3650. อภินิหารวิญญาณนายจัน หนวดเขี้ยวตอนที่ ๒

เรื่องเล่าลี้ลับของ คุณไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องาม
ตอนที่ ๒

ผู้ใหญ่หาญอ่านใจเสือเอิบว่าก่อนวันนัดสองวันจะยังไม่นำตัว น.ส.กรอง ไปยังจุดนัดหมาย แม้จะเป็นผู้ใหญ่บ้านโพธิ์เก้าต้น แต่ภรรยาของผู้ใหญ่หาญเป็นฅนบ้านระหัด จึงรู้ทางหนีทีไล่ได้เป็นอย่างดี ภรรยาผู้ใหญ่หาญบอกว่าชุมโจรของเสือเอิบอยู่ด้านใต้ของหมู่บ้าน ที่นั่นเคยเป็นบ้านพักมาก่อน แต่ต่อมาเจ้าของตายกลายเป็นบ้านร้างผีดุ เสือเอิบจึงบูรณะแล้วทำเป็นซ่องโจร ผู้ใหญ่หาญเลือกเดินทางตอนกลางคืน ตอนกลางวันหาที่นอนตามศาลาวัด แต่งตัวเป็นชาวบ้านธรรมดาดาบฅนละเล่ม (ชาวบ้านสมัยโน้นเวลาเดินทางจะมีดาบติดตัวไปด้วย) ส่วนปืนพกใส่ไว้ในย่าม

มาถึงบ้านเป้าหมายเวลาประมาณตีสอง ผู้ใหญ่หาญให้รอโดยสังเกตกลุ่มดาวหมา ว่าหากหัวกลุ่มดาวหันลงละก็ยามสี่ หมาจะหลับใหลไม่ได้สติ พอได้เวลาผู้ใหญ่หาญปลุกทุกฅนให้เตรียมพร้อม เคลื่อนที่เข้าหาบ้านเป้าหมายทันที เห็นยามนั่งหลับยามกลายเป็นผีถูกเชือดคอตาย บ้านพักของเสือเอิบเป็นบ้านหลังใหญ่อยู่ตรงกลาง มีบ้านหลังย่อมปลูกอยู่สองข้าง มีไม้กระดานพาดเป็นทางเดินติดต่อกัน ผู้ใหญ่หาญแบ่งกำลังจำนวน ๑๒ ฅน ออกเป็นสามส่วน ๓ ฅนแรกขึ้นบ้านหลังแรกทางขวามือ อีกสามฅนขึ้นบ้านหลังที่สามทางซ้ายมือ ส่วนผู้ใหญ่หาญกับพวกรวม ๖ ฅน ขึ้นบ้านพักเสือเอิบหลังใหญ่ตรงกลาง ก่อนบุกขึ้นไปผู้ใหญ่หาญหยิบลูกกระสุนดินของอาจารย์เหลืองฆราวาส ที่หากขว้างข้ามหลังคาบ้านใดฅนในบ้านจะหลับใหลเหมือนถูกมนต์สะกด เสกด้วยคาถากำกับแล้วขว้างข้ามหลังคาบ้านก่อนบุกขึ้นไปพร้อมกัน

ผู้ใหญ่หาญเล่าให้ไพฑูรย์ฟังว่าขึ้นไปบนบ้านแล้วทุกฅนนอนหลับเป็นตาย ตัดหูมุ้งให้คลุมตัวยังไม่รู้สึกตัวแม้แต่นิดเดียว ผู้ใหญ่หาญได้จุดคบขึ้นก่อนร่ายคาถาถอนสะกด นั่นแลหะทุกฅนจึงรู้ตัวแต่สายไปแล้ว พอออกจากมุ้งมาก็หมดอิสรภาพ เพราะปากกระบอกปืนของผู้ใหญ่หาญและพวกสะกดเอาไว้ เสือเอิบขบกรามกรอดร้องตวาดว่า

**ทุด นึกว่าแน่ เล่นทีเผลอ สะกดพวกกู นี่หรือวะผู้ใหญ่หาญ ฅนเก่งแห่งบ้านโพธิ์เก้าต้น ที่แท้ก็ขี้ขลาดตาขาว**

ผู้ใหญ่หาญสวนกลับไปในทันทีด้วยเสียงดังพอ ๆ กัน

**ได้ ไอ้หมาเอิบ มึงมันไม่ใช่เสือ เพราะลองได้จับผู้หญิงมาเรียกค่าไถ่แทนการปล้น ตามธรรมเนียมโจรกูจะฉะกับมึงตัวต่อตัว ขอเพียงมึงมอบกุญแจห้องขังอีกรองมาเป็นเดิมพัน กับชีวิตกูแค่นี้จบ**

เสือเอิบหัวเราะด้วยความสะใจ โยนลูกกุญแจมาให้ผู้ใหญ่หาญ ผู้ใหญ่หาญพยักหน้าให้ลูกน้องเก็บกุญแจไว้ ร้องบอกให้ได้ยินทั้งสามบ้านว่าคุมตัวพวกมันอยู่บนบ้าน ส่วนกูกับไอ้เอิบจะลงไปฉะกันที่ลานบ้าน พวกเอ็งที่ว่างลงไปจุดคบให้แสงที่ลานบ้าน เสือเอิบกับผู้ใหญ่หาญเดินลงจากบ้านไปที่ลานบ้าน ดาบเปลือยฅนละเล่ม เสียงดาบปะทะกันดังติดต่อกัน สะเก็ดไฟกระจายออกมาจากการปะทะกันของดาบที่ตีจากเหล็กกล้า ผู้ใหญ่หาญตกเป็นรองเพราะเสือเอิบหนุ่มกว่า แต่พลันมีเงาดำ ๆ วูบเข้าหาแล้วไม่รู้ตัวอีกเลย พอมารู้ตัวอีกทีก็ยืนอยู่ปลายเท้าศพเสือเอิบ ที่คอขาดกระเด็นจากตัวออกไปราวหนึ่งวา ไอ้กลมหนึ่งในอาสาสมัครเล่าว่า

**เห็นผู้ใหญ่ซวนเซไปข้างหลัง ยังคิดในใจว่าหากจำเป็นจะยิงเสือเอิบเพื่อป้องกันชีวิตผู้ใหญ่ เห็นพ่อผู้ใหญ่หลับตาร้องตะโกนว่า กูไอ้จัน หนวดเขี้ยว มาช่วยลูกหลานกูทำลายไอ้เศษเดนฅนอย่างมึง สามเพลงมึงไปนรก พ่อผู้ใหญ่ทั้งที่หลับตากลับรุกไอ้เสือเอิบจนเสียหลัก มองแทบไม่ทันไม่รู้ว่าดาบฟันตรงไหน เหมือนถูกสะกด พอรู้สึกตัวก็เห็นไอ้เอิบยืนหัวขาดเลือดพุ่งเหมือนดอกไม้ไฟก่อนล้มลงนอนเหยียดยาว พ่อผู้ใหญ่จึงลืมตาขึ้น**

ข่าวผู้ใหญ่หาญบุกรังเสือตัดคอเสือเอิบคามือกระจายไปทั่ว นอกจากจะได้เงินรางวัลนำจับเสือเอิบแล้ว ยังได้แหนบประดับสิงห์ทองคำเป็นรางวัลแห่งความดี ซึ่งผู้ใหญ่หาญเก็บบูชาไว้บนหิ้งเพราะเชื่อแน่ว่าได้มาเพราะวิญญาณพ่อจัน หนวดเขี้ยว บรรพบุรุษของตนเอง

อธิบายเพิ่มเติม โดย ฅนขลัง :

หลายท่านคงเกิดความสงสัยว่าเหตุใดวิญญาณ จึงทำการปาณาติบาตพรากชีวิตมนุษย์ได้ ไม่กลัวบาปหรืออย่างไร ? ผมขอตอบจากภูมิและการศึกษาของผมเองดังนี้

เหตุการณ์ที่คุณไพฑูรย์เล่าเรื่องดวงวิญญาณ นายจัน หนวดเขี้ยว เหตุการณ์ไปพ้องกับเรื่องราวของหลวงพ่อจรัญ วัดอัมพวัน ท่านเคยกล่าวว่าสมัยที่ท่านไปบ้านบางระจัน ในทางจิตท่านตรวจสอบว่าดวงจิตของวีรชนบ้านบางระจันทั้งหมด ในเวลานั้นตกอยู่ในอำนาจของความอาฆาตพยาบาท เพราะก่อนตอนท่านอยู่ในความรู้สึกดังกล่าว เมื่อสิ้นลมดวงจิตหลุดลอยออกจากร่าง ดวงจิตนั้นจึงกลายเป็นเปรตอสุรกายสิงสถิตอยู่ในที่แห่งนั้น ว่ากันว่าแม้นเศษอิฐเศษดิน (อิฐดอกจันทร์)

หากใครไปหยิบฉวยเอามาจากค่ายเก่าบางระจัน ตกกลางคืนดวงวิญญาณจะไปหลอกหลอนจนต้องนำมาคืน การต่อมาหลวงพ่อจรัญท่านต้องไปภาวนาแผ่กุศลให้ดวงวิญญาณวีรชนเหล่านี้อยู่นาน จนเขาหลุดพ้นจากการเป็นอสุรกาย ทั้งยังนำอิฐดอกจันที่ว่านี้มาผสมสร้างพระเครื่องของท่านด้วย ดังนั้นจึงทราบได้ว่าเหตุการณ์ที่คุณไพฑูรย์เล่านี้ ในช่วงเวลานั้นดวงจิตของวีรชนรวมถึง นายจัน หนวดเขี้ยว ขณะนั้นยังเสวยภูมิเป็นอสุรกาย ยังตกอยู่ในอำนาจความอาฆาตพยาบาท ต่อเมื่อได้รับการบวงสรวงบูชาจากลูกหลาน ดวงวิญญาณของท่านจึงคอยคุ้มครองรักษา เมื่อมีผู้มาเบียดเบียนทำร้ายลูกหลายท่าน ๆ จึงจัดการขั้นเด็ดขาดตามแบบนักรบเพื่อคุ้มครองลูกหลานท่าน

……….
เรียบเรียง โดย : ฅนขลัง คลังวิชา
……….
Cr. ข้อมูลและภาพประกอบบทความจาก
บทความของคุณไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องาม
เรียบเรียงถ่ายทอดโดย ส. องครักษ์ นิตยสารมหัศจรรย์

ขอบคุณข้อมูลดีๆจาก : ฅนขลัง คลังวิชา
ขอขอบคุณรูปภาพสวยๆจาก : TNews
นำเสนอโดย : แอพเกจิ – AppGeji