หลวงปู่สรวง

?ในราวปี พ.ศ.2518-2519 เป็นปีที่พบรอยพระบาทภูสิงห์ ที่ตั้งอยู่บนภูเขาติดกับบ้านศาลา ใกล้กับเขื่อนห้วยศาลา อ.ภูสิงห์ จ.ศรีสะเกษ ชาวบ้านทั่วทุกสารทิศได้แตกตื่นเดินทางมาชม กราบไหว้รอยพระบาททุกวัน วันหนึ่งหลายคันรถทีเดียวจนแทบจะไม่มีที่จอดรถ ไม่ว่าจะเป็นชาวบ้าน และพระภิกษุ สามเณร ในจำนวนนี้ก็มีพระภิกษุจากเขมรที่ได้มาจำพรรษาอยู่ในวัดไทยที่ อ.สังขะ รูปหนึ่ง ได้มาชมพร้อมกับพระในวัดและชาวบ้าน มาพบหลวงปู่สรวงกับหลวงพ่อสายที่มาดูรอยพระบาท ด้วยความศรัทธาจึงได้นิมนต์หลวงปู่ไปที่วัดใน อ.สังขะ

คราวหนึ่งได้มีเจ้าภาพมาจากอำเภอสังขะ จังหวัดสุรินทร์ มานิมนต์หลวงปู่สรวง หลวงพ่อสง เจ้าอาวาสวัดขะยูง พร้อมด้วยพระลูกวัด มีสามเณรเต่า สามเณรแดง และพระบัวพันด้วย เจ้าภาพนิมนต์พระทั้งหมดขึ้นรถปิคอัพออกจากวัดขะยูง เพื่อที่จะไปสวดมนต์ และฉันภัตตาหารที่บ้านทุ่งสว่าง อำเภอสังขะ ในการไปครั้งนี้หลวงปู่สรวงนั่งอยู่กลางรถ โดยมีพระทั้งหมดนั่งอยู่ข้างๆ โดยรอบ พอรถแล่นออกไปถึงบ้านขนุน เขตติดต่อกับอำเภอสังขะ จังหวัดสุรินทร์ ปรากฎว่า

หลวงพ่อบุญเรน จันทวังโส วัดบางน้ำผึ้งนอก อ.พระประแดง กรุงเทพฯ ท่านเล่าว่า รู้จักกับหลวงปู่สรวงตั้งแต่ท่านยังเป็นเด็ก เพราะท่านเกิดที่บุรีรัมย์ ห่างจากที่หลวงปู่สรวงอยู่ราว 10 กม. เท่านั้น ตอนนี้ท่านก็แก่แล้ว แต่หลวงปู่สรวงท่านก็ยังเหมือนเดิมไม่แก่ขึ้น ยังคงแก่เหมือนกับตอนที่ท่านยังเป็นเด็ก ชาวบ้านก็รู้เรื่องนี้ดีว่าหลวงปู่ท่านไม่ยอมแก่ คนในหมู่บ้านแก่ตายไปไม่รู้เท่าไหร่ แต่หลวงปู่ก็ยังแก่เท่าเดิม หลวงปู่ทำอะไรแปลกๆ ไม่เหมือนใคร

คราวหนึ่งที่กระท่อมป่ามัน อ.ขุนหาญ จ.ศรีสะเกษ 3 วัน 3 คืน หลวงปู่อดข้าว ไม่มีอาหารฉัน ลูกศิษย์ก็อดไปด้วย ตกดึกในคืนที่ 3 หลวงปู่สวดบทสวดว่า “โยโส ภะคะวา อะระหัง สัมมา กันตุยธูป กันตุยเตียน กันตุยมะมาย

เรื่องหักคอปลาช่อน พ่อลุงบุญเลิศเล่าว่าเรื่องนี้เกิดหลังจากเริ่มติดตามหลวงตาสรวงช่วงแรกๆ ท่านพาเดินป่าขึ้นไปพักอยู่บนเขาในเขตอำเภอกันทรลักษ์ จ.ศรีสะเกษ มีลูกศิษย์ไม่เต็มบาทไปด้วยอีกคนหนึ่ง ราวๆบ่ายของวันหนึ่ง หลวงตาบอกพ่อลุงบุญเลิศให้ก่อไฟเตรียมไว้ ตัวท่านจะไปหาปลามาให้กิน ท่านหายไปสักพักก็กลับมาพร้อมปลาช่อนตัวขนาดหน้าแข้ง ยังดิ้นกระแด่วไม่ทันตาย พอมาถึงท่านหักคอปลาดังกร๊อบ พ่อลุงบุญเลิศเล่าว่าถึงกับร้องครางในใจอยู่คนเดียว เอ๊า..เป็นไงเป็นกัน ก็มันหิวเต็มที หลวงตาลงมือเผาปลาด้วยตัวเอง เอาไม้คอยเขี่ยคอยพลิก กลิ่นปลาเผาหอมจนน้ำลายแตกเต็มปาก พอปลาสุกท่านก็แบ่งปลาออกเป็น3ส่วน ส่วนหางให้คนไม่เต็มบาท ส่วนกลางให้พ่อลุงบุญเลิศ

มีอีกเรื่องที่แปลกๆ เกี่ยวกับหลวงปู่สรวง ทุกครั้งที่มีคนถูกหวยกันมาก จะมีสิ่งหนึ่งที่ศิษย์ทั้งหลายสังเกตเห็น คือเท้าของหลวงปู่จะบวม และมีแผลน้ำเหลืองไหล หลวงปู่จะเป่าขาตนเอง หรือให้คนที่อยู่ใกล้ๆ เป่าให้ท่าน เมื่อประกาศเลขรางวัลเรียบร้อยผ่านไป 2-3 วัน เท่านั้น แผลที่เกิดบนเท้าของท่านจะหายไปเอง และเหมือนกับว่ามันไม่เคยเกิดขึ้นกับท่านเลย หลวงปู่สรวง เทวดาเล่นดิน Cr.SaRaN WiKi แอพเกจิ

คาถาหลวงปู่สรวง คำนมัสการบูชาตั้งจิตอธิษฐานขอพร นะโมตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (กล่าว3จบ) นะโมโพธิสัตว์โต มหาคุโน มะหิทธิโก มหาลาโภ อะหังปูเชมิ สิทธิลาโภนิรันตะรัง ตั้งจิตอธิษฐานขอพร (หลวงปู่สรวง) พุทธังประสิทธิ ธัมมังประสิทธิ สังฆังประสิทธิ อริยะองค์สรวง สัมปันโณ

ตำนาน หลวงปู่สรวง เทวดาเดินดิน ผู้วิเศษแห่งภูตะแบง อีสานใต้ เรื่องเล่าต่างๆๆของหลวงปู่สรวง เทวดาเดินดิน ผู้วิเศษแห่งภูตะแบง อีสานใต้ ที่รวบรวมให้ท่านที่ศรัทธาได้มาได้อ่านในบ้างส่วนที่ค้นหาเจอค่ะ ประวัติโดยย่อ หลวงปู่สรวง ถ้าเอ๋ยถึงหลวงปู่สรวงคงไม่มีใครปฏิเสธว่าไม่รู้จัก หลวงปู่เป็นใคร มาจากไหน อายุเท่าไหร่ ไม่มีใครทราบ รู้แต่ว่า อริยะสงฆ์ผู้อยู่เหนือกาลเวลา 500

1.ให้เณรมาตาม พระภิกษุบัวพัน สนฺตจิตโต ปัจจุบันเป็นพระอธิการบัวพัน เจ้าอาวาส วัดบ้านโป่ง อำเภอปรางค์กู่ จังหวัดศรีสะเกษ ซึ่งเป็นวัดในชนบทอยู่นอกเมือง ออกไปทางถนนสาย ปรางค์กู่ – อุทุมพรพิสัย เป็นเจ้าของเรื่องราวประสบการณ์อภินิหารที่ได้เจอมากับตัวท่านเอง พระภิกษุบัวพัน ได้บวชพระมาตั้งแต่อายุ 20 ปี และก็จำวักอยู่ที่นี่มาโดยตลอด ไม่เคยไปพำนักที่วัดใดๆเลย