หลวงปู่กลิ่น วัดสะพานสูง

หลวงพ่อเปิ่นผู้มีญาณหยั่งรู้ตั้งแต่ยังทรงสังขาร เกจิอาจารย์ขณะยังมีชีวิตอยู่ มีลูกศิษย์เดือดร้อน อธิษฐานให้ช่วย แล้วท่านรับรู้ สมัยก่อนมีอยู่หลายองค์ แต่ยุคหลัง ที่มีประสบการณ์ชัด เห็นจะมีอยู่ไม่กี่องค์ หลวงพ่อเปิ่นก็จัดอยู่ในจำนวนนั้น ในสมัยก่อน ที่มีประวัติชัดๆ และอยู่ในประวัติท่าน เห็นจะมีอยู่สองราย คือ หลวงปู่บุญ วัดกลางบางแก้ว และ หลวงปู่กลิ่น วัดสพานสูงมีอยู่วันหนึ่ง

ปรมาจารย์สายเหนียวสายวัดสะพานสูง อ.แปลก ร้อยบาง นับเป็นปรมาจารย์สายฆราวาส สายวัดสพานสูง ท่านแม้ไม่ได้เป็นศิษย์หลวงปู่เอี่ยม ตอนมีชีวิต แต่ทางสายทิพย์วิญญาณ แอดมินมีความเชื่อว่า อ.แปลก ย่อมสื่อกับหลวงปู่เอี่ยมได้แน่นอน แต่คนสมัยก่อน เรื่องบางเรื่อง ท่านจะไม่ค่อยพูด เว้นแต่เผลอหลุดออกมาเท่านั้นขนาดลูกศิษย์ท่าน หลวงพ่อทองสุข หลวงตาวาส ยังสื่อถึงหลวงปู่เอี่ยมได้ แล้วตัวท่านเป็นอาจารย์ต้องย่อมทำได้อยู่แล้ว อ.แปลก

หลวงปู่กลิ่น อัจฉริยะแห่งวัดสพานสูง เป็นที่ทราบกันแล้วว่า สายวัดสพานสูง ผู้ที่จะเป็นอาจารย์ จะต้องได้รับการครอบครูใหญ่ และตั้งแต่หลวงปู่เอี่ยมลงมา ไม่เตยมีผู้ใดได้รับการครอบครูใหญ่ อายุน้อยเท่าหลวงปู่กลิ่น หลวงปู่กลิ่น เป็นพระบริสุทธิ์ศีล ตั้งแต่เกิดมา ไม่เคยล่วงมาตุคามแม้สักครั้ง เพราะท่านบวชตั้งแต่เป็นเณร พออายุครบบวช ก็บวชเป็นพระภิกษุสงฆ์เลย ชีวิตท่านจึงไม่เคยเกี่ยวข้องกับสตรี อยู่กับหลวงปู่เอี่ยม ตั้งแต่เป็นเณร จนหลวงปู่เอี่ยมมรณะภาพ

หลวงปู่กลิ่นลงกระหม่อมให้พ่อติดถึงลูก วิชาเฑาะกระโหลกทองคำ เป็นอีกวิชาหนึ่ง ที่หลวงปู่เอี่ยม ถ่ายทอดให้หลวงปู่กลิ่น แต่ก็ไม่ใช่มีแต่วัดสพานสูงเท่านั้น ยังมีอีกสายหนึ่ง ที่โด่งดังเรื่องเฑาะกระโหลกทองคำ คือ สำนักหลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อม ว่ากันว่า ท่านไปเรียนจาก สมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์(ฤทธิ์) วัดอรุณฯ นับว่าแปลกมาก ที่วิธีการทำคล้ายๆกัน คือต้องขมิ้นชัน มาเหลาให้แหลม เหมือนดินสอ

สายตรงวัดสะพานสูงล้วนสื่อถึงหลวงปู่เอี่ยม ครูบาอาจารย์สายวัดสะพานสูง ตั้งแต่หลวงปู่กลิ่นลงมา ล้วนสื่อถึงหลวงปู่เอี่ยม ได้ทุกองค์ เช่นสมัยหลวงปู่กลิ่น ท่านจะตัดต้นตาลหน้าวัด ลืมบอกหลวงปู่เอี่ยม ตัดขาดแล้ว ยังฉุดไม่ล้ม หลวงปู่กลิ่น จึงอุทานว่า ตายละหว่า ลืมบอกหลวงปู่ใหญ่(เอี่ยม) ท่านจึงรีบขึ้นไปครองใหญ่บนกุฏิ ไปจุดธูปบอกเล่าหลวงปู่เอี่ยมที่หน้าโบสถ์ พอปักธูปลงบนกระถางธูปเท่านั้น ต้นตาลที่ใช้คนหลายคนฉุดไม่ลง กลับล้มลงเองทันที สมัย

