AppGeji – แอพเกจิ

ข้าวต้มมัดตอนจบ เมื่อ เจ้าลออ หรือที่พวกของไพฑูรย์มักอุปโลกน์ให้เป็น ม.ล. ลออ เพราะหมอนี่กิริยาท่าทางการพูดจา ดูน่าเชื่อถือ เลยเรียกกันว่า ม.ล.ลออ มาเยี่ยมไพฑูรย์ คราวนี้หม่อมหลวงกำมะลอเป็นคนกำหนดเเผนการหนี ”เปียนายแอบเอาดินน้ำมันกดรูกุญเเจห้องขังของแกหนึ่งชิ้นกับที่ตรวนหนึ่งชิ้นลักลอบเอามาให้ฉัน ฉันจะเอาไปทำกุญแจให้แก ไขไปสู่อิสรภาพส่วนวิธีการจะนำกุญแจเข้าไปในคุกเราจะคิดดูอีกที” ไพฑูรย์ใช้เงินที่พรรคพวกแอบส่งมาให้หาซื้อดินน้ำมันมาจนได้ หลังจากกดรูกุญแจเเล้วนำมาห่อเเขวนไว้กับพวกอัณฑะรอให้เจ้าลออมารับดินน้ำมันไป ไพฑูรย์ถามหม่อมหลวงกำมะลอเพื่อความแน่ใจว่าต้นแบบจากดินน้ำมันจะทำกุญแจผีได้หรือ หม่อมหลวงกำมะลอให้ความมั่นใจว่า ช่างกุญแจรายนี้ชำนาญเกี่ยวกับรูปแบบกุญแจ

ข้าวต้มมัดตอนเเรก ไพฑูรย์เมื่อออกปล้นคนรวยแล้วเอามาเเจกคนจนด้วยการแหกคุก ได้มาพบกับสาวิตรี หญิงที่ทำงานอยู่ในเบียร์ฮอลล์ ย่านศาลาแดง อันว่าเบียร์ฮอลล์นั้นเป็นการร่วมหุ้นกันระหว่างชาวไทยกับชาวอังกฤษ คนที่จะเข้าไปได้ต้องเป็นผู้ลากมากดี พวกผู้ดีแปดสาแหรก เก้าไม้คาน คำว่าแปดสาแหรก เก้าไม้คาน ไม่ได้เป็นคำดูถูกดูเเลคน แต่มีความหมายว่า ผู้ดีตะกูลนี้ร่ำรวยและหรือเป็นผู้มีบรรดาศักดิ์สืบย้อนหลังขึ้นไปถึง 8 ชั่วคน (ปกติมักนับเเค่ 7ชั่วคน) หรือสืบวงศ์ตระกูลอันมีชื่อเสียงมาถึงเก้าวาระ แต่คนสมัยนี้กลับเอามาใช้เป็นคำแหบเเหนม

พ่อตาอันธพาล (ไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องาม) การหนีเงื้อมมือกฏหมาย ไพฑูรย์เล่าว่า ต้องหนีไปในที่ที่ตำรวจคาดไม่ถึงว่าจะไปกบดาน คือในที่ที่ผู้ร้ายไม่มีญาติพี่น้อง หรือพวกพ้องที่พอจะอาศัยซุกหัวอยู่ได้ เป็นคนแปลกหน้าที่ทางการจะติดตามไม่ได้ง่าย ๆ ไพฑูรย์จึงตัดสินใจไม่หนีขึ้นเหนือและก็ไม่ลงใต้ แต่ไปอยู่ในจังหวัดราชบุรี เปลี่ยนทรงผมและกิริยาท่าทางเพื่อมิให้เป็นที่สังเกตของคนทั่วไป อาศัยเงินที่ฝากเพื่อน ฝากเเม่ดอกเหมย หัวหน้าอั้งยี่ที่เคยเล่ามาแล้ว ดำรงชีวิตอย่างสมถะ ไพฑูรย์ไปกบดานอยู่ ต.ท่าเสา จ.ราชบุรี

