3651. เสือไพฑูรย์ปะทะเสือชดมหาอุด (ไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องาม)

ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 ในกรุงเทพฯ มีอาชญากรรมเกิดขึ้นหลายรูปแบบด้วยกันแต่การปล้นธนาคารกับปล้นร้านทองไม่มีหรือมีก็น้อยเพราะทองคำตอนนั้นบาทละร้อยกว่าบาท

มาแพงตอนสงคราม เพราะเกิดข้าวยากหมากแพงญี่ปุ่นพิมพ์ธนบัตรใช้เองทำให้เงินเฟ้อเศรษฐกิจตกต่ำทองคำเลยมีค่ามากกว่าอะไรทั้งหมดแถมยังเล่าลือกันมาว่า ญี่ปุ่นไปขนทองจากอินเดียเอาไปซ่อนไว้ในถ้ำเผื่อว่าไม่มีทุนสำรองในการซื้อหาวัตถุดิบผลิตอาวุธก็จะได้นำออกมาใช้แลกวัตถุดิบ

ญี่ปุ่นขึ้นเศรษฐีสงครามก็ผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดมีสาวไทยไปเป็นเมียน้อยนายพลญี่ปุ่นได้เงินมามากมายแถมยังได้สินค้าจำเป็นไปขายให้พวกพ่อค้าตลาดมืดเอาไปขายได้กำไรกันบานเบิก

พอสงครามยุติ ญี่ปุ่นแพ้ พวกนายพลก็เอาเงินใส่กระสอบมอบให้เมียเพราะไม่มีประโยชน์อะไร ต่อมารัฐบาลไทยต้องซื้อเงินเหล่านั้นคืนทำให้พวกเมียนายพลเป็นเศรษฐีนีทันตาเห็น

สงครามรบก็รบกันไปที่เป็นอาชญากรโดยสันดานก็ออกอาละวาดไปตามแกนตอนนั้นเมียนายพลญี่ปุ่นหลายคนถูกจับตัวไปเรียกค่าไถ่เพราะเป็นงานที่หาเงินง่ายแต่ต้องวางแผนให้ดีหาไม่แล้วทหารญี่ปุ่นเอาตายแน่เพราะนายพลพวกนี้สั่งเป็นคำขาดว่า ให้กวาดล้างให้หมดเพราะร้ายกาจดุจเดียวกับพวกไทยถีบ

โจรเรียกค่าไถ่ซึ่งเป็นที่คร้ามเกรงของบรรดาเศรษฐีคือแก๊ง ‘’เสือชดฉายาเสือขาว’’ เป็นคนไทยแท้แต่ผิวขาวเหมือนคนจีนไม่มีรอยสักแต่คงกระพันเป็นยอดสักน้ำมันงาจากสำนักอาจารย์ธงบางคอแหลม

อาจารย์ธง บางคอแหลมสักได้ทั้งหมึกและน้ำมันงา สักน้ำมันงาแล้วเรียกออกมาได้ โดยให้นอนบนเสื่อที่ปูด้วยผ้าดำภาวนาคาถาอาคมแล้วเอาเหล็กสักไล่ตั้งแต่กลางกระหม่อมลงมาที่ปลายเท้าน้ำมันที่สักจะไหลออกมาจนผ้ามีน้ำมันงาชุ่มไปหมด แกจะบอกศิษย์ว่าไม่ต้องกลัวว่าน้ำมันงาจะออกมาหมดเพราะน้ำมันงาที่สักเข้าไปจะไปอยู่ในตัวเพิ่มทวีคูณขึ้นเป็น 10 เท่า

น้ำมันงาจะออกมาหมดตัวก็ต่อเมื่อผิดศีลข้อ 3 โดยตั้งใจเท่านั้นเพราะครูจะไม่คุ้มเรียกกันว่า ‘’ประจุแตก’’ แม้จะสักใหม่ก็ไม่มีผลนอกจากสักน้ำมันงาแล้วยังฝังเข็มทองอีก 9 เล่ม ตามตำแหน่งที่กำหนด

