AppGeji – แอพเกจิ

ตอนที่ 3 : กำเนิดพราหมณ์นครศรีธรรมราช เพื่อให้เรื่องแคบเข้ามาสู่วัตถุประสงค์ที่จะวกเข้าหาวัดท้าวโคตร จึงจะพูดถึงการขยายตัวของพราหมณ์ในขอบเขตแหลมมลายู โดยเฉพาะในภาคใต้ของประเทศไทยเท่านั้น สายที่ ๑ คือ สายบาตูปาฮัต เมื่อตั้งชุมนุนชนเป็นปึกแผ่นหลายร้อยปีแล้ว ก็ค่อยเคลื่อนย้ายขึ้นไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ย่างเข้าแคว้นแดนดินซึ่งต่อมากลายเป็นประเทศ “ลังกาสุกะ” สายนี้ตะลุยขึ้นไปตามเส้นทางที่กล่าวแล้ว จนเข้าเขตท้องที่เดี๋ยวนี้เรียกว่าเมืองสงขลา ข้ามทะเลเข้าสู่อำเภอสะทิงพระและระโนด บางพวกก็ตัดข้ามทะเลสาบตรงไปทางตะวันตก ไปตั้งชุมนุมขึ้นที่บางแก้ว

ตอนที่ 2 : พราหมณ์สยายปีก ส่วนใหญ่ของชาวฮินดูในประเทศอินเดียแม้ในขณะนี้นับถือศาสนาพราหมณ์ ซึ่งตามลัทธิพราหมณ์ผู้นับถือไม่จำเป็นต้องเป็น “นักบวช” คืออาจครองชีพแบบฆราวาส หมายถึงมีภรรยาและลูกก็ได้ พักอาศัยอยู่ตามนิวาสถานบ้านช่องก็ได้ คล้ายคลึงกับพระสงฆ์ของชาวทิเบต แต่ทุกคนนับถือว่าตนเป็นนักบวชอยู่ด้วยตลอดเวลา ปฏิบัติศาสนกิจได้อย่างนักบวชทั้งหลายก็ได้ เพราะฉนั้นเมื่อพราหมณ์จาริกหรือทำนองอพยพไปที่ไหน ก็สามารถนำครอบครัวของตนไปด้วยก็ได้ และสามารถทำมาหากินไปตามวิถีทางของตนได้แต่ห้ามขาดเรื่องการแต่งงานกับคนนอก คือคนที่ไม่ใช่พราหมณ์ เพราะพราหมณ์ถือว่ามีวรรณะรองจากพงศ์พันธุ์กันไม่ได้ ความคิดนี้ก็ยังมีอยู่มากในประเทศอินเดียเดี๋ยวนี้ ลัทธิห้ามสมพงศ์ต่างวรรณะกับคนภายนอกนี้เท่ากับเป็นการกั้นวงล้อมของพวกพราหมณ์เอง

ตอนที่ 1 : กำเนิดเขาอ้อ เมื่อพุดถึงเรื่องไสยศาสตร์ผู้คนในประเทศเราส่วนใหญ่ก็จะนึกไปถึงพวกขอม หรือประเทศเขมรในปัจจุบัน แต่ถ้าจะว่ากันเฉพาะในประเทศไทยแล้ว ส่วนของภาคใต้เชื่อว่าชื่อเสียงของวัดเขาอ้อ ถูกนึกถึงเป็นอันดับแรก ในฐานะที่เป็นสำนักทางไสยเวทย์ที่สำคัญและยิ่งใหญ่ที่สุดในภาคใต้ สำนักวัดเขาอ้อ ที่ว่านี้ตั้งอยู่ที่จังหวัดพัทลุง อยู่ในเขตอำเภอควนขนุน สาเหตุที่ตั้งอยู่บริเวณนั้น ก็เพราะที่บริเวณนั้นเป็นสถานที่สำคัญในอดีต ผู้เขียนเองเคยติดตามอ่านงานเขียนเกี่ยวกับสำนักเขาอ้อมามาก แต่ส่วนใหญ่ที่พบก็มักจะพุดถึงเพียงกลายๆ กล่าวคือ จะพูดถึงพระเกจิอาจารย์ที่เป็นศิษย์สายเขาอ้อเสียมาก แล้วเท้าความถึงเขาอ้อแต่เพียงเล็กน้อยผู้เขียนจึงเข้าใจว่าเขาอ้อคือวัดธรรมดาๆ

