หลวงพ่อพริ้ง

ภาพถ่ายหาชมยากระดับตำนานปรมาจารย์แห่ง มณฑลนครชัยศรี มณฑลนครชัยศรี ก่อตั้งเมื่อปี พ.ศ. 2438 เมืองในมณฑลนี้ได้แก่ เมืองนครชัยศรี เมืองสุพรรณบุรี และเมืองสมุทรสาคร คณะสงฆ์สมัยนั้นในอดีตเท่าที่แอดรู้นะครับ องค์หลังซ้ายสุดในภาพพระพุทธวิถีนายก (บุญ ขนฺธโชติ) วัดกลางบางแก้วเจ้าตำหรับผงยาจินดามณี ตำนานเบี้ยแก้ เครืองรางสุดวิเศษ และ เจ้าของเหรียญเจ้าสัวซุ้มกระจังที่ขลังและมีราคาแพงที่สุดในแผ่นดิน องค์ขวามือสุดตรงมุมล่าง

๙พระเกจิอาจารย์ที่หลวงปู่ดู่บอกว่า’เก่งจริง’อย่างที่ทราบกันดีว่า หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ วัดสะแก ต.ธนู อ.อุทัย จ.พระนครศรีอยุธยา ท่านเป็นพระภิกษุที่ถึงพร้อมในทุกๆ เรื่อง ไม่ว่าจะเป็นวัตรปฏิบัติ หรือการเจริญภาวนา กล่าวกันว่า การปฏิบัติธรรมของท่าน หวังผลในเรื่องของพุทธภูมิ สำหรับในส่วนของวัตถุมงคล ถึงแม้จะไม่ใช่สิ่งที่นำทางให้บรรลุผลตามหลักของพระพุทธศาสนา แต่ท่านก็ได้อนุโลมให้มี และรับรองถึงความศักดิ์สิทธิ์ของพระเครื่องที่ท่านอธิษฐานจิตให้ สำหรับสิ่งที่หลวงปู่ดู่ยกไว้เหนือยิ่งกว่าวัตถุมงคลก็คือ การปฏิบัติ

#ภาพมงคลหาชมยาก พระครูประสาทวรคุณ หลวงพ่อพริ้ง (พริ้ง มณีธาโน) วัดโบสถ์ ต.โก่งธนู อ. เมือง จ.ลพบุรีกำลังเจิมรถประจำทางให้กับศิษย์ญานุศิษย์เพื่อความศิริมงคลในกิจการงาน… หลวงพ่อพริ้งเป็นพระที่มีเมตตาต่อคนทั่วไปไม่ว่าใกล้ไกลหลวงพ่อท่านเมตตาหมดครับ…ช่วงในยุคสมัยนั้นลพบุรีเกจิเรืองอาคมไม่มีใครเกินท่านครับ… ……..แม้แต่ #หลวงพ่อกวย ชุตินธโร วัดโฆสิตาราม จ.ชัยนาท..ยังเอ่ยปากชมท่านต่อหน้าศิษย์ท่านว่า. “ #พระวัดโบสถ์ลพบุรี (หลวงพ่อพริ้ง) มีดีทางแคล้วคลาด กำบังภัยอย่างยอดเยี่ยม ”นี่คือการยืนยันว่าหลวงพ่อพริ้งท่านเก่งจริงครับ..ปกติหลวงพ่อกวยจะไม่ค่อยชมเกจิท่านใดครับ มี่มา​ จดหมายเหตุ​พระเกจิ

#สุดยอดพระเกจิทรงอภิญญาแห่งเมืองลพบุรี#พระครูประสาทวรคุณ (พริ้ง มณีธาโน) วัดโบสถ์โก่งธนู จ.ลพบุรี……หลวงพ่อพริ้ง นับว่าเป็นเพชรน้ำเอกของเมืองละโว้ธานีองค์หนึ่ง พระเดชพระคุณท่านนับว่าเป็นพระเถระ ที่ทรงคุณธรรมหลายประการ ใครๆ ที่ได้มาเยี่ยมเยือนหรือสัมผัสพูดคุย มักจะประทับใจในอริยาบทและวัตรปฏิบัติตลอดจนอุปนิสัยใจคออันเยือกเย็นของพระคุณท่าน หลวงพ่อเป็นพระที่พูดน้อย มีลูกศิษย์ลูกหามาก เป็นที่เลื่อมใสศรัทธาของหมู่ชนทุกระดับชั้นยิ่งในแถวถิ่นโก่งธนูด้วยแล้วใครไม่รู้จักหลวงพ่อก็แสนจะเชยสิ้นดีครับ.เพจจดหมายพระเกจินับเป็นโอกาสที่เหมาะเนื่องด้วย. วันที่๒พฤศจิกายน๒๕๖๒ ที่ผ่านมาเป็น #วันครบรอบ๑๑๙ปีชาตกาลหลวงพ่อพริ้ง…ผมจะขอลงบทความชีวประวัติที่ผมจะได้กล่าวถึงต่อๆ ไป เพื่อเป็นการระลึกถึงหลวงพ่อครูบาอาจารย์และเพื่อเป็นประกาศเกียรติคุณ ความดี ของครูบาอาจารย์ มิให้สูญหายหรือลาลับไปกับกาลเวลากระผมขอลงเรื่องราวให้รับชมรับฟังกันครับ… พระครูประสาทวรคุณ

