2024. เสียงลึกลับจากพงไพร ตอน “อาถรรพ์วังนำเขียว” เรื่องที่ 2

จากเรื่องแรก เมื่อมีการเรียนก็ต้องมีการสอบ และเหตุการณ์นี้มันก็เกิดขึ้นในวันสอบนั่นเอง

อาจารย์ให้ทุกคนออกมาตั้งแถวข้างโรงอาหาร เพื่อจะเดินไปยังสถานที่สอบที่ห่างออกไปอีก 2 กิโล วิธีการสอบคือ แต่ละคนจะมีกระดาษคำตอบอยู่กับตัว 1 แผ่น เข้าแถวรอที่จุดสตาร์ท(ปานนั้นเนาะ) ดูต้นไม้ ดูเปลือก ดูใบ ดมกลิ่น ชิม ฟังเสียง คือทำอะไรก็ได้ที่จะรู้ได้ว่าต้นที่เรายืนอยู่เนี่ย มันต้นอะไร แล้วเขียนชื่อสามัญ ชื่อวิทย์ ลงในกระดาษคำตอบ โดยมีเวลาพิจารณาและทำใจอยู่ที่ต้นนั้นๆ ยาวนานถึง 1 นาที(ไอ้ที่เขียนไม่ได้ก็ไม่ได้เหมือนเดิมแหละ) พอครบเวลา อาจารย์เคาะจอบจ้า ดังสนั่น เขียนได้เขียนไม่ได้ก็ต้องวิ่งไปต้นถัดไปแล้ว เพราะเพื่อนมันก็วิ่งมาต้นที่เราอยู่เหมือนกัน เป็นอันสนุกสนานมาก

กลับมาที่สถานีฝึก อาจารย์เรียกเข้าแถว แต่เราท้องเสียจ้า แถวยังไม่เรียบร้อยดี แว่บไปเข้าห้องน้ำก่อนแล้วกัน ว่าแล้วเราก็เข้าไปปลดปล่อยพ่วงความกังวลไปด้วย ว่าจะทันเข้าแถวมั้ย แต่เหมือนสวรรค์โปรด เสียงประตูห้องข้างๆปิดและตามด้วยเสียงล๊อค “มีเพื่อนละกรู” คราวนี้ก็ได้ปลดปล่อยอย่างสบายใจไร้กังวล เราไอ้ห้องข้างๆออกไปก่อนแล้วเราค่อยออกตามก็ยังทัน

โครกกกซ่า แกร๊ก!

ห้องข้างๆออกแล้ว เราก็สุดตามไปติดๆ จัดการตัวเองให้เรียบร้อยแล้ววิ่งออกจากห้องน้ำ กะว่าออกไปก็วิ่งตามแถวทัน

…ถนนข้างโรงอาหารที่ทุกคนเข้าแถวโล่ง โล่งเหมือนไม่มีใครเคยอยู่ตรงนั้นด้วยซ้ำ เอาไงล่ะ วิ่งไปถามป้าร้านข้าว ป้าบอกเค้าออกกันไปตั้งนานแล้ว เฮ้ย!

“แล้วมีคนเดินตามป่าวคะ”
“ไม่มีนะ มีหนูคนเดียวเนี่ย “
“เค้าไปทางไหนกันอะป้า”
“ไปทางเนี้ย” แล้วป้าก็ชี้

เอาวะ เราก็เดินเร็วเลย ไปตามทางที่ป้าชี้ ยังไงเดินคนเดียวแบบเร็วจี๋ มันต้องทันแถวดิ เรารู้สึกว่ามีคนเดินอยู่ข้างหน้าแต่เดินยังไงก็ไม่มีใครเดินอยู่ข้างหน้าเลย เราเดินอยู่ในป่าจนออกมาที่ถนน ตอนนั้นน้ำตาจะไหลแล้ว เพราะถ้าหาเพื่อนไม่เจอคือไม่ได้สอบแน่ๆ ใจนึงก็คิดจะกลับแต่ก็ยังเดินต่อไปเรื่อยๆ

“อ้าวเฮ้ย มาจากไหนวะ”

เสียงเพื่อนระงมเลย ตอนที่เจอเพื่อนไม่ได้เดินตามทันหรอกนะ แต่ตอนนั้นเรากำลังเดินลงเขามาตามถนน ในขณะที่เพื่อนทั้งหมดและอาจารย์เดินขึ้นเขามา ทุกคนงงมาก ว่าเราเดินลงมาจากเขาได้ยังไง มาจากทางไหน เพราะทุกคนกำลังมุ่งหน้าขึ้นเขาเพื่อไปยังสถานที่สอบ

สุดท้ายเราก็ได้สอบจนได้ และกลับมาคิดทีหลังว่า ใคร เข้าห้องน้ำข้างๆเรา ใคร พาเรามาหาเพื่อนได้ถูกทาง

ปล. ทางที่เราเดินเป็นทางลัดที่ต้องตัดป่า ในขณะที่เพื่อนและอาจารย์เดินตามถนนซึ่งระยะทางไกลกว่า จึงไปถึงพร้อมๆกัน

ขอบคุณข้อมูลดีๆจาก : Pantip (โดยคุณ ผู้หญิงเลือดเดือด)
ขอขอบคุณท่านเจ้าของรูปด้วยครับ

แอพเกจิ – AppGeji
——————————————————————————-

ติดตามเรื่องราวครูบาอาจารย์ได้เพิ่มเติมที่
แอพเกจิ Facebook: www.facebook.com/appgeji
Web Sit: www.appgeji.com
App Store (IOS): https://appsto.re/th/wlGScb.i

error: ถ้าจะก๊อปกรุณาให้เครดิตท่านเจ้าของบทความ
%d bloggers like this: