688. คุณอภินิหารของพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ
คุณอภินิหารของพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ
เท่าที่ปรากฏเห็นประจักษ์แล้วบันทึกและรวบรวมโดยนายอนันต์ คณานุรักษ์ จำนวน ๓๒ เรื่อง จากหนังสือประวัติ หลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืดและคุณอภินิหารพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ วัดช้างให้ จัดพิมพ์เนื่องในงานฉลองโบสถ์วัดช้างให้ ๒๔-๓๐ เมษายน ๒๕๐๔
เรื่องที่ ๑๑
คงจำผมได้เมื่อคราวไปเยี่ยมที่บ้านปัตตานี และรับแจกพระเครื่องหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด จากคุณมา ๔ องค์ บัดนี้ผมมีจิตเลื่อมใสศรัทธา อยากจะร่วมสร้างโบสถ์ ณ วัดช้างให้ และปฏิสังขรณ์เจดีย์ที่บรรจุอัฐิหลวงพ่อทวดฯ จึงได้ส่งเงินมาพร้อม จ.ม. นี้ ๑,๐๐๐ บาท (หนึ่งพันบาท) ในนามคุณเป็นผู้รับ ขอได้รับเงินนี้และดำเนินการทำบุญตามที่ผมศรัทธาด้วย
(CR:ขุนโลหภูมิพิทยานุการ)
เรื่องที่ ๑๒
เรื่องเกี่ยวกับพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ สำหรับผมได้รับความคุ้มครองจากท่านเป็นอย่างดี ผมนำท่านติดตัวไปเสมอ ปรากฏว่าได้มีอภินิหารที่ท่านได้ช่วยคุ้มครองภรรยาของผม คือเวลาภรรยาของผมไปไหนมาไหนได้นำพระเครื่องติดตัวไปเสมอ วันหนึ่งนั่งรถยนต์ที่บ้านจะไปธุระ พอถึงถนนสี่แยกรถเกิดเครื่องดับทันที สตาร์ทก็ไม่ติด ทันทีนั้นก็มีรถยนต์อีกคันหนึ่งวิ่งตัดหน้าผ่านไป และเกิดชนกับรถยนต์อีกคันหนึ่งที่วิ่งสวนมา ทำให้รถยนต์คันนั้นแฉลบขึ้นทางเท้าเกิดเสียหายมาก เมื่อรถเขาชนกันแล้ว รถของภรรยาผมก็สตาร์ทติดวิ่งได้ต่อไปเป็นปกติ ผมคิดว่าหลวงพ่อทวดฯ ท่านคงแสดงอภินิหารคุ้มครองไว้ รถผมจึงปลอดภัยจากการถูกชน และก็มีบ่อยๆ ที่ผมขับรถไปมักจะแคล้วคลาดจากอุปัทวเหตุนานาประการเสมอ ส่วนโชคลาภนั้นพอประมาณ
(Cr:ขุนโลหภูมิพิทยานุการ)
เรื่องที่ ๑๓
ความศักดิ์สิทธิ์และอภินิหารของพระเครื่องหลวงพ่อทวดนั้นผมมั่นใจเหลือเกินว่าต้องเหมือนสิ่งศักดิ์สิทธิ์อื่นๆ ทั้งหลาย ทุกครั้งที่ผมมีกิจธุระ ได้อาราธนาท่าน ผมรู้สึกขนลุกทั้งตัวและได้กลิ่นน้ำมันจันทร์ (ในองค์พระเครื่องไม่มีน้ำมันจันทน์ผสม) ผมถือว่าท่านรับคำอาราธนาของผมๆ จึงอยู่เย็นเป็นสุข และปลอดภัยด้วยประการทั้งปวง ผมเคารพและบูชาองค์ท่าน ด้วยใจมั่นคงและความบริสุทธิ์ใจจริงๆ
(CR:ร.ต.ท.เลื่อน อินทรสุวรรณ)
เรื่องที่ ๑๔
หลังจากผมรับพระเครื่องหลวงพ่อทวดไว้แล้วประมาณ ๖-๗ วัน ภรรยาของผมป่วยมาก จึงนิมนต์องค์พระลงแช่ทำน้ำมนต์แล้วให้เขาดื่ม พร้อมกับแพทย์มาฉีดยาระงับประสาท ป่วยตอนเย็นเวลาค่ำก็หายป่วย รุ่งขึ้นไปไหนมาไหนได้เป็นปกติ แต่ก่อนเขาเคยเจ็บหนักมาแล้วครั้งหนึ่งต้องนอนป่วยอยู่หลายวัน การที่หายป่วยเร็วในครั้งนี้ ผมเชื่อว่าเป็นด้วยอำนาจอภินิหารของหลวงพ่อทวดช่วยเป็นแน่ เพราะการฉีดยาของแพทย์นั้นก็เพียงระงับประสาทให้นอนหลับเท่านั้น การที่เขาหายป่วยต้องเป็นอำนาจอภินิหารของท่านเป็นแน่ หลังจากนั้นมาจนบัดนี้ ๑๐ กว่าวันแล้ว ภรรยาของผมไม่มีอาการปวดศีรษะอย่างที่เคยเป็นเลย
(Cr:ผสม จิตชุ่ม ผู้พิพากษาศาลนครราชสีมา)
เรื่องที่ ๑๕
คณะของผมชื่นชมยินดีที่ได้รับพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ จากอาจารย์อย่างยิ่ง ได้มีเรื่องมหัศจรรย์เกิดขึ้นเรื่องหนึ่ง อยากจะเรียนถามอาจารย์ว่าเป็นเพราะเหตุใดจึงเป็นไปเช่นนั้น กล่าวคือ ในตอนบ่ายหลังจากคณะของผมรับพระจากอาจารย์ที่บ้านปัตตานีแล้ว ออกเดินทางโดยรถยนต์ถึงที่พักแรม ณ โรงเรียนสตรี จ.ยะลา พลตรีหม่อมหลวงคำรณ สุทัศน์ ณ อยุธยา ผู้บังคับการโรงเรียนเสนาธิการทหารบก ได้มอบพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ ที่เหลือจากแจกในคณะให้กับพันโท (เวลานี้เป็นพันเอก) สิทธิ์ จิรโรจน์ ซึ่งเป็นผู้อำนวยของคณะ ก่อนจะเข้านอนท่านได้เก็บพระไว้ในกระเป๋าเดินทาง แล้วตั้งไว้ใต้เตียงบนหัวนอน และพากันนอนเวลา ๔ ทุ่ม เวลาประมาณตีสองท่านรู้สึกหนาวจึงลืมตาขึ้น ปรากฏว่าได้นอนอยู่บนกระเบื้องกันสาด ซึ่งไม่ทราบว่าออกไปได้อย่างไร ท่านออกไปนอนอยู่ด้านสