อาจารย์แปลก ร้อยบาง

“ได้แต่ตูด ไม่ได้หน้า จะทำส่งไปทำไม” เมื่อท่านอาจารย์แปลก ร้อยบาง มีชื่อเสียงโด่งดังเป็นที่ยอมรับ มีลูกศิษย์ลูกหามากมาย พระอาจารย์ดี เกจิแห่งวัดที่ท่านอาจารย์แปลก ร้อยบาง เคยจำพรรษาอยู่ เป็นผู้หนึ่งที่คนแถววัดยอมรับ สบโอกาสพระอาจารย์ดี ได้เดินทางมาหาท่านอาจารย์แปลก ฯ ที่วัดสพานสูง พร้อมกับแผ่นตะกั่วจำนวนหนึ่ง อาศัยว่าเป็นผู้คุ้นเคยบวชเรียนอยู่วัดเดียวกัน จึงเอ่ยปากขอให้ท่านอาจารย์แปลก ฯ

อ.แปลก ร้อยบาง ขอดผ้ามือเดียวปืนยิงไม่ออก อ.แปลก ร้อยบาง ค่อนข้างจะร้อนวิชา อาจจะเป็นเพราะท่านเล่นคงกระพันหนักก็เป็นได้ หลวงปู่วาส เคยเล่าให้ฟังว่า บางทีว่างๆท่านจะเอามีดโกน มาเฉือนง่ามนิ้วเล่น เวลาท่านเฉือนจะเฉือนแรงมาก เสียงดังควากๆทีเดียว ตอนอ.แปลกมีชีวิตอยู่ วัดสะพานสูงจะคราคร่ำ ไปด้วยพวกชายฉกรรจ์ ซึ่งล้วนเป็นศิษย์ของท่าน ลูกศิษย์ท่านที่อยู่กรุงเทพฯ จะมีสัญลักษณ์ คือนำผ้ายันต์ขาวขนาดผ้าเช็ดหน้า

อาจารย์แปลก ร้อยบาง ค่อนข้างจะร้อนวิชา อาจจะเป็นเพราะท่านเล่นคงกระพันหนักก็เป็นได้ หลวงปู่วาส เคยเล่าให้ฟังว่า บางทีว่างๆท่านจะเอามีดโกน มาเฉือนง่ามนิ้วเล่น เวลาท่านเฉือนจะเฉือนแรงมาก เสียงดังควากๆทีเดียว ตอนอ.แปลกมีชึวิตอยู่ วัดสะพานสูงจะคราคร่ำ ไปด้วยพวกชายฉกรรฉ์ ซึ่งล้วนเป็นศิษย์ของท่าน ลูกศิษย์ท่านที่อยู่กรุงเทพฯ จะมีสัญลักษณ์ คือนำผ้ายันต์ขาวขนาดผ้าเช็ดหน้า มาพับและพกที่กระเป๋าเสื้อ จะพับชายให้เลยๆออกกระเป๋ามาหน่อย เป็นสัญลักษณ์ศิษย์เดียวกัน