เข็มทองเป็นของพระเกจิทางราชบุรีฝังทีละเล่นจนครบแล้วทำพิธี ‘’ปิดกระบอกตา’’ เข็มทองที่ฝังเข้าไปเมื่อปลุกเสกครบสูตรแล้วจะวิ่งไปมาทั่วตัวยกเว้นทวารหนักเบาอาวุธมาตรงไหนก็วิ่งไปรับจึงต้องปิดกระบอกตาเพื่อไม่ให้เข็มวิ่งทะลุออกมาจะทำให้ตาบอด

ตำรวจที่เคยปะทะเสือชด (เสือขาว) บอกเป็นเสียงเดียวกันว่ายิงจนหงายหลังเดี๋ยวเดียวลุกขึ้นมายิงสวนได้ ดาบปลายปืนที่ว่าแน่ทำอะไรเสือชดไม่ได้ ปืนพระราม 6 ที่ว่าเสกตัดประจุขาดใช้ปราบเสือร้ายมามากแต่ดับเสือชดไม่ได้

เสือชดอาละวาดปล้นกาสิโนจนบรรดาเจ้าพ่อบ่อนพากันส่ายหน้าเพราะเสือชด มีวิชาอาคม ตํารวจตั้งค่าหัวสูงแต่ไม่เคยมีใครได้รางวัลสายตำรวจถูกยิงทิ้งก็หลายศพสมัยก่อนสงคราม มีการเปิดบ่อนเสรีมีพวกเศรษฐีเข้าไปเล่นผลาญเงินจนหมดตัวบางคนถึงกับแขวนคอตายก็มี

‘’เถ้าแก่บุ้น’’ ช่างทองฝีมือดีในเยาวราช มีฝีมือทางทำทองร้านทองรูปพรรณต่างๆล้วนให้เถ้าแก่บุ้นเป็นผู้ออกแบบ เรื่องยักยอกทองหรือผสมทองเปอร์เซ็นต์ต่ำเพื่อให้ได้กำไรเข้ากระเป๋าเป็นไม่มี

แกมีฐานะเป็นเจ้าสัวย่อยๆ ร้านรับทำทองรูปพรรณในย่านนอกเยาราชส่วนหนึ่งเป็นลูกน้องเก่าแก่ของแก เท่ากับว่าเถ้าแก่บุ้นมีสาขางอกไปหลายแห่ง

สมบุญ เป็นอดีตลูกน้องของเถ้าแก่บุ้น ที่แกมักเอาทองมาให้ทำเพราะงานล้นสมบุญเป็นคนไม่ซื่อสัตย์ ตุกติกเรื่องการผสมทองเถ้าแก่บุ้นจึงไม่ส่งงานมาให้และยังบอกกล่าวไปยังร้านทองอื่นๆให้รู้ สมบุญจึงอยู่ในฐานะลำบากรู้สึกเคียดแค้นเถ้าแก่บุ้นที่ทำให้ต้นเป็นอย่างนี้

เมื่อตนกับเสือชดเป็นญาติกันจึงมองเห็นทางเล่นงานเถ้าแก่บุ้นโดยยืมมือของเสือชด

‘’พี่ชดฉันนำลาภใหญ่มาให้’’

‘’ว่ามาไอ้สมใหญ่แค่ไหน’’

‘’ระดับเจ้าสัวย่อยๆเชียวนาพี่เจ้าพ่อวงการทำทองรูปพรรณทีเดียว’’

‘’จะให้กูปล้นร้านทองกูไม่เล่นด้วยหรอกพวกเยาวราชนี่มันกัดไม่ปล่อยกองปราบเป็นพวกมันใครปล้นร้านทองกูไม่เห็นรอดได้สักลาย’’

‘’เปล่าหรอกฉันให้จับตัวเรียกค่าไถ่งานง่ายได้เงินดีพี่ไม่สนใจหรือ?’’

