เสด็จเตี่ย

ครั้งเมื่อ กรมหลวงชุมพรฯ อยากดูของแปลก จึงแหวกป่าตามหา หลวงพ่อเงิน ตามคำที่หลวงพ่อศุขบอก กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ มักจะเสด็จไปยังวัดปากคลองมะขามเฒ่า เมืองชัยนาท อยู่เสมอๆ ด้วยความศรัทธามั่นต่อหลวงพ่อศุข เกจิอาจารย์ ผู้ปราดเปรื่องเรื่องเวทมนตร์คาถาอาคมนั้น พระองค์ได้พบกับความมหัศจรรย์ทางพุทธเวทย์เป็นที่ประจักษ์แก่สายตานับครั้งไม่ถ้วน จึงยกให้หลวงพ่อศุข เป็นอาจารย์ของพระองค์ ได้รับการถ่ายทอดวิชานานัปการอันประมาณมิได้จากหลวงพ่อเป็นถ้วนทั่ว ฝึกฝนจนเกิดความชำนาญ มีปรีชาสามารถ ปรากฏตามเรื่องราวของพระองค์กับ

หากมีทุกข์ใดแก้ไม่ตก ลองระลึกถึงกรมหลวงชุมพร หรือจุดธูปบนบานศาลกล่าวท่าน แล้วไปแก้ที่ศาลท่าน!!! พระคาถาบูชาพลเรือเอกพระเจ้าบรมวงศ์เธอกรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ตั้งนะโม ๓ จบ ชุมพรจุตติ อิทธิกรณัง สุโข นะโมพุทธายะนะมะพะทะ จะพะกะสะ มะอะอุหรือชุมพรจุตติ อิทธิกรณัง สุโขนะโมพุทธายะทะอะระหัง ทะ จะพะ กะสะ มะอะอุ

กรมหลวงชุมพร พระองค์เคยเสด็จมาสนทนาธรรมกับหลวงปู่พุ่ม กรมหลวงชุมพรเขตต์อุดมศักดิ์ก็เป็นหนึ่งในศิษย์สายหลวงปู่พุ่มวัดบางโคล่และท่านก็นับถือหลวงปู่พุ่มเป็นอย่างมากเสด็จฯ มาหาหลายครั้งชาวบางโคล่สมัยก่อนมีโอกาสชื่นชมพระบารมีหลายต่อหลายครั้งและกล่าวถึงกันต่อๆ มา จนถึงปัจจุบัน สำหรับที่มาที่ไป ที่เสด็จในกรม ท่านได้มาเป็นศิษย์ของหลวงปู่พุ่ม มีดังนี้ สมัยที่ยังมีรถรางเส้นเจริญกรุง สุดปลายทางถนนตก เจ้าหน้าที่รถรางที่เป็นศิษย์ของหลวงปู่พุ่ม ทุกคนต่างก็มีเหรียญของท่านขึ้นคอบูชาแบบแขวนเดี่ยวทุกคน และก็ไม่พ้นวิสัยของมนุษย์ในเรื่องการทะเลาะวิวาทระหว่างคนต่างถิ่น โดยเฉพาะกับทหารเรือ ซึ่งเป็นไม้เบื่อไม้เมากันมานานเมื่อต่างคนต่างถือว่าตนมีของดีอยู่ในตัว จึงไม่กลัวใครการทะเลาะวิวาทกันถึงขั้นตีรันฟันแทงกันจนเป็นข่าวใหญ่ ในสมัยนั้น(สมัยนั้นไม่มีการใช้อาวุธปืน) กล่าวกันว่าไม่มีใครได้รับบาดเจ็บกันทั้งสองฝ่ายแต่ก็ต่างฟกช้ำดำเขียวไปด้วยรอยมีดที่ฟาดลง

เกจิอาจารย์ที่กรมหลวงชุมพรฯ เคารพนับถือเป็นพระ ๑๐ รูป ฆราวาส ๑ คน และเทพนารีอีก ๒ พระองค์ ๑. หลวงปู่ดำ (หลวงพ่อใหญ่ หรือ พระครูเทพโลกอุดร ) จ. ภูเก็ต ๒. หลวงพ่อกลั่น

