หลวงปู่กลิ่น วัดสะพานสูง

หลวงปู่กลิ่น จนทรังสี เป็นศิษย์ที่ใกล้ชิด หลวงปู่เอี่ยม มากที่สุดองค์หนึ่ง เพราะเป็นลูกศิษย์ตั้งแต่สมัยบวชเณร เมื่อหลวงปู่เอี่ยมใกล้มรณภาพ ได้เรียกมัคนายกในสมัยนั้น ให้เข้ามาหา และสั่งให้เลือกหลวงปู่กลิ่นเป็นเจ้าอาวาสองค์ต่อไป ทั้งที่ขณะนั้น มีพระที่อาวุโสกว่าหลายองค์ แต่หลวงปู่เอี่ยมกลับเลือกหลวงปู่กลิ่น ท่านคงเห็นว่า องค์นี้จะนำพาวัดให้เจริญรุ่งเรืองยิ่งๆขึ้น หลวงปู่กลิ่น ท่านจะอุปนิสัยที่พูดน้อย แม้เวลามีโยมมาหา ถ้าโยมไม่พูด ท่านก็จะไม่พูด

อภินิหารหลวงปู่กลิ่น วัดสะพานสูง เรื่องเล่าเรื่องแรกคือ ตอนศิษย์ผู้ไม่เหยียบรอยเท้าอาจารย์ คนเฒ่าคนเเก่ เเละชาวบ้านที่อยู่ในละเเวกวัดสะพานสูงได้เล่าสืบต่อกันมาว่า หลวงปู่กลิ่นท่านเป็นผู้ที่มีความกตัญญู เเละนอบน้อมต่อหลวงปู่เอี่ยมซึ่งเป็นอาจารย์ยิ่งนัก จนมีชาวบ้านเล่าขานกันมาช้านานว่า หลวงปู่กลิ่นท่านไม่เคยเหยียบรอยเท้าหลวงปู่เอี่ยม มีเรื่องเล่าต่อกันมาว่าช่วงเวลาทำวัตรเช้า และทำวัตรเย็น พระเเละเณรจะต้องเดินไปทำวัตรที่โบสถ์ หลวงปู่เอี่ยมจะเดินนำหน้า หลวงปู่กลิ่นจะเดินตามหลัง ท่านจะไม่เหยียบรอยเท้าของหลวงปู่เอี่ยมผู้ซึ่งเป็นอาจารย์เป็นอันขาด ท่านจะเดินเยื้องไปทางซ้ายหรือขวา หรือเวลาท่านจะขึ้นศาลาก็ตามที ท่านจะปฏิบัติเช่นนี้ตลอด ด้วยความกตัญญูกตเวทีของหลวงปู่กลิ่นที่มีต่ออาจารย์