สาลิกา

ไพฑูรย์เท่าที่ผมรู้จักเมื่อผมเป็น บ.ก. นิตยสารพระเครื่องประยุกต์นั้นไม่ดื่มสุราไม่เคยได้กลิ่นเหล้าแม้แต่ครั้งเดียว ผมเคยจะเลี้ยงสุราอาหารแต่ไพฑูรย์บอกผมว่าเลิกตั้งแต่ได้รับพระราชทานอภัยโทษในปี พ.ศ.2500 ได้อุปสมบทจึงอธิษฐานจิตเลิกดื่มสุรา เพราะเมื่อเป็นนายทหารพระธรรมนูญก็ดื่ม เป็นนักโทษชายก็ยังดื่ม แหกคุกมาก็ดื่ม จึงเลิกขาดเมื่อบวชพระหลังออกจากคุก นักเลงโบราณเมื่อจะมีเรื่องหรือยกพวกตีกันจะไม่ดื่มสุราเพราะถือว่าคนจะมีเรื่องแล้วไปนั่งก๊งสุราท่านว่ามันเป็นการย้อมใจให้กล้า มิได้กล้าจริงแต่อย่างใด ไพฑูรย์ร่ายบทออกแขกอย่างอารมณ์ดี ผู้เขียนยังจำได้ดีจนทุกวันนี้ ความว่า “สุรานั้นแปลว่าเหล้า กินแล้วเมาถึงเดินโซเซ สุรานั้นแปลว่าเหล้า กินแล้วเมาหน้าตาเหยเก ฮัลเลวังกา