2100. เรื่องเล่าไม่ควรเล่าตอน…หลอนทั้งหมู่บ้าน

เรื่องนี้เกิดขึ้นที่พิจิตร รุ่นพี่ของผอมชื่อหญิงอายุประมาณ 30 แต่เป็นสาวโสด แต่เป็นคนสวยก็มีคนมาจีบเยอะ แต่หญิงไม่ได้ชอบใคร จนวันหนึ่งมีเกษตรอำเภอมาพักที่บ้าน (พ่อของหญิงเป็นกำนัน) เพื่อมาดูที่ทางทำฝาย หญิงกับเกษตรอำเภอก็ชอบคอกันและคบหากัน และตกลงจะแต่งงานกัน

ก่อนแต่งงานเดือนนึง มีผู้ชายที่ชอบหญิงมาแวะเวียนที่หน้าบ้าน แล้วหญิงก็ลงไปคุยด้วยสักพัก พอ 2 ทุ่ม หญิงก็คว้าจักรยาน แม่ก็ถามว่าจะไปไหน หญิงก็บอกว่าจะไปหาเพื่อนที่ท่าข้าม ซึ่งอยู่ห่างไปอีกกิโล หลังจากคืนนั้นหญิงก็หายไปเลย แล้วก็พากันออกตามหา หายังไงก็ไม่เจอ จึงไปหาร่างทรง ร่างทรงก็บอกให้กลับไปหาใหม่ ที่ป่าไผ่ ทุกคนก็กลับไปหาที่ป่าไผ่

จนลึกลงไปเจอรองเท้าก็เดินตามไป เจอศพของหญิงซึ่งท่อนบนเปลือย ท่อนร่างใส่ผ้าถุงอยู่ ท้องถูกผ่า และไส้ก็ห้อยตามกิ่งไม้ และที่หน้าผากมีรอยกีดลึกถึงกระโหลกเป็นรูปกากบาท ชาวบ้านจึงพากันเอากระสอบห่อศพออกมา ตำรวจชันสูตรว่าไม่พบการถูกข่มขืน วันเวลาผ่านไป ตาท้อนคนแก่ไปหากบหาเขียด ผ่านป่าไผ่ แกก็ได้ยินเสียงผู้หญิงเรียก น้าท้อนๆ น้าท้อนๆ แกมองไปเจอผู้หญิงเปลือยกาย โดยท้องแหวกแล้วพูดว่า น้าท้อนๆ น้าท้อนช่วยดูคนฆ่าฉันหน่อย ตาท้อนก็ทิ้งรถจักรยานแล้ววิ่งเข้าหมู่บ้าน แต่ก็ไม่ค่อยมีใครเชื่อมาก เพราะตาท้อนเป็นคนขี้เมา

อีกเรื่องมีมอไซด์สองคันกลับมาจากงานในอำเภอ ก็จะผ่านป่าไผ่ ปรากฏว่าหัวไฟขาดทั้งสองคัน คนซ้อนก็ลงมาสูบบุหรี่ แล้วก็เหลือบไปเห็นเหมือนขาคน จึงตัดสินใจไปกันต่อแบบไม่มีไฟรถ (มาสองคันสี่คน) สักพักได้ยินเสียงของหล่นเผะลงมา แล้วได้ยินเสียงผู้หญิงร้องมาจากบนฟ้าว่า เก็บให้กูหน่อย เก็บให้กูหน่อย ทั้งสี่คนก็หยุดรถแล้วเดินไปดูของที่หล่นลงมา ปรากฏว่าเป็นไส้กับกระเพาะ เครื่องในต่างๆ ที่มีหนอนเจาะเต็มเลยหล่นอยู่ แล้วก็ได้ยินเสียงคนโดดน้ำ

คราวนี้มีคนสติไม่สมประกอบ วิ่งประกาศทั่วหมู่บ้าน ว่าไอ้หญิงจะกลับมานะ หญิงจะกลับมานะวันนี้ และไปเกาะที่รั้วบ้านกำนัน แล้วบอกว่าหญิงจะกลับมานะ หญิงจะกลับมา มันคิดถึงบ้าน ปรากฎว่าประมาณเที่ยงคืนได้ยินเสียงลากของมา ครืดๆ คนก็แอบดูกัน ปรากฏว่าเห็นเป็นผู้หญิงท่อนบนเปลือย ท่อนล่างใส่ผ้าถึงสีดำ ลากกระสอบมา แล้วล้วงของจากกระสอบมา ปรากฏว่าเป็นร่างอีกร่างนึก เปลือยท่อนบน แล้วใส่ผ้าถุงสีดำ แต่ไม่มีหัว มายืนข้างกัน แล้วร่างที่ไม่มีหัวก็โบกมือไปมาเหมือนหาอะไรสักอย่าง สักพักสองร่างก็พากันเดินไปทางบ้านกำนัน กำนันก็เปิดไฟทั้งบ้าน แล้วเดินลงมาตะโกนด่าว่า ทำไมไม่ไปหลอกคนที่ฆ่านู่น ทำไมมาหลอกชาวบ้าน กูจะบ้าแล้ว แล้วกำนันก็ยิงปืนขึ้นฟ้าหนึ่งนัด

เรื่องก็เป็นมาเรื่อยๆ หลายๆ รูปแบบ กำนันก็ไปปรึกษาเกจิอาจารย์ว่าจะทำยังไง หลวงปู่ก็บอกว่า ยังไม่ไปถ้าป่าไผ่ไม่ลุกเป็นไฟ จึงตัดสินใจเผาป่าไผ่ แต่กลางคืนก็เห็นเหมือนมีผู้หญิงเหมือนกึ่งนั่งกึ่งนอนหัวพิงจอมปลวก แม่หญิงเองก็เคยฝันว่าหญิงมาบ้านแต่ขึ้นมาไม่ได้ เพราะขาขาดทั้งสองข้าง แล้วหญิงก็ร้องแต่ให้แม่ไปหาคนฆ่ามาให้หน่อย จนเรื่องราวก็สร่างซาไปตามกาลเวลา…