อีกหนึ่งอาจารย์เสด็จเตี่ย “หลวงพ่อพริ้ง” วัดบางปะกอก ผู้มอบ“ปั้นเหน่งแม่นาค”แก่เสด็จเตี่ย อภิญญาบารมีเหลือล้น ประลองวิชากับเสด็จเตี่ยหลายหน! ท่านพระครูประศาสน์สิกขกิจ อินทโชติ (พริ้ง) อดีตท่านเจ้าอาวาสวัดบางปะกอก ตำบลบางปะกอก อำเภอราษฎร์บูรณะ จังหวัดนครหลวงกรุงเทพธนบุรี (ธนบุรีเดิม) เดิมชื่อ “พริ้ง เอี่ยมทศ” บิดาชื่อเอี่ยม มารดาชื่อสุ่น ได้อุปสมบทเป็นสามเณรตั้งแต่ยังเล็กที่วัดพลับ

หลวงพ่อพริ้ง วัดช้างเผือก เกจิที่มีร่างเป็นอมตะ หลวงพ่อพริ้ง ถาวโร วัดช้างเผือก ท่านเป็นเกจิอาจารย์แห่งเมืองชัยนาท อีกองค์หนึ่ง ที่คนชัยนาทให้ความเคารพมาก ท่านเป็นศิษย์ปรมาจารย์ใหญ่ถึงสองจังหวัด โดยท่านเป็นศิษย์เรียนกับหลวงปู่ศุข วัดมะขามเฒ่า ตั้งแต่ยังเล็กๆ ต่อมาหลวงปู่ศุขมรณะภาพแล้ว ท่านก็ไปเรียนกับครูบาอาจารย์อีกหลายท่าน จนตอนหลังเกิดร้อนวิชา กระทั่งอยู่บ้านยังอยู่ไม่ได้ ต้องเตลิดเปิดเปิงเข้าไปอยู่ป่า ท่านได้เดินทางไปหาคนแก้ให้ ตั้งหลายคน

ท่านพระครูประศาสน์สิกขกิจ อินทโชติ (พริ้ง) อดีตท่านเจ้าอาวาสวัดบางปะกอก ตำบลบางปะกอก อำเภอราษฎร์บูรณะ จังหวัดนครหลวงกรุงเทพธนบุรี (ธนบุรีเดิม) เดิมชื่อ “พริ้ง เอี่ยมทศ” บิดาชื่อเอี่ยม มารดาชื่อสุ่น ได้อุปสมบทเป็นสามเณรตั้งแต่ยังเล็กที่วัดพลับ ธนบุรี เมื่ออายุครบจึงได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุที่วัดทองนพคุณ ธนบุรี โดยมิได้อยู่ในเพศฆราวาสเลย ต่อมาจึงได้ถูกนิมนต์มาประจำพรรษาอยู่ที่วัดบางปะกอกนี้ สองสามปีต่อมาจึงได้เป็นพระอธิการเจ้าอาวาส

จากคำบอกเล่าของนายแป้นฯ ในสมัยที่ยังทำเรือประมงอยู่เล่าว่า ในขณะที่อยู่ในทะเล มีลูกเรือถูกงูเห่าทะเลกัดอาการเพียบเต็มที่ ยาก็ไม่มีรักษา นายแป้นฯ นึกถึงลูกอมของท่านที่นำติดตัวไปขึ้นมาได้ จึงอาราธนาระลึกถึงท่านหย่อนลงไปในขันน้ำปรากฏว่าแตกออกเป็น ๓ เสี่ยง และได้เอาน้ำในขันนั้นให้ลูกเรือรับประทาน ปรากฏว่าในไม่ช้าก็หาย สำหรับเรื่องลูกอมแตกนั้น ผู้เขียนฟังคำบอกเล่าในขั้นแรกยังสงสัยไม่ค่อยเชื่อนัก แต่เมื่อได้นำออกมาให้ดูปรากฏว่าแตกเป็น ๓ เสี่ยงจริง ๆ นับเป็นสิ่งอัศจรรย์มาก ในช่วงสงครามอินโดจีน