แผนการปล้นถูกกำหนดโดยเสือชด ไปดูลาดเลาที่ร้านทำทองของเถ้าแก่บุ้นเวลาปิดร้านและเส้นทางที่เถ้าแก่บุ้นกลับที่พัก เถ้าแก่บุ้นไม่เคยระแวงว่าจะมีคนมาดักจับตัวแกก็เยาวราชมันเป็นถิ่นของแกใครจะมาล้วงดีเสือไปกินแต่เถ้าแก่บุ้นคิดผิด

พอเดินมาถึงหัวถนนแปลงนาม เสือชดก็บุกเข้าประชิดตัวใช้ถุงกำมะหยี่ดำสวมคลุมศีรษะเถ้าแก่บุ้นลูกน้องของเสือชดตุ้ยหมัดเข้าพุงกะทิ เถ้าแก่บุ้นก็หมดฤทธิ์ถูกอุ้มมาที่รถเก๋งก่อนจะขับหายไป

ทางบ้านเถ้าแก่บุ้นรอจนดึกแต่ก็ยังไม่กลับรุ่งขึ้นจึงไปแจ้งความที่โรงพัก ส่วนนายกสมาคมจีนโพ้นทะเลที่สนิทกับหลวงอดุลเดชจรัสอธิบดีกรมตำรวจเข้าร้องทุกข์กับหลวงอดุลอีกทางหนึ่ง

3 วันต่อมาก็มีมือมืดปาจดหมายห่อก้อนอิฐเข้าไปที่หน้าร้าน มีใจความว่า ‘’เถ้าแก่บุ้นอยู่กับเรานำเงินมาไถ่ตัวหนึ่งแสนบาทไม่งั้นจะส่งศพมาให้แทนให้เวลา 3 วันครบกำหนดแล้วไม่จ่ายเตรียมโรงจำปาไว้เลย’’

สายสืบมือดีของกรมตำรวจประสานกับท้องที่เกิดเหตุออกไล่ล่าหาข่าวแต่ไม่ได้อะไรคืบหน้า ก่อนถึงวันกำหนดไถ่ตัวเสือชดโทรศัพท์มาบอกสถานที่รับเงินหากตุกติกหรือมีอะไรผิดปกติเถ้าแก่บุ้นไม่รอดชีวิตแน่

งานนี้ทางญาติเกรงเถ้าแก่บุ้นจะเป็นอันตรายจึงตกลงว่าจะจ้างมือดีหิ้วเงินไปให้โจรแต่ใครล่ะจะทำหน้าที่นี้จึงไปติดต่อกับแม่ดอกเหมยซึ่งได้มอบให้ไพฑูรย์เป็นคนหิ้วถุงเงินค่าไถ่ไปแลกกับชีวิตเถ้าแก่บุ้น

สถานที่นัดพบคือท่าน้ำราชวงศ์เวลานัดคือ 0.00 น. ไพฑูรย์ถือกระเป๋าใส่เงินนั่งรออยู่ที่ท่าน้ำเสียงเรือวิ่งเข้ามาจอดเทียบท่าน้ำในเรือมี 3 คนพรางใบหน้าด้วยถุงคลุมศีรษะเถ้าแก่บุ้นถูกมัดมือไขว้หลังสวมถุงคลุมหน้าเช่นกัน

เมื่อไพฑูรย์เดินเข้าไปหาเสือชดร้องบอกทันที ‘’เงินล่ะ’’ ครบหรือเปล่าส่งมาเลย

‘’ไม่ได้ต้องยื่นหมูยื่นแมวคนมาเงินตาม’’

เถ้าแก่บุ้นถูกแก้มัดและเปิดถุงคลุมหน้าไพฑูรย์ตะโกนถามไปว่า’’ทุกอย่างเรียบร้อยดีหรือเถ้าแก่’’

