2102. เรื่องเล่าไม่ควรเล่าตอน…5 วันหลอน
เกิดที่โรงแรมแห่งหนึ่งในจังหวัดอุบลราชธานี เป็นโรงแรม 2 ดาว ออกจากตัวเมืองไม่ไกล อยู่ใกล้สนามบิน
พลอยเป็นเทรนเนอร์สอนสปา ที่อุบล เรื่องเกิดวันอาทิตย์ที่ 19 กุมภา มีเพื่อนชวนพลอยไปทำบุญที่วัดแห่งหนึ่ง ช่วงเย็นวันที่ 18 พลอยกลับมาจากทานข้าว ผ่านฟ้อนท์โรงแรม แล้วขึ้นลิฟท์ รู้สึกเหมือนมีคนเดินตาม พลอยพักห้อง 516 ตอนนอนประมาณตี 3 ได้ยินเสียงผู้หญิงหัวเราะจากข้างห้องตรงหัวเตียง เสียงผู้หญิงหัวเราะ เหอะๆๆๆ แล้วได้ยินเสียงใกล้มาเรื่อยๆ พลอยคิดว่าเค้าเมา แล้วอยู่ดีดีผู้หญิงคนนั้นก็กรี๊ด
พลอยลุกไปเข้าห้องน้ำ พอออกจากห้องน้ำได้ยินเสียงวิ่งๆๆ มาหยุดที่หน้าห้อง แต่ไปส่องตราแมวดูไม่มีอะไร พอนอนไปสักพักอีกก็ได้ยินเสียงวิ่งมาหยุดที่หน้าห้องอีก ก็นอนฟังไปเรื่อยๆ แล้วสักพักก็ได้ยินเสียงถูกพื้นตั้งแต่ตีสามถึงตีห้า จนพลอยนอนไม่หลับตัดสินใจออกมาดู แต่ก็ไม่มีอะไร พลอยก็โทรไปถามล๊อบบี้ พนักงานก็ตอบว่าลูกค้าท่านอื่นทำอะไรหกแล้วมาเช็ดหรือเปล่า พลอยเลยคิดให้ใจว่าทำตั้งแต่ตีสามถึงตีห้า
พอตอนเช้าวันอาทิตย์พลอยจะไปทำบุญ เลยเดินไปบอกแม่บ้านไปทำความสะอาด แล้วบอกว่าจะไปทำบุญที่วัดนี้แม่บ้านทำท่าตกใจ พอตอนเย็นกลับมา แม่บ้านก็มาถามว่าว่างมั้ยมีอะไรจะคุยด้วย แต่พอดีพลอยติดพิมพ์งาน สักพักตอนพลอยลุกไปจะอาบน้ำเปิดประตูออกมาเก้าอี้ที่วางอยู่หน้าห้องน้ำถอยครูดดดด พลอยตกใจมาก พลอยก็เลยเข้าไปสวดมนต์ในห้องน้ำ พอออกมาอีกที โต๊ะที่วางอยู่ชิดผนัง ดันออกมาอยู่ครึ่งห้อง
ตอนนั้นพลอยสติหลุดเพราะคิดว่าอยู่คนเดียว เป็นไปไม่ได้เลยที่ใครจะเข้ามาแล้วเลื่อนโต๊ะได้เร็วขนาดนั้น จึงรีบลงไปที่ล๊อบบี้ แล้วโทรหาเพื่อน เพื่อนเลยบอกให้ขึ้นไปใหม่ ไปไหว้พระแล้วนอน พอวันรุ่งขึ้นก็สอนนักเรียนปกติ พอดีสอนเสร็จนักเรียนนักเรียนก็ขึ้นไปเข้าห้องน้ำที่ห้อง แต่ก็มาบอกพลอยว่ามีใครอยู่ในห้องน้ำเปิดไม่ออก พลอยยืนยันว่าไม่มี แล้วนักเรียนก็กลับ พลอยก็อาบน้ำแล้วเอาผ้าเช็ดตัวมาพาดที่พนักเก้าอี้ พอจะล้มตัวลงนอนปรากฏว่าสายตาเหลือบเห็นเก้าอี้เลื่อนถอยหลังแล้วผ้าเช็ดตัวไปอยู่ใต้เก้าอี้ พลอยนอนไม่ได้จึงออกไปหาอะไรกินกลับมานอนอีกทีตอนตี 4 พอเช้าแม่บ้านก็มาถามว่าจะเปลี่ยนห้องมั้ย พลอยก็แปลกใจทำไมถามแบบนั้น แม่บ้านเลยบอกว่าที่ได้ยินเสียงกรี๊ดวันนั้น