ทำไมถึงเรียกพระองค์ท่านว่า “เสด็จเตี่ย” พระองค์เจ้าอาภากรเกียรติวงศ์ ฯ ทรงได้รับพระราชทานพระอิสริยศักดิ์เป็นนายพลเรือตรีเมื่อวันที่ ๕ พฤษภาคม พ.ศ.๒๔๔๗ และเป็นกรมหมื่นชุมพรเขตอุดมศักดิ์เมื่อวันที่ ๑๐ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๔๗ ระหว่างที่เสด็จในกรม ฯ ทรงรับราชการอยู่นั้น พระองค์ทรงมีลูกศิษย์ลูกหามากมาย พระจริยวัตร ของพระองค์ที่ทรงมีลูกศิษย์และผู้ใต้บังคับบัญชานั้น ทำให้พระองค์ทรงเป็นที่รักเคารพนับถือ และศรัทธา

อีกหนึ่งอาจารย์เสด็จเตี่ย “หลวงพ่อพริ้ง” วัดบางปะกอก ผู้มอบ“ปั้นเหน่งแม่นาค”แก่เสด็จเตี่ย อภิญญาบารมีเหลือล้น ประลองวิชากับเสด็จเตี่ยหลายหน! ท่านพระครูประศาสน์สิกขกิจ อินทโชติ (พริ้ง) อดีตท่านเจ้าอาวาสวัดบางปะกอก ตำบลบางปะกอก อำเภอราษฎร์บูรณะ จังหวัดนครหลวงกรุงเทพธนบุรี (ธนบุรีเดิม) เดิมชื่อ “พริ้ง เอี่ยมทศ” บิดาชื่อเอี่ยม มารดาชื่อสุ่น ได้อุปสมบทเป็นสามเณรตั้งแต่ยังเล็กที่วัดพลับ

?พลเรือเอกพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ ให้ความเคารพนับถือหลวงปู่กลั่นเป็นพระอาจารย์ของท่านองค์หนึ่ง มูลเหตุที่ทำให้พระองค์เดินทางไปกราบหลวงปู่ที่วัดพระญาติก็เนื่องมาจากว่า… เย็นวันหนึ่ง ทอดพระเนตรเห็นทหารเรือ 2 นาย ทะเลาะวิวาทกัน ถึงขั้นลงมือลงไม้ ทหารเรือที่ตัวเล็กกว่า ถูกคนตัวโตฟาดด้วยท่อนไม้จนล้มคว่ำ แต่กลับลุกขึ้นมาได้และตอบโต้คนที่ตัวโตกว่าจนเกือบเสียท่า เมื่อนำตัวมาสอบ ไม่ปรากฏว่ามีบาดแผลแต่อย่างใด คงมีแต่รอยฟกช้ำบวม สอบถามได้ความว่าเป็นศิษย์ของหลวงพ่อวัดพระญาติ เมืองกรุงเก่า ด้วยความสนพระทัย กรมหลวงชุมพรฯ

” ยอดตำรา ยอดวิชา ยอดตะกรุด ” ” ตะกรุด 3 กษัตริย์ ” ( บางท่านเรียก ตะกรุดสายสิญจน์ ) ครั้งหนึ่ง หลวงปู่ศุข วัดปากคลองมะขามเฒ่า ได้เอ่ยกับ กรมหลวงชุมพร อันเป็นศิษย์รักของท่านว่า

อิทธิปาฏิหาริย์ของเหรียญกรมหลวงชุมพรฯ ก็แสดงให้แก่ผู้ที่ได้รับแจกไปตั้งแต่เมื่อ พ.ศ. ๒๔๖๖ โดยเฉพาะทหารที่ได้รับแจกเหรียญ แคล้วคลาดจากเรื่องต่างๆ มากมาย ในวันที่พระองค์สิ้นพระชนม์ มีชาวบ้านบริเวณหาดทรายรี จ.ชุมพร เห็นดวงไฟขนาดใหญ่ลอยลงในทะเลบริเวณหาดทรายรี จ.ชุมพร ซึ่งที่เป็นที่ตั้งของศาลกรมหลวงชุมพร ฯ ส่วนเรื่องการบนบานศาลกล่าว ขอพรจากกรมหลวงชุมพรฯ เป็นเรื่องของความศรัทธาส่วนบุคคล ถ้าเป็นนักเรียนชาย ชั้นมัธยมปลาย ก็จะขอให้สอบเข้าโรงเรียนทหารเรือได้