2647.”ธรรมเนียมประเพณีเผาศพของสายวัดป่า”

“ธรรมเนียมประเพณีเผาศพของสายวัดป่า”

(คติธรรม พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต)

โดยธรรมเนียมประเพณีของวัดป่าบ้านตาด หลวงตาท่านสั่งไว้ สมัยที่เราอยู่เนี่ย แม่ของหลวงตาท่านเสีย เสียตอนเช้าหลวงตาบอกว่าเผาตอนบ่ายเลย ทีนี้ญาติพี่น้องบอกหลวงพ่อขอสักคืนหนึ่งเถอะ จะได้ส่งข่าวไปให้ญาติพี่น้องให้เขามาคารวะศพ ท่านก็เลยเก็บไว้หนึ่งคืน ให้ญาติพี่น้องแต่ไม่มีพิธีกรรมอะไรทั้งสิ้น ไม่มีการสวดกุสลาอะไร ท่านบอกกุสลาต้องสวดตอนเป็น แล้วคนที่ตายต้องสวดเอง เพราะกุสลาแปลว่าความฉลาด ทำตัวให้ฉลาด ทำตัวให้เห็นไตรลักษณ์ เห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา


หลวงตามหาบัว

การสวดนี้เป็นเหมือนนกแก้ว กุสลาธัมมา กุสลาธัมมา คนตายก็ไม่ได้ยิน คนเป็นก็ไม่ได้ฟัง คนเป็นก็คิดว่าสวดให้คนตาย คนเป็นก็นั่งคุยกันไปเวลาพระสวดกุสลา แล้วสวดเป็นภาษาบาลีไม่เข้าใจใหญ่ก็เลยไม่ฟังกัน ความหมายของกุสลคือทำใจให้ฉลาดด้วยปัญญาตั้งแต่ยังไม่ตาย ทำใจให้เห็นไตรลักษณ์ทุกเวลา ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นไตรลักษณ์หมด ถ้าเห็นเป็นไตรลักษณ์หมดมันจะปล่อยวางมันจะไม่ทุกข์

หลวงตาท่านก็เลยให้เก็บไว้คืนหนึ่ง พอพรุ่งนี้เช้าตอนบ่ายให้พระมาชักผ้าบังสกุล ๔ รูป เสร็จแล้วก็เผาที่หน้าศาลาเลย ตั้งเมรุชั่วคราว เมรุแบบไม่เป็นเมรุเป็นกองฝืน ไปตัดไม้มากองไว้แล้วก็เอาโลงขึ้นไปตั้งบนตามธรรมเนียมของชาวบ้าน ชาวบ้านบ้านตาดเขาไม่มีเมรุ เขามีป่าช้าแล้วเขาก็เอาศพคนตายนี้ไปที่ป่าช้า แล้วเขาจะตัดต้นไม้ต้นฝืนนี้มาตั้งเป็นกอง แล้วก็เอาโลง โลงก็ไม่ใช่เป็นโลงไม้เป็นโลงกระดาษมีไม้ไผ่แปะเป็นโครง แล้วก็เอากระดาษมาแปะรอบๆ อาจจะมีไม้พื้นสำหรับเท่านั้นเอง แล้วก็ไม่มีฝา ต้องใช้ท่อนไม้สองท่อนทับโลงไว้ เพราะว่าเวลาเผาร่างกายจะเด้งขึ้นมา เท่านั้นแหละก็เสร็จพิธี


หลวงตามหาบัว-ญาณสัมปัน

ไม่ต้องไปพิถีพิถันกับเรื่องดิน น้ำ ลม ไฟ ไม่ว่าจะเป็นร่างกายของใครมันก็แค่ดิน น้ำ ลม ไฟ เรามาจัดการเหมือนขยะนี้เอง มาแยกแยะรีไซเคิล แยกแยะพลาสติกออกไปจากขวด แยกแยะขวดออกไปจากกระดาษ อันนี้เราก็มาแยกแยะ ดิน น้ำ ลม ไฟ ให้มันออกจากกันเท่านั้นเอง ท่านก็ให้เผาที่หน้าศาลาเลย แล้วพอตกค่ำคืนแล้วไฟก็มอดหมดดึกแล้ว ท่านก็ให้เก็บขี้เถ้านี้ไปโรยที่ใต้โคนต้นโพธิ์ในวัด ท่านบอกว่าไปบูชาพระพุทธเจ้า เป็นปุ๋ย เพราะเป็นดิน ขี้เถ้าที่เหลืออยู่นี้ก็เป็นดิน เรียบง่าย ไม่ยุ่งยาก ไม่วุ่นวายกับเรื่องที่ไร้สาระ เราไปวุ่นวายกับเรื่องที่ไร้สาระ เรื่องที่มีสาระกลับไม่วุ่นวายด้วยคือใจของเรา ไปวุ่นวายกับเรื่องที่ไร้สาระ เรื่องที่เป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตานี้ ถือว่าเป็นเรื่องไม่มีแก่นสาร สิ่งที่มีแก่นสารคือใจและธรรมของพระพุทธเจ้า

พระอาจารย์สุชาติ อภิชาโต
วัดญาณสังวรารามวรมหาวิหาร

แอพเกจิ

error: ถ้าจะก๊อปกรุณาให้เครดิตท่านเจ้าของบทความ
%d bloggers like this: