1887.หลวงพ่อจรัญเล่าถึงคาถาเมตตาของหลวงพ่อเดิม

” เมื่อหลวงพ่อเดิมให้คาถาเมตตามา อาตมาก็ท่องไปเรื่อยๆ และในที่สุดก็ไม่ได้ใช้ เพราะไม่ได้สึก พอมาเรียนพระกรรมฐานและสติปัฏฐานสี่ในตอนหลังนี้ ก็เข้าใจแจ่มแจ้งว่าคาถาที่หลวงพ่อให้ไม่ใช่คาถาเมตตาที่ไหนเลย แต่เป็นคำสอนของพระบรมศาสดาทั้งนั้น เช่น

นะ กาโร กุกกุสันโธ สิโรมัชเฌ
โม กาโร โกมะนาคะมะโน นลาถิเต
พุท กาโร กัสะโปพุทโธ จะเทวเนตรเต
ธา กาโร ศากยะมุนีโคตโม จะเทวกัณเณ
ยะ กาโร ศรีอริยเมตตรัยโย ชีวหาถิเต
ปัญจะพุทธานะมามิหัง ฯ

ให้ระมัดระวังศีรษะ ให้รู้จักน้อมคารวะผู้มีคุณธรรม,หน้าผาก ก็ให้ผ่าเผยด้วยใบหน้าอันยิ้มแย้ม,ดวงตา ให้สำรวมระวังในการมองดู เพราะนั่นเป็นทางเกิดกิเลสต่างๆ ,หู ให้ฟังหูไว้หู ให้หูหนักเข้าไว้อย่าหูเบา ,และลิ้น นั้นให้ระวังสำรวมในรสอาหารอย่าไปติดมันเข้า เพราะมันให้เกิดกิเลส ดังนั้นคาถาเมตตาของหลวงพ่อเดิมจึงรวมเอาคำสอนของพระบรมศาสดาเรื่องการสำรวมระวังอินทรีย์ทั้งนั้น แต่เมื่อคนเกิดไปภาวนาด้วยความมั่นใจแล้ว ก็ทำให้ขลังได้เหมือนกัน

ขอบคุณที่มา:เมื่ออาตมาอยู่เรียนวิชากับหลวงพ่อเดิม โดย พระราชสุทธิญาณมงคล ( หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม ) จากหนังสือกฎแห่งกรรม เล่ม ๑๐
แอพเกจิ แอพรวมเรื่องราวประสบการณ์จริง เกี่ยวกับ พุทธคุณ ไสยศาสตร์ วิชาอาคม