พ่อท่านเขียว

‘เชือกคาด’สุดยอดเครื่องรางของขลัง อีกหนึ่งภูมิปัญญาของเกจิอาจารย์ไทย : สายตรงเครื่องรางของขลัง โดยมล เชือกคาด “เชือกคาด” เป็น “เครื่องรางของขลัง” ชนิดหนึ่งซึ่งเป็นภูมิปัญญาของเกจิอาจารย์ไทยมาแต่โบราณกาลอย่างแท้จริง คำว่า “คาดเชือก” เป็นชื่อมวยไทยสมัยเก่าก่อน หากต่อยกันด้วยหมัดรุ่นๆ มันไม่ค่อยถนัด เดี๋ยวเนื้อหนังถลอกปอกเปิก จึงเอาเชือกเส้นเล็กๆ มาพันมือแทนนวม แล้วก็ต่อยกัน ส่วนเชือกนั้นต้องชุบน้ำข้าว

อีห้วงมึงมีแต่เข่งไม่มีข้าว!! วาจาสิทธิ์ “พ่อท่านเขียว วัดหรงบน”เพียงแค่ทักข้าวในปิ่นโตเท่านั้น!! ถึงกับทำให้นาล่ม..ยุ้งฉางไม่มีข้าว!! ชาวบ้านทั้งหลายต่างเชื่อกันว่าหลวงปู่เขียวท่านมีวาจาสิทธ์พูดอย่างไรจะเป็นอย่างนั้นจึงเป็นที่เกรงกลัวกันไม่กล้าขัดขืนโต้เถียงท่านกลัวว่าหากหลวงปู่เขียวท่านหลุดปากพูดไปไม่ดีอาจจะเป็นจริงได้จึงทำให้ชาวบ้านทั้งหลายทั้งกลัวเกรงและเคารพนับถือหลวงปู่เขียวอย่างมาก เรื่อง อีห้วงมึงมีแต่เข่งไม่มีข้าว ที่ทางทิศตะวันออกของวัดหรงบนไม่ไกลมากมีโยมอุปัฏฐากหลวงปู่เขียวอยู่คนหนึ่งชื่อนางห้วงคอยยกปิ่นโตหรือสำรับมาถวายหลวงปู่เขียวอยู่เสมอๆกับทั้งวันพระวันโกนไม่ได้ขาดนางห้วงได้สามีเป็นคนจีนทำอาหารเก่งและขยันทำงาน จะเช่าที่นาหรือทำแบ่งข้าวกันภาษาถิ่นใต้เรียกว่าทำหวะจนมีข้าวเก็บจนเต็มยุ้งฉางข้าวที่เก็บไว้เมื่อถึงคราวจำเป็นต้องการใช้เงินทองจึงจะนวดขายกันคราวนึงมีอยู่วันหนึ่งเป็นช่วงตรุษจีนนางห้วงก็ยกปิ่นโตมาถวายหลวงปู่เขียวในวันพระซึ่งมีแกงและขนมเข่งแต่ลืมใส่ข้าวสวยมาด้วย เมื่อหลวงปู่เขียวเปิดปิ่นโตท่านจำได้ว่าเป็นปิ่นโตของนางห้วง ท่านจึงพูดบอกขึ้นดังๆว่า “อีห้วงมึงมีแต่เข่งไม่มีข้าว”หลังจากนั้นมาไม่นานจากที่นางห้วงและสามีทำนาได้ข้าวมามากมายจนเต็มยุ้งฉางก็ค่อยๆหดหายไปไม่มีข้าวมาใส่ยุ้งฉางเลย ทำนาๆก็ล่ม เช่านาก็ไม่ได้เหมือนแต่ก่อนนางห้วงจึงคิดว่าคงเป็นเพราะวาจาหลวงปู่เขียวเมื่อคราวครั้งนั้นเป็นแน่นางห้วงได้แต่เสียใจพูดขึ้นมาทีไรก็เอาแต่ร้องให้ว่าที่แกต้องเป็นแบบนี้ก็เพราะวาจาของหลวงปู่เขียวโดยปกติชาวบ้านก็เชื่ออยู่แล้วว่าหลวงปู่เขียวท่านมีวาจาสิทธิ์แต่ถึงอย่างไรนางห้วงก็ไม่กล้าไปพูดกับหลวงปู่เขียว เอาแต่พูดเสียใจอยู่ข้างนอกกับคนอื่นๆเพราะกลัวหลวงปู่เขียวจะได้ยิน เรื่อง ปากกาปาร์กเกอร์ลอยน้ำ พระประมูล จนฺทูปโมอดีตพระวัดหรงบนได้เล่าให้ฟังว่าสมัยท่านหนุ่มๆกำลังทำงานที่สหกรณ์สวนยางทุ่งสงท่านมีบ้านเดิมอยู่บ้านสระโพธิ์ทางทิศตะวันตกของวัดหรงบนนี่เองท่านได้มาเยี่ยมญาติพี่น้องและเข้ามากราบหลวงปู่เขียวที่วัดหรงบนช่วงนั้นเป็นช่วงฤดูฝนมีน้ำท่วมขังบริเวณวัดท่านได้เดินลุยน้ำไปที่กุฏิหลวงปู่เขียวใกล้จะถึงกุฏิหลวงปู่เขียวแล้วท่านทำปากกาปาร์กเกอร์ตกลงไปในน้ำจึงควานหาอยู่พักใหญ่แล้วหลวงปู่เขียวเห็นเข้าจึงถามว่าทำอะไร

มหัศจรรย์เรื่อง “หลวงปู่เขียว วัดหรงบน” ตายไม่เน่า เผาไม่ไหม้ ในเมืองไทยเรามีพระสงฆ์ผู้มีความศักริ์สิทธิ์ก็อยู่หลายรูป แต่จะหาอริยะสงฆ์แบบพ่อท่านเขียว วัดหรงบน จ.นครศรีธรรมราช นั้นคงน้อยมากๆ เพราะว่าอะไรเราลองมาหาคำตอบกันดีกว่าครับ “วัดหรงบน” เมื่อ 40 กว่าปีก่อน ยังมีการติดต่อได้ลำบาก จากลุ่มน้ำปากพนัง ต้องล่องเรือนานกว่าชั่วโมง ก่อนขึ้นฝั่งที่ บางตะพงษ์