#วัดสะพานสูง

ปรมาจารย์สายเหนียวสายวัดสะพานสูง อ.แปลก ร้อยบาง นับเป็นปรมาจารย์สายฆราวาส สายวัดสพานสูง ท่านแม้ไม่ได้เป็นศิษย์หลวงปู่เอี่ยม ตอนมีชีวิต แต่ทางสายทิพย์วิญญาณ แอดมินมีความเชื่อว่า อ.แปลก ย่อมสื่อกับหลวงปู่เอี่ยมได้แน่นอน แต่คนสมัยก่อน เรื่องบางเรื่อง ท่านจะไม่ค่อยพูด เว้นแต่เผลอหลุดออกมาเท่านั้นขนาดลูกศิษย์ท่าน หลวงพ่อทองสุข หลวงตาวาส ยังสื่อถึงหลวงปู่เอี่ยมได้ แล้วตัวท่านเป็นอาจารย์ต้องย่อมทำได้อยู่แล้ว อ.แปลก

ตำนานหลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง ประวัติ หลวงปู่เอี่ยม ปฐมนาม วัดสะพานสูง หลวงปู่เอี่ยม ปฐมนาม ( อ่านว่า ปะถะมะนามะ หรือ ปถมนาม ) เกิดในรัชกาลที่ ๒ เมื่อปีฉลู พ.ศ. ๒๓๕๙ เป็นบุตรนายนาค

อภินิหารหลวงปู่กลิ่น วัดสะพานสูง เรื่องเล่าเรื่องแรกคือ ตอนศิษย์ผู้ไม่เหยียบรอยเท้าอาจารย์ คนเฒ่าคนเเก่ เเละชาวบ้านที่อยู่ในละเเวกวัดสะพานสูงได้เล่าสืบต่อกันมาว่า หลวงปู่กลิ่นท่านเป็นผู้ที่มีความกตัญญู เเละนอบน้อมต่อหลวงปู่เอี่ยมซึ่งเป็นอาจารย์ยิ่งนัก จนมีชาวบ้านเล่าขานกันมาช้านานว่า หลวงปู่กลิ่นท่านไม่เคยเหยียบรอยเท้าหลวงปู่เอี่ยม มีเรื่องเล่าต่อกันมาว่าช่วงเวลาทำวัตรเช้าและทำวัตรเย็น พระเเละเณรจะต้องเดินไปทำวัตรที่โบสถ์ หลวงปู่เอี่ยมจะเดินนำหน้า หลวงปู่กลิ่นจะเดินตามหลัง ท่านจะไม่เหยียบรอยเท้าของหลวงปู่เอี่ยมผู้ซึ่งเป็นอาจารย์เป็นอันขาด ท่านจะเดินเยื้องไปทางซ้ายหรือขวา หรือเวลาท่านจะขึ้นศาลาก็ตามที ท่านจะปฎิบัติเช่นนี้ตลอด ด้วยความกตัญญูกตเวทีของหลวงปู่กลิ่นที่มีต่ออาจารย์ ทำให้ชาวบ้านไม่ว่าไกลหรือใกล้

พระปิดตาแซยิด หลวงปู่กลิ่น วัดสะพานสูง พระปิดตาสายวัดสะพานสูง ที่หายากที่สุด น่าจะเป็นพระปิดตาแซยิด หลวงปูุ่กลิ่น เนื่องจากหลวงปู่กลิ่น ไม่ค่อยนิยมจะสร้างพระเครื่องเท่าไหร่ ในชีวิตของท่านที่ทำพระเครื่องออกมา ก็มีเพียงรุ่นเดียว และยังมีจำนวนไม่มากนัก เมื่อปีพ.ศ.๒๔๖๘ หลวงปู่กลิ่น อายุครบ๖๐ปี ท่านจึงอนุญาตให้สร้างพระแซยิดขึ้นมา ทำให้ที่วัดเกิดความตื่นเต้นยินดีกันมาก เพราะตั้งแต่หลวงปู่เอี่ยม มรณภาพแล้ว ที่วัดก็ไม่เคยมีการสร้างพระอีกเลย