‘’ ฮ่อ ฮ่อ บ่ เชียงกัง’’(ดีๆไม่เป็นอะไรมาก) เถ้าแก่บุ้นถูกปล่อยให้ขึ้นจากเรือในขณะที่ไพฑูรย์ยื่นกระเป๋าเงินให้กับโจรค่าไถ่ เสือชดเปิดกระเป๋าตรวจดูเงินข้างในไพฑูรย์หันหลังกลับเดินไปตามหลังเถ้าแก่บุ้นแม้จะนึกเสียดายเงินแต่เมื่อญาติขอเพียงให้เถ้าแก่บุ้นปลอดภัยเป็นพอเรื่องก็น่าจะจบ

ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง…..!!

สิ้นเสียงไพฑูรย์ผลักเถ้าแก่บุ้นให้ล้มลงตัวเองรู้สึกเจ็บกลางหลังเมื่อถูกลูกปืนสั่งลาจากคนในเรืออัดเข้าด้านหลังจนเกิดเป็นรอยไหม้เกรียมมันเป็นรอยแค้นที่ไพฑูรย์บอกว่าหากไม่ได้สะสางจะตายตาไม่หลับ

หลังเหตุการณ์สงบไพฑูรย์ออกตามหาเสือชดทันทีด้วยความกว้างขวางในวงการนักเลงและบารมีพี่เสงี่ยมทำให้ได้ภาพถ่ายของเสือชดโดยไม่ยากการแกะรอยเริ่มขึ้นอย่างเอาเป็นเอาตายที่สุดก็ได้เบาะแสมาว่าเสือชดมีคู่ขาเป็นโสเภณีชั้นสูงมักนัดกันมาที่เบียร์ฮอลล์แถวสวนลุมฯ ไพฑูรย์ในคราบของจิ๊กกะโล่(สมัยนั้นหมายถึงหนุ่มสำอาง) จึงไปรอ

ดักอยู่ 3 วันร่างของเสือชดก็ปรากฏมันแต่งกายแบบชาวสังคมเดินไปทางไหนก็ได้ยินแต่เสียงปรบมือเป็นเทพบุตรโจรโดยแท้ การจะดับเสือชดไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะมันไปไหนมาไหนจะมีคนคุ้มกันแน่นหนาคืนนั้นจึงยังทำอะไรไม่ได้

ตำรวจจับสมบุญมาสอบสวนคดีเรียกค่าไถ่เถ้าแก่บุ้น แต่สมบุญให้การปฏิเสธและขอประกันตัวหนังสือพิมพ์ลงข่าวเล็กๆ แต่สำหรับไพฑูรย์แล้วถือเป็นโชคเมื่อสบโอกาสปลอดก็บุกเข้าไปที่บ้านของสมบุญ จับตัวมาคาดคั้นเอาความจริง

จากนั้นบังคับให้โทรไปหาลูกพี่เพื่อเตรียมเรียกค่าไถ่รายใหม่การนัดพบกันคราวนี้ไพฑูรย์กะเปิดศึกใหญ่เพราะเป็นการถล่มรังโจร ไพฑูรย์ หม่อมหลวงกำมะลอ และพรรคพวก แยกกันเข้าสู่เป้าหมายส่วนตัวสมบุญไปพบกับเสือชด

เสือชดไม่ใช่ธรรมดามีหูตากว้างขวางและไม่เคยไว้ใจใครเมื่อสมบุญแสดงตัวพร้อมไพฑูรย์เสือชดจึงสั่งยิงทันทีสมบุญโดนเข้าไปหลายนัด การต่อสู้ระเบิดขึ้น พวกของไพฑูรย์กับพวกเสือชดยิงกันสนั่นสวนย่านบางขุนเทียน

เสือชดลงจากบ้านวิ่งลัดเลาะออกไปยังคลองเผาถ่านที่จอดเรือเร็วไว้ ไพฑูรย์กับหม่อมหลวงกำมะลอตามไปติดๆ หม่อมหลวงกำมะลอพลาดตกท้องร่องวิ่งตามมาไม่ได้ มีเพียงไพฑูรย์ที่วิ่งตามไปจนทันกัน