ไม่มีใครอยู่ข้างห้องพลอยเลย พลอยเลยบอกว่ากลัวมากเจอมาสามวันแล้ว คืนที่สี่ พลอยกึ่งหลับกึ่งตื่น เจอผู้หญิงผมบลอนผมลอน มาบอกว่าช่วยอะไรหน่อยสิ แล้วบอกชื่อ (ขออนุญาติบอกตามที่พลอยเล่าเลยนะคะ) เค้าชื่อสุภาพร สุวรรณกูฎ ชื่อเล่นจิ๋ม อยู่วัดบ้านนิคม บอกว่ามีของที่อยากได้ แล้วเดินออกไป พอเช้าพลอยเลยไปถามพนักงาน พอเอ่ยชื่อพนักงานตกใจโทรศัพท์หล่นจากมือ พนักงานเลยเล่าให้ฟังว่าแต่ก่อนสุภาพรเป็นพนักงานที่นี่ และมีครั้งนึง สุภาพรต้องลากกะยาวจนถึง 4 ทุ่ม พอเลิกงานสุภาพรก็ขับมอเตอร์ไซด์กลับบ้าน 30 พฤศจิกายน 2554 ปรากฏว่าเกิดอุบัติเหตุชนกับรถกระบะ มอเตอร์ไซด์ขาดครึ่ง หน้าสุภาพรเละ เสียชีวิตคาที่ และก็ยังกลับมาหลอกคนที่โรงแรมเรื่อยๆ ผ่านไป 3 วัน แฝดของสุภาพรประสบอุบัติเหตุขับรถลงห้วย เสียชีวิตคาที่ (สุภาพรมีฝาแฝด) แม่บ้านไปถามคนทรง คนทรงบอกว่าเห็นสุภาพรเดินตามหลังพลอยตั้งแต่วันแรก
พลอยตัดสินใจไปทำบุญที่วัดนั้นในวันรุ่งขึ้น ปรากฏว่ามีคนนี้อยู่จริงๆ ก็ซื้อของไปทำบุญ แล้วพระที่วัดก็ติดต่อแม่สุภาพรมา สาเหตุที่เป็นพลอยอาจเป็นเพราะว่าได้ยินพลอยพูดแต่แรกว่าจะไปวัดบ้านนิคมเลยตามพลอย พอวันที่ 5 กลับมาก็กลับมาไหว้พระก่อนนอนและบอกสุภาพรว่า ฉันไปทำบุญให้แล้วบอกแม่แล้วตามที่สุภาพรต้องการ คือขอเสื้อผ้าและรองเท้าส้นสูง ปรากฏว่าตอนที่ท่องนโมอยู่ ผ้าม่านรูดครืดออกมาครึ่งหน้าต่าง พลอยนอนไม่ได้ต้องลงไปนอนที่ล๊อบบี้จนถึงตีสี่
สุพาภรเสียชีวิตวันเงินเดือนออก ที่นัดกับเพื่อนจะไปกินหมูกระทะกัน สาเหตุที่สุภาพรอยู่โรงแรมนี้ได้เพราะที่นี่เป็นโรงแรมคริสต์ไม่มีศาล และเหตุผลที่ศพยังไม่เผา เพราะความเชื่อทางภาคอิสาน จะเก็บศพไว้ก่อน 1 ปี ถึงจะเผา ที่เด็ดกว่าคือคุณป๋องเดอะช๊อกเคยไปพักที่โรงแรมนี้ เพราะมีรูปถ่าย คุณป๋องบอกว่าโรงแรมที่อุบล ที่ดาราชอบไปพัก มีน้ำพุอยู่ด้านหน้าโรงแรม โรงแรมเป็นสีเทา (เจ้าของกระทู้อยากรู้มาก เพราะเคยอยู่อุบลหลายปี) เรื่องนี้หลอนมากจริง เพราะตอนเราฟังอยู่ที่กรุงเทพ แต่ต้องเดินทางกลับอุบลในวันต่อมา ปรากฏว่าช่วงใกล้สว่าง นั่งรถทัวร์ ตื่นขึ้นมาเจอบ้านหลังหนึ่ง ชื่อบ้าน
Credit: คุณพลอย
ขอขอบคุณข้อมูลดีๆจาก : Pantip โดยสมาชิกหมายเลข 2299004
ขอขอบคุณรูปภาพสวยๆจาก : PaiNaiDii
นำเสนอโดย : แอพเกจิ – AppGeji
