ย่นระยะทาง

มีเรื่องเล่าว่าชาวบ้านที่จังหวัดนครนายก เห็นพระชราแปลกหน้ามาเดินรับบาตรอยู่บ่อยๆ จึงถามว่าท่านชื่ออะไร มาจากไหน ท่านบอกว่าชื่อหลวงปู่เคน มาจากวัดถ้ำเขาอีโต้ จังหวัดปราจีนบุรี ซึ่งอยู่ห่างไป 30 กิโลเมตร ทำให้ชาวบ้านหลายคนเกิดความสงสัยว่าท่านมาเดินบิณฑบาตถึงนี่ได้อย่างไร จึงมีคนเรียนถามท่าน หลวงปู่ท่านบอกว่าเดินมา พอชาวบ้านบอกว่าจะไปส่ง หลวงปู่ท่านบอกว่าไม่ต้อง ท่านเดินกลับเองได้ ทำให้ชาวบ้านยิ่งสงสัยหนักขึ้นไปอีก กระทั่งเช้าวันหนึ่งเมื่อใส่บาตรเสร็จแล้วจึงแอบขับรถตามท่านออกไป ปรากฏว่ารถขับตามหลวงปู่เดินไม่ทัน จนพลัดหลงกัน

คราวหนึ่งได้มีเจ้าภาพมาจากอำเภอสังขะ จังหวัดสุรินทร์ มานิมนต์หลวงปู่สรวง หลวงพ่อสง เจ้าอาวาสวัดขะยูง พร้อมด้วยพระลูกวัด มีสามเณรเต่า สามเณรแดง และพระบัวพันด้วย เจ้าภาพนิมนต์พระทั้งหมดขึ้นรถปิคอัพออกจากวัดขะยูง เพื่อที่จะไปสวดมนต์ และฉันภัตตาหารที่บ้านทุ่งสว่าง อำเภอสังขะ ในการไปครั้งนี้หลวงปู่สรวงนั่งอยู่กลางรถ โดยมีพระทั้งหมดนั่งอยู่ข้างๆ โดยรอบ พอรถแล่นออกไปถึงบ้านขนุน เขตติดต่อกับอำเภอสังขะ จังหวัดสุรินทร์ ปรากฎว่า

สาธุ…ในอภิญญาบารมี “หลวงปู่สีทัตถ์” แสดงอภินิหาร “ย่นระยะทาง” ข้ามแม่น้ำโขง!! หลวงปู่สีทัตถ์ ท่านเป็นชาวท่าอุเทนโดยกำเนิด ท่านเกิดที่หมู่ที่ ๔ ตำบลท่าอุเทน อำเภอท่าอุเทน จังหวัดนครพนม เมื่อพ.ศ. ๒๔๐๘โยมบิดาชื่อ นายมาก โยมมารดาชื่อ นางดา สุวรรณมาโจเมื่ออายุครบ ๒๐ ปี

ปาฏิหาริย์การย่นระยะทาง “พ่อกลั่น” เกจิดังวัดพระญาติการาม คอลัมน์ มุมพระเก่า โดย สรพล โศภิตกุล การย่นระยะทาง อันเป็น “ปาฏิหาริย์” ของพระเกจิอาจารย์อีกรูปหนึ่ง คือ หลวงพ่อกลั่น แห่งวัดพระญาติการาม เจ้าของเหรียญปั๊มรูปเหมือนที่มีราคาสูงที่สุด “เหรียญหนึ่ง” ของวงการสะสมพระเครื่อง เรื่องราวเกี่ยวกับการย่นระยะทางของหลวงพ่อกลั่น ที่เล่าขานสืบกันมามีว่า