หลวงปู่สมเด็จลุน

กินเหล้าแต่ไม่ใช่เหล้า วันหนึ่งเจ้าปู่สมเด็จลุนเข้าไปทำศาสนกิจอันใดก็ไม่ทราบ ในนครจำปาสักไปกับสามเณรรูปหนึ่งจะเป็นเพราะท่านกระหายน้ำจัด หรือมีความประสงค์อะไรไม่ทราบ สมัยนั้นไม่มีน้ำบรรจุขวดพลาสติกขายเกลื่อนเหมือนสมัยนี้ สมัยที่เจ้าปู่สมเด็จลุนมีชื่อเสียงนั้นฝรั่งปกครองเมืองลาว มีร้านขายเหล้าลาว ขายเหล้าฝรั่งอยู่ เจ้าปู่สมเด็จลุนแวะเข้าไปในร้านกับสามเณรน้อยที่ติดตาม ซื้อเหล้ามาดื่มขวดหนึ่ง พอดื่มไปได้ครึ่งขวด ได้มีเจ้าหน้าที่ตำรวจมานิมนต์ไปหาเจ้านาย ซึ่งเป็นฝรั่ง แล้วฟ้องว่าพระรูปนี้ดื่มเหล้า ฝรั่งจึงซักไซ้ไต่ถามว่า ฝรั่ง :- เป็นหยั่งญาคูจั่งกินเหล้า บ่อฮู้หว่า พระพุทธเจ้าห้ามบ๊อ?(หมายถึง

เหยียบเรือใหญ่ฝรั่งเกือบล่ม สืบเนื่องมาจากฝรั่งที่เป็นเจ้านายตำรวจที่จับเจ้าปู่สำเร็จลุนว่าพระกินเหล้านั่นแหละ เพราะฝรั่งนายนั้นคิดเลื่อมใสเจ้าปู่สำเร็จลุน จึงมีความประสงค์จะนิมนต์เจ้าปู่สำเร็จลุนไปเที่ยวเมืองปารีส อันเป็นเมืองหลวงของประเทศฝรั่งเศสฝรั่งจึงส่งคนไปนิมนต์ เจ้าปู่ถามว่าการไปจะไปอย่างไร? เมื่องฝรั่งเศสมันอยู่ตั้งไกลเขาก็ตอบว่าไปทางเรือ ต้องข้ามทะเลข้ามมหาสุมทรไป เจ้าปู่สมเด็จลุนได้ตอบปฏิเสธว่า ฉันไม่ไปหรอก ฉันกลัวเรือล่ม ฉันลอย(ว่าย)น้ำไม่เป็นโยม ผู้มานิมนต์ก็บอกเจ้าปู่ว่า เรือเขาลำใหญ่บรรจุคนได้เป็นร้อยเป็นพันคน ลำพงเจ้าปู่องค์เดียว เรือจะล่มได้อย่างไร เจ้าปู่ก็ยังปฏิเสธเหมือนเดิม ผู้นิมนต์จนใจ จึงกลับไปบอกเจ้านายซึ่งเป็นฝรั่งให้รู้ว่าเจ้าปู่ปฏิเสธ ฝรั่งจึงขอให้เจ้านายฝ่ายลาวไปนิมนต์อีกครั้ง