หลวงปู่หิน ปภงฺกโร ผู้​มีอายุ​ยืนยาว 135 ปี หลวงปู่หิน ปภงฺกโร อดีตเจ้าอาวาส วัดโพธาราม บ้านหนองอ้อน้อย ต.กุดน้ำใส อ.น้ำพอง จ.ขอนแก่น พระอริยสงฆ์ ๕ แผ่นดิน แห่งลุ่มน้ำพอง ท่านมีข้อวัตรปฏิบัติที่งดงาม และปฏิบัติเคร่งครัดตามพระธรรมวินัย เผยแผ่ธรรมมะของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าให้เจริญรุ่งเรืองสืบมาอีกทั้งยังเป็นที่กล่าวขานกันว่า

คาถามหาระงับ โอมมหาระงับ หลับสิ้นทั้งบ้าน โอมชิดมหาชิด โอมปิดมหาปิด สิทธิสวาหับ นะปิดตา โมปิดใจ พุทปิดปาก ธาปิดหู ยะหลับนิ่งอยู่ ៕ อิติปาระมิตาติงสาระงับอินทรา อิติสัพพัญญูมาคะตาระงับพรหมา อิติโพธิมะนุปปัตโตระงับมะนุสสา อิติปิโสจะเตนะโมระงับปีศาจ៕ อิระชาคะตะระสา ติหังจะโตโรถินัง ปิสัมวะโลปุสัตพุท โสมาณะกะริถาโธ

หลวงปู่บุดดา ถาวโร วัดกลางชูศรีเจริญสุข อ.บางระจัน จ.สิงห์บุรี พระอริยสงฆ์ผู้บรรลุพระสัจธรรม พระผู้เปี่ยมล้นด้วยความเมตตา ท่านมีความใฝ่เรียนรู้เป็นอย่างมากทั้งพระปริยัติและปฏิบัติธรรมด้วยจิตที่มุ่งมั่นแสวงหาโมกขธรรมเพียงพรรษาแรกท่านก็ออกจาริกธุดงค์ไปตามป่าเขาเกือบทุกภาค ได้ข้ามไปถึงฝั่งลาว แต่ละเส้นทางล้วนลำบากและได้พบปะสหธรรมิกหลายรูป ทั้งพระกัมมัฏฐานที่เก่งในทางปฏิบัติและ พระเกจิเรืองวิทยาคมและพระเถระชั้นผู้ใหญ่อาทิ-หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต -พระสุพรหมยาน วัดพระพุทธบาทตากผ้า -หลวงปู่สี วัดถ้ำเขาบุญนาค -หลวงพ่อปาน วัดบางนมโค -หลวงพ่อฤาษีลิงดำ

พระคาถาอิติปิโสบัวบาน หลวงพ่อกลั่น วัดพระญาติ ตั้งนะโม ๓ จบ ระลึกถึงพระรัตนตรัย ๓ ครั้ง อิติปิโส ภะคะวา มะอะอุ ทุกขัง กุสลาธัมมา อะกุสะลาธัมมา, อิติปิโส ภะคะวา อุอะมะอุ อะนัตตา ทุกขา

คาถาแก้โรคผิวหนังทุกชนิด คาถาชั้นสูงของหลวงปู่ศุข ตั้งนะโม ๓ จบ อะ สัง วิ สุ โล ปุ สะ พุ ภะ สะ ทะ วิ ปิ ปะ สะ

คาถามหาเมตตาจินดามณี คาถาชั้นครูของหลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ตั้งนะโม ๓ จบ คาถาจินดามณีตัวผู้ มณีจินดา ปิปะ ระหัญจะ ชะนังยะสังคาถาทัสสะนาสิโก มัง ปัตตะติตสิเนหัง มันตาปุตตัง วิสัง สิทธิราชา คาถาจินดามณีตัวเมีย มหามันตัง จินดามณี ทิวาตะชะระนิโจระวา