพร้อมปูมหลังนับแต่เริ่มกวนเมืองส่งให้ชื่อ แดงไบเล่ย์ ปุระเบิดขวด และ ดำเอสโซ่ ดังกระฉ่อนทั่วประเทศ บรรดาชาวยุทธ์หลายอาชีพจาก ซ่อง, โรงแรม, สถานเริงรมย์, หวยเถื่อน รวมไปถึงบ่อนกาสิโนล้วนกล่าวขานถึง
Read more
เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 31 พระผจญมาร (เขียนโดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง) บ่ายแล้ว แดดอ่อนรอนแสงย่านสลัมล็อก ๑๑ ท่าเรือคลองเตย รวงรังของหมู่ด้องบัดนี้สมาชิกภายในครอบครัว มีป้าละไมมารดาเพื่อนกับ ๓ ลูกสาว ไก่, กุ้ง และก้อยก็ได้รับรู้เรื่องเมื่อคืนโดยการสารภาพจากพี่ชายของเธอหมดเปลือกเฉพาะเฮโรอีนชนิดเกล็ดจำนวน ๑๐ กิโลกรัมที่หมู่ด้องกับเกชัชสิงห์บากขอไว้ หัวหมู่ได้สั่งห้ามมารดากับน้องสาวยุ่งเด็ดขาด
Read more
เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 30 ลูบหนวดมังกร (เขียนโดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง) ราว ๕ ทุ่มเศษ แต่ไม่ดึกนักสำหรับคนเมืองหลวง ยังปรากฏผู้ชาย-หญิง ต่างวัยโถมแรงกายชูชีพตนและครอบครัวสู้ชีวิตตกกลางคืนกระฉับกระเฉง นับแต่บนผิวการจราจรบบฟุตบาท แม้ในกรอบตึกแห่งธุรกิจเริงรมย์ระดับยอดหญ้าจรดทรงตึกที่หมายแทงทะลุฟ้า เก๋งทานุสสีเทา ขับเคลื่อนโดย #สิงห์หน้าบากเกชัช พร้อม ด้องคลองเตย เก๊สตี๋
Read more
เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 29 ผ้าเหลืองร้อน (เขียนโดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง) ตกใกล้เที่ยงกลางธรณีสงฆ์ พระแดงฉันอาหารคาวหวานแล้วบรรดาลูกศิษย์ได้ลำเลียงสรรพอาหารออกไปตั้งวงที่นอกชาน ทั้งศิษย์ทั้งเพื่อนพระจึงนั่งซดอาหารมื้อเที่ยงบำรุงกระเพาะตามอัธยาศัย ผมเองนั่งกินข้าวกลางเรื่องที่เก็บมาคิดเงียบกริบจนวางช้อนล่ากว่าใครเพื่อน พอบรรดาศิษย์รุ่นขนถ้วยจานอาหารลงไปล้าง หลวงพี่เรียกชาวยุทธ์ทุกนามเข้าไปนั่งในกุฏิพร้อมรินน้ำชาแจกคนละถ้วยด้วยอาการกระฉับกระเฉง ผมลอบพิศรูปองค์พระพบมีราศีเหลืองอร่ามใบหน้าอิ่มเอิบ สดใส สมควรตามรอยพุทธองค์อย่างยิ่ง และเมื่อชมไปทั่วห้องตามผนังแทนที่จะพบตาลปัตรปักแขวนกลับมีแต่กระบอก, คมแฝก, แป๊ปน้ำพร้อมมีดดาบ มีดสั้นเหน็บกับแขวนอยู่ทั่วห้อง “เปี๊ยกคงสงสัยสิว่า
Read more
เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 28 ควันศึก ๒ แก๊ง (เขียนโดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง) บนแท็กซี่สยาม ราวทุ่มเศษ บัดนี้สีสันเมืองหลวงยามราตรีเยือนย่านปทุมวันอุบัติสวรรค์บนดินและพราวระยับด้วยดวงไฟใหญ่เล็กหลากสีเฉพาะย่านเกษตรและแยกราชประสงค์มียวดยานพาหนะและผู้คนเดินไปมาพลุกพล่านสักครู่พาหนะของผมพร้อม #ก้อย สาว ๑๗ น้องสาวคนเล็กของหมู่ด้องซึ่งนั่งปิดปากตัวเองเงียบกริบมาแต่ถนนอาจณรงค์ ถิ่นของเธอก็เลี้ยวเข้าประตูทางเข้า ร.พ.ตำรวจด้านข้างตรงข้ามกับโรงแรมเอราวัณไปเทียบยังตึกผู้ป่วยนอกจุดหมายปลายทางเรียบร้อย พอจ่ายค่าบริการแก่โซเฟอร์พร้อมผลักประตูรถปิด สาวเจ้าพาร่างอรชชรนำดิ่งเข้าตัวอาคารจนผมเปลี่ยนสภาพเป็นผู้ตามโดยอัตโนมัติ จากนั้นเธอดิ่งไปยังเคาน์เตอร์เจ้าหน้าที่ฝ่ายประชาสัมพันธ์สอบถามคนไข้อุบัติเหตุรถเมล์ชน
Read more
เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 27 วังวนหนักบู๊ (เขียนโดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง) ในที่สุดผมก็ผ่านด่าน สห. ลุยป่าออกไปอาศัยรถบรรทุกปลาสดจากชุมพรโต้รัตติการเข้าเมืองหลวงถึงปลายทางที่วงเวียนใหญ่เมื่อฟ้าสางก็สำรวจตัวเองดูเห็นสารรูปขะมุกขะมอมเสื้อแสงขาดวิ่นเนื้อหนังเต็มไปด้วยรอยขีดข่วนระหว่างลุยป่าส่อพิรุธ จึงใช้บริการแท็กซี่ทะยานข้ามสะพานพุทธฯ ไปฝั่งพระนคร มุ่งหาเพื่อนแทนเข้ากราบเท้าหลวงพ่อยังถิ่นนักบู๊ ม้าเก็งเอ๋า ที่โรงแรมโรงเลี้ยงเด็กทันที “มีใครอยู่ที่นี่บ้าง อาโก” นักการเชื้อไหหลำวัย ๕๐ ผิวเหลืองผมหงอกประปราย ร่างผอมเกร็งเพราะ
Read more
เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 26 หักด่าน สห. (เขียนโดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง) ตะวันบ่ายยังสาดแสงจ้า หลังจากคลานไปใช้ปากคาบใบตองห่อข้าวต้มมัดสินค้าของตนทิ้งถังขยะ ๒๐๐ ลิตร ด้านหลังโรงเก็บเครื่องบินห่างจากที่เกิดเหตุราว ๒๐ เมตร แล้วผมยืนหอบหายใจปัดฝุ่นลูกรังตามเนื้อตัวเสื้อกางเกง เหงื่อแตกพลั่ก ปรากฏเสียงเอะอะโหวกโวยของหัวหมู่วีระเจ้าเก่าดังขึ้นอีกก็หันไปชม พบไอ้เณรถ้วนหน้ายืนเงียบกริบจ้องตาอยู่ที่ใบตองห่อข้าวต้มมัดอีก ๓-๔ ชิ้น
Read more
เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 25 ภัยพ่อค้า (เขียนโดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง) วันใหม่แล้ว ใกล้เที่ยงแสงแดดต้นฤดูหนาวแผดจ้าจนหอบเอาความร้อนระอุจ่ายไปทั่วหุบเขาปราณบุรี ผมนั่งทำงานบัญชีวัสดุที่ผู้กองมอบหมายให้ทำภายในห้องทำงานของท่านเสร็จ ก็ลุกจากเก้าอี้เดินไปชิดเท้าตรงหน้าโต๊ะทำงานท่านพลางค้อมร่างยื่นสมุดบัญชีให้ท่าน “เสร็จหมดแล้วครับ” เจ้านายรับ บช. ไปพร้อมกับยิ้มให้ จ่ากองร้อยขยับลุกจากเก้าอี้มาชิดเท้ารายงานบ้าง “ผมขออนุญาตไปหังหินเบิกเงินที่ธนาคารและจะกลับราวบ่าย ๓ โมงครับ” เจ้านายผงกศีรษะเชิงอนุญาต จ่ากองร้อยสนองคำนอบน้อม
Read more
เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 24 อาชีพใหม่ (เขียนโดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง) เมื่อ “โผพลิก” ให้ประจำร้อยบริการและเพื่อนร่วมรุ่นได้แยกย้ายไปประยังหน่วยอื่นของ ทบ. พร้อมทั้งทหารเก่ามีหน้าที่รับ-จ่ายวัสดุ ๔ นาย ปลดประจำการ เรา ๔ คนอันมีสิทธิ์, ดอน, เกียรติ และผมก็เข้ารับหน้าที่งานแทนสำหรับผมมีภาษีตรงที่วุฒิการศึกษาดีกว่า
Read more