“ ศิษย์ผู้ไม่เหยียบรอยเท้าอาจารย์ ” ตำนานฤทธิ์อภิญญาหลวงปู่กลิ่น วัดสะพานสูง พระเถราจารย์ผู้มีตบะบารมีแก่กล้า ศิษย์เอกในหลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง คนเฒ่าคนเเก่ เเละชาวบ้านที่อยู่ในละเเวกวัดสะพานสูงได้เล่าสืบต่อกันมาว่า หลวงปู่กลิ่นท่านเป็นผู้ที่มีความกตัญญู เเละนอบน้อมต่อหลวงปู่เอี่ยมซึ่งเป็นอาจารย์ยิ่งนัก จนมีชาวบ้านเล่าขานกันมาช้านานว่า หลวงปู่กลิ่นท่านไม่เคยเหยียบรอยเท้าหลวงปู่เอี่ยม มีเรื่องเล่าต่อกันมาว่าช่วงเวลาทำวัตรเช้า และทำวัตรเย็น พระเเละเณรจะต้องเดินไปทำวัตรที่โบสถ์ หลวงปู่เอี่ยมจะเดินนำหน้า หลวงปู่กลิ่นจะเดินตามหลัง ท่านจะไม่เหยียบรอยเท้าของหลวงปู่เอี่ยมผู้ซึ่งเป็นอาจารย์เป็นอันขาด

ตำนานการเขียนผง หลวงปู่กลิ่น วัดสะพานสูง ในสมัยโบราณ เกจิอาจารย์เวลาจะสร้างวัตถุมงคลใดๆ จะทุ่มเท ทำออกมาให้ดีที่สุด ถ้าเป็นเนื้อผง ก็จะทำการลบผงวิเศษต่างๆ เมื่อนำมาพอกตะกรุด หรือทำพระปิดตา ก็จะมีความศักดิ์สิทธิ์ ตั้งแต่ยังไม่ปลุกเสก เมื่อครั้งสมัยหลวงปู่เอี่ยม จะเริ่มสร้างพระสร้างตะกรุด ท่านได้ไปเรียกชีปะขาวจันทร์ ผู้สำเร็จวิชาทำผงต่างๆ มาช่วยลบผงให้ ว่ากันว่า ชีปะขาวจันทร์

หลวงปู่ขัน วัดอมฤต เกจิดังเมืองนนท์ ที่ถูกลืมเลือน หลวงปู่ขัน วัดอมฤต ท่านเป็นพระรัตตัญญู มีอายุยืนถึง๑๐๕ปี เท่ากับ หลวงปู่เก๋ วัดปากน้ำ นับว่าทั้งสององค์ มีอายุยืนที่สุด ของเกจิ จ.นนทบุรี หลวงปู่ขัน ท่านพระบริสุทธิ์ศีล ตลอดชีวิต ไม่เคยล่วงมาตุคาม เพราะบวชตั้งแต่เป็นสามเณร

วิชาผงพรายขมิ้น หลวงปู่กลิ่น วัดสะพานสูง ในวิทยาคมสายวัดสะพานสูง มีวิชาทำเครื่องรางของขลังมากมาย แต่บางวิชาไม่มีการเปิดเผยออกมา จึงทำให้คนทั่วไปไม่ทราบว่ามี อย่างวิชาผงพราย สายวัดสะพานสูงก็มีเหมือนกัน เรื่องวิชาผงพรายขมิ้น หลวงปู่กลิ่น มาเปิดเผยเพราะจากการสังเกตุสังกา หลวงตาวาส ท่านเล่าให้ฟังว่า ท่านเห็นลูกพี่ลูกน้อง ก่อนบวชก็ธรรมดา แต่ทำไมหลังสึกออกมาแล้ว กลับมีสาวติดตรึม เมื่อสบโอกาส จึงแอบถามว่า