ไสยเทพ

ตอนที่ 3 : กำเนิดพราหมณ์นครศรีธรรมราช เพื่อให้เรื่องแคบเข้ามาสู่วัตถุประสงค์ที่จะวกเข้าหาวัดท้าวโคตร จึงจะพูดถึงการขยายตัวของพราหมณ์ในขอบเขตแหลมมลายู โดยเฉพาะในภาคใต้ของประเทศไทยเท่านั้น สายที่ ๑ คือ สายบาตูปาฮัต เมื่อตั้งชุมนุนชนเป็นปึกแผ่นหลายร้อยปีแล้ว ก็ค่อยเคลื่อนย้ายขึ้นไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ ย่างเข้าแคว้นแดนดินซึ่งต่อมากลายเป็นประเทศ “ลังกาสุกะ” สายนี้ตะลุยขึ้นไปตามเส้นทางที่กล่าวแล้ว จนเข้าเขตท้องที่เดี๋ยวนี้เรียกว่าเมืองสงขลา ข้ามทะเลเข้าสู่อำเภอสะทิงพระและระโนด บางพวกก็ตัดข้ามทะเลสาบตรงไปทางตะวันตก ไปตั้งชุมนุมขึ้นที่บางแก้ว

ตอนที่ 2 : พราหมณ์สยายปีก ส่วนใหญ่ของชาวฮินดูในประเทศอินเดียแม้ในขณะนี้นับถือศาสนาพราหมณ์ ซึ่งตามลัทธิพราหมณ์ผู้นับถือไม่จำเป็นต้องเป็น “นักบวช” คืออาจครองชีพแบบฆราวาส หมายถึงมีภรรยาและลูกก็ได้ พักอาศัยอยู่ตามนิวาสถานบ้านช่องก็ได้ คล้ายคลึงกับพระสงฆ์ของชาวทิเบต แต่ทุกคนนับถือว่าตนเป็นนักบวชอยู่ด้วยตลอดเวลา ปฏิบัติศาสนกิจได้อย่างนักบวชทั้งหลายก็ได้ เพราะฉนั้นเมื่อพราหมณ์จาริกหรือทำนองอพยพไปที่ไหน ก็สามารถนำครอบครัวของตนไปด้วยก็ได้ และสามารถทำมาหากินไปตามวิถีทางของตนได้แต่ห้ามขาดเรื่องการแต่งงานกับคนนอก คือคนที่ไม่ใช่พราหมณ์ เพราะพราหมณ์ถือว่ามีวรรณะรองจากพงศ์พันธุ์กันไม่ได้ ความคิดนี้ก็ยังมีอยู่มากในประเทศอินเดียเดี๋ยวนี้ ลัทธิห้ามสมพงศ์ต่างวรรณะกับคนภายนอกนี้เท่ากับเป็นการกั้นวงล้อมของพวกพราหมณ์เอง