ผงขี้ธูปศักดิ์สิทธิ์ หน้าหลวงปู่เอี่ยม เป็นที่ทราบกันดีของทุกคน ที่เคารพนับถือ หลวงปู่เอี่ยม วัดสะพานสูง ถึงอมตะวาจาของท่านที่ว่า มีเหตุสุขทุกข์ให้นึกถึงเรา แต่ยังมีของดีอีกอย่างหนึ่ง ที่คนรุ่นเก่า จะพากันมาเอาที่วัดตลอด คนรุ่นเก่า ยามเมื่อเดินทางไกล หรือไปศึกสงคราม จะไปที่อันตรายต่างๆ ทุกคนจะต้องมาที่วัด จุดธูปบอกเล่า หลวงปู่เอี่ยม แล้วทุกคนต้องนำผงขี้ธูป มาโรยใส่หัว

ในสมัยหลวงปู่เอี่ยมยังมีชีวิตอยู่ มีพิธีกรรมหนึ่ง ที่ศิษย์ที่เป็นชายชาตรี มุ่งหวังกันมากที่จะได้ร่วมพิธีนี้ พิธีกรรมนี้คือ การอาบน้ำยาว่าน น้ำมันมหาปัถมึน ว่ากันว่า คนที่ได้ร่วมพิธีนี้ จะสุดเหนียวคงกระพันต่อศาสตราวุธทุกชนิด พิธีกรรมนี้ ถือว่าเป็นพิธีที่ใหญ่ และศักดิ์สิทธิ์มาก จึงต้องจัดเครื่องครูชุดใหญ่ เช่นหัวหมู บายศรีซ้ายขวา และอื่นๆอีกมาก ผู้ที่เข้าร่วมพิธีนี้ ก่อนอื่นต้องสาบานตนก่อน โดยหลวงปู่เอี่ยมจะพาทุกคนเข้าไปในโบสถ์

ครูบาอาจารย์ สมัยก่อน สามารถแปรพลังจิต มาเป็นพลังกาย สามารถแสดงสิ่งที่เหนือมนุษย์ เช่นกระโดดขึ้นฟันมะพร้าว แบกก้อนหินขนาดสิบคนโอบ ตกจากที่สูงแล้วไม่เป็นไร หักดาลประตูด้วยการผลักเพียงครั้งเดียว หลวงปู่หิน วัดระฆัง ท่านเคยเล่าให้คนใกล้ชิดฟัง ว่าสมัยท่านธุดงค์จากเขมรมาประเทศไทย ท่านได้แวะไปพักที่วัดแห่งหนึ่ง ที่อยู่ในป่า ที่วัดนั้นมีพระอยู่องค์เดียว เป็นพระที่มีอายุมากแล้ว เมื่อท่านไปพักที่วัดนั้น ความตั้งใจเดิม คิดว่าจะพักเพียงสองสามวัน

กุมารนิลพัต เป็นกุมารรุ่นหนึ่งที่แสดงอิทธิฤทธิ์มาก เป็นที่กล่าวขวัญในวงการกุมารมากมาย อ.กฤษณะพบกุมารนิลพัตครั้งแรก ตอนอาจารย์เปิดสำนักใหม่ๆ มีอยู่วันหนึ่งอาจารย์นั่งสวดมนต์เสร็จก็นั่งสมาธิต่อ ก็พบว่ามีดวงวิญญาณดวงหนึ่งมายืนอยู่ข้างหลัง อ.กฤษณะจึงเพ่งดูก็พบว่า เป็นกุมารกายสีดำ อาจารย์จึงกำหนดจิตถามว่า เป็นใครแล้วมาทำไม กุมารนั้นตอบว่า ผมชื่อนิลพัต เป็นกุมารหลวงปู่เอี่ยม ไม่มีธุระอะไร มาเยี่ยมเฉยๆ พอฟังเขาตอบมา อ.กฤษณะก็เลยไม่ได้ว่าอะไร หลังจากนั้น อาทิตย์สองอาทิตย์เขาจะมาที่สำนัก