1462.ตำนานยันต์นอโม ตำหรับหลวงปู่ทองเฒ่า
ตำนานยันต์นอโม ตำหรับหลวงปู่ทองเฒ่า
วิชาชักยันต์ชาตรี ของไทย จะมีสายหลักอยู่สามสาย คือ สายวัดพระญาติ มีหลวงพ่อกลั่น เป็นเจ้าตำหรับเฮกังกิง สายวัดราชโยธา มีหลวงปู่ทอง เป็นเจ้าตำหรับมงคลสามสาย สายเขาอ้อ มีหลวงปู่ทองเฒ่า เป็นเจ้าตำหรับชักยันต์นอโม
แต่การชักยันต์นอโม นอกจากจะเป็นคงกระพันชาตรี ดั่งที่อ.กฤษณะ เคยประสบ เผลอไปกล้ม แล้วเวลาเงย ไม่ทันระวัง หัวชนกะมุมสังกะสีพอดี แรงขนาดผมขาดมาเป็นกำมือ พอจับดูคิดว่าจะมีเลือดแล้ว เอ๊ะไม่เห็นมีเลือดสักหยด ตอนนั้นไม่ได้พกวัตถุมงคลใดๆ เพราะอยู่ในบริเวณบ้าน อ.กฤษณะจึงคิดว่า น่าจะเป็นอานุภาพยันต์นอโม เพราะอ.กฤษณะ ชักมาไม่เคยขาดมาหลายปีแล้ว
ที่ว่าการชักยันต์นอโม ไม่ได้ดีแต่คงกระพันอย่างเดียว ถ้าฝึกถึงขั้นสุดยอด จะเป็นมหากำลังด้วย ดังที่หลวงปู่ทองเฒ่า เคยยกหินก้อนขนาดหลายคนโอบ จากป่ามาวางที่หน้าถ้ำเขาอ้อ ตอนอ.ขุนพันธ์ฯยังมีชีวิตอยู่ เมื่อมาวัดเขาอ้อ จะขึ้นไปนั่งสมาธิบนก้อนหินนี้ตลอด
แม้ลูกศิษย์ท่าน พระอาจารย์เอียด วัดดอนศาลา ก็ทำได้เช่นกัน มีประจักษ์พยานรู้เห็นเยอะ คือเมื่อตอนท่านไปตัดในป่า มาทำศาลา ได้ตัดไม้ใหญ่มาก ต้องใช้คนแบก ตั้งยี่สิบกว่าคน ระหว่างทางฝนเกิดตกหนัก พระอาจารย์เอียด กลัวศิษย์จะเกิดอันตราย เพราะทางลื่น ท่านจึงบอกให้ลูกศิษย์ ให้วางไม้ที่นี่ก่อน แล้วค่อยมาเอาทีหลัง
พอพรุ่งนี้เช้า พวกลูกศิษย์ก็มารวมตัวที่วัด พออาจาย์เอียด เปิดกุฏิออกมา ท่านก็แกล้งถามว่า มาทำไมกัน พวกลูกศิษย์ก็บอกว่า จะไปเอาไม้ที่วางไว้เมื่อวาน พระอาจารย์เอียด ก็หัวเราะ แล้วบอกไม่ต้องแล้ว ไม้นั้นมาอยู่หลังวัดแล้ว พวกนั้นก็สงสัยว่า ไม้นั้นมาแล้วจริงหรือ เมื่อไปดู ก็พบไม้ใหญ่นั้นวางแหงแก๋อยู่ พวกที่สนิทหน่อย จึงถามอาจารย์เอียดว่า ใครช่วยอาจารย์เอามานิ อาจารย์เอียดบอกว่า ไม่มีใครมาช่วยข้าแบกหรอก ขาแบกของข้ามาคนเดียว
นับว่าเป็นวาสนาของคนรุ่นหลัง ที่อ.ชุม ไชยคีรี ได้สืบวิชานี้มา เรื่องมีอยู่ว่า ตอนอ.ชุม เป็นเด็ก มีพวกญาติๆ มาตั้งวงกินเหล้ากับพ่ออ.ชุม พอกินกำลังได้ที่ ก็อดคุยกันเรื่องวิชาไม่ได้
ลุงหยีเลยพาวิชาขึ้น อ.ชุมเห็นลุงหยีดูตัวใหญ่ขึ้น ลุงหยีจึงเดินไปหยิบครกตำข้าว น้ำหนักประมาณเจ็ดสิบแปดสิบโล ถ้าไม่ได้เล่นวิชา ลุงหยีแค่ขยับครกเคลื่อนบนพื้นดินก็คงยังยาก แต่นี่ลุงหยียกขึ้นมาเหนือหัว โยนขึ้นโยนลงเป็นว่าเล่น
ลุงหิ้นเห็นดังนั้น ก็ชักยันต์นอโม ตำหรับหลวงปู่ทองเฒ่า แล้วบอกลุงหยีว่า แกไม่ต้องโยนไปไหน มาโยนใส่หัวข้านี่ ลุงหยีเลยโยนไปให้ลุงหิ้น ลุงหิ้นใช้มือรับไว้ โยนแบบเดาะๆสองสามครั้ง แล้วก็ทุ่มไปไกลหลายสิบเมตร เสร็จแล้าทั้งลุงหิ้นกับลุงหยี ก็นั่งลงกินเหล้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น
ในวงกินเหล้า เขาก็เฉยๆกัน คงเคยเห็นหลายครั้งแล้ว แต่อ.ชุม ที่เป็นเด็กตื่นเต้นมาก จึงรีบไปขอลุงทั้งสอง ลุงหยีไม่หวงจะให้เลย วิชาแกคือ พลังเจ็ดช้างสาร ส่วนลุงหิ้น ยังหวงอยู่จึงยังไม่ให้ทันที อ.ชุม ต้องไปตามตั้งหลายเที่ยว แกก็ยังไม่ให้ จนอ.ชุม บอกว่า ถ้าลุงตายผมจะเป็นเจ้าภาพงานศพให้ ลุงหิ้นจึงยอมถ่ายทอดวิชาชักยันต์นอโม ตำหรับหลวงปู่ทองเฒ่าให้
ที่มา ศิษย์สายวัดสะพานสูง