ประวัติหลวงพ่อจั่น วัดบางมอญ อ.มหาราช จ.พระนครศรีอยุธยา โดย จามเทวี ชีวประวัติหลวงพ่อจั่น วัดบางมอญ มหาราช ในอดีตแผ่นดินทองของตำบลบางนา อำเภอมหาราช จังหวัดพระนครศรีอยุธยา อันเป็นตำบลหนึ่งที่มีความเป็นซึ่งเต็มไปด้วยประวัติศาสตร์สลับซับซ้อนอยู่ไม่น้อยทีเดียว คำว่า “อยุธยา” นั้น ทุกคนย่อมรู้ว่าเป็นเมืองเก่าโบร่ำโบราณ และเคยเป็นเมืองหลวงของไทยมาแล้วสมัยหนึ่ง ความยิ่งใหญ่ไพศาลและความสมบูรณ์พูนสุข ทำให้ผู้คนในสมัยกรุงศรีอยุธยาเกิดความร่มเย็นเป็นสุข

หลวงพ่อชุ่ม วัดราชคาม ราชบุรี เป็นเกจิอีกท่านหนึ่ง ที่นับเป็นสุดยอดเกจิแห่งเมืองโอ่ง(ราชบุรี) ท่านมีอาจารย์ที่ดังระดับประเทศ คือหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า โดยท่านไปเรียนพร้อมกับหลวงพ่อรุ่ง วัดท่ากระบือ หลวงพ่อชุ่ม ยังเป็นครูของครูสัก ที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักแก่คนทั่วไป คือ อ.หนู ทองศิริ แห่งวัดสุวรรณ เจ้าตำรับธงข้างหู ที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักแก่คนทั่วไป หลวงพ่อชุ่ม

เป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วว่า “กรมหลวงชุมพรเขตรอุดมศักดิ์” ท่านเป็นชายชาตรี ใช้ชีวิตกลางแจ้งเพื่อศึกษาชีวิตของราษฎรตามหัวเมืองต่างๆ และที่สำคัญท่านชื่นชอบพุทธเวท ไสยเวท เป็นอย่างมาก ท่านเป็นพระราชโอรสของพระพุทธเจ้าหลวง รัชกาลที่ ๕ พระองค์ทรงเป็นผู้วางรากฐานการบริหารงานของกองทัพเรือ ทรงได้รับการเชิดชูในหมู่ทหารเรือเรียกขานพระองค์ว่า “เสด็จเตี่ย” หรือ “หมอพร” และ “พระบิดาแห่งกองทัพเรือไทย” ต่อมาในปี ๒๕๓๖ มีประกาศกองทัพเรือขนานพระนามพระองค์ว่า

หลวงพ่อปุย วัดเกาะ สุพรรณบุรี พระคณาจารย์ผู้มีเวทย์วิทยาคมแก่กล้า มีพลังจิตสูงสามารถกำราบปราบภูตผีต่างๆได้ (ไล่ผีได้) ทั้งยังมีความเชี่ยวชาญในวิชาอาคมต่างๆ ความเฉียบขาด ความดุ และวาจาศักดิ์สิทธิ์ประดุจพระร่วงของหลวงพ่อปุยเป็นที่กล่าวขานกันมากจนบรรดานักเลงใหญ่และเสือร้าย(โจร)ทั้งหลายของเมืองสุพรรณต่างเกรงกลัวบารมีของท่าน จนท่านได้รับสมญานามว่า “ปากพระร่วง” หลวงพ่อมีนามว่า ปุย นามสกุล รักกูล เกิดเมื่อวันที่ ๓๑ เดือนพฤษภาคม ปีพุทธศักราช

คาถาพญาไก่เถื่อน สมเด็จพระสังฆราชญาณสังวร (สุก ไก่เถื่อน) ประวัติพระคาถาพระยาไก่เถื่อน พระคาถาพระยาไก่เถื่อนนี้ ผู้ใดภาวนาได้สามเดือนทุกๆ วันโดยไม่ขาด ผู้นั้นจะมีปัญญาดั่งพระพุทธโฆษาฯ และไก่ป่านี้ขันขานไพเราะนัก ด้วยอำนาจแห่งพระคาถาพระยาไก่เถื่อนให้สวดสามจบ จะไปเทศน์ ไปสวด ไปร้อง หรือไปเจรจาสิ่งใดๆ ดีนัก มีตบะเดชะนัก ถ้าแม้นสวดได้เจ็ดเดือน อาจสามารถรู้ใจคน เหมือนดังไก่ป่ารู้กลิ่นตัวคนฉะนั้น