ปืนพกในมือสาดกระสุนเข้าหากันถี่ยิบ หงายท้องตีแปลงลุกขึ้นมาได้ก็ปรี่เข้าหากันหมัดเท้าเข่าศอกใครมีอาวุธอะไรก็ว่ากันนัวเนีย จนที่สุดก็นอนหอบหมดแรงกินกันไม่ได้
เสือชดร้องถามว่า

‘’มึงเป็นใครถึงได้ตามล้างกู กูไม่เคยมีเรื่องกับมึงนี่นา’’

‘’จำที่ท่าน้ำราชวงศ์ได้ไหมมึงยิงกูด้านหลัง กูไพฑูรย์ พันธุ์เชื้องามผู้ถือคติว่าใครคิดฆ่ากู กูจะต้องตามฆ่ามันให้ได้’’

‘’กูคิดว่ามึงเป็นตำรวจนี่ กูก็ถือคติว่าตำรวจคือศัตรูพบที่ไหนต้องฆ่าไม่รู้ว่าเป็นนักเลงเหมือนกัน กูเชื่อว่ามึงก็คงเกลียดตำรวจเหมือนกับกู มึงกับกูมาเป็นเพื่อนกันดีกว่ากูจะปล้นเฉพาะคนมีฐานะเรียกค่าไถ่พวกคนรวย ทำตามกฎที่กูตั้ง กูไม่อันตราย แต่ถ้าแหกกฏกูก็จำเป็นต้องฆ่า’’

‘’ก็ได้คบกันไว้ก็ดีจะได้เป็นเพื่อนกันไม่ต้องมาทำร้ายกันไพฑูรย์กับเสือชดลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากันยื่นมือมาจับกันแนบแน่นแล้วกอดกันไพฑูรย์มอบปืนที่ใช้ให้กับเสือชด เสือชดมอบปืนที่ใช้ให้ไพฑูรย์ เสือชดพาไพฑูรย์ไปขึ้นเรือที่ริมคลองเผาถ่านนำเรือออกสู่แม่น้ำเจ้าพระยามาส่งที่ท่าน้ำราชวงศ์

เสือชดกับเสือไพฑูรย์ดื่มเหล้าสาบานเป็นเพื่อนกันไพฑูรย์เข้าคุกหลายหนแต่เสือชุดไม่มีโอกาสเข้าคุกเพราะถูกตำรวจจับตาย

นักโทษชายนิดคนสนิทของเสือชดเล่าให้ฟังว่าพี่ชดถูกยิงแต่ไม่เข้าตำรวจจึงจับมัดมือมัดเท้าถ่วงน้ำจนตายแล้วปิดคดีว่าเป็นการหักหลังระหว่างโจร…จบจ้า

สำหรับตอนนี้ขอมอบ’’คาถาพญาสีหราชเดโช’’ให้ตั้งนะโม 3 จบแล้วร่ายคาถาเป่าใส่ฝ่ามือใช้มือผัดหน้าเหมือนแป้งโดยว่าดังนี้
“ตะมัตถัง ปะกาเสนโต ตัวกูคือพระยาราชสิงโห สีหราชเดโช นะโมพุทธายะ”

ใช้เป็นประจำจะมีอำนาจในตัว เวลาตวาดใคร มันผู้นั้นจะตกใจลนลานมองเห็นว่าเรามีดวงตาเป็นประกายกล้า เหมาะสำหรับผู้ที่ปกครองคนหรือผู้ที่ต้องคุมคนหมู่มาก

ขอบคุณข้อมูลดีๆจาก : นักเลง โบราณ ตำนานหนังเหนียว
นำเสนอโดย : แอพเกจิ – AppGeji

error: ถ้าจะก๊อปกรุณาให้เครดิตท่านเจ้าของบทความ
%d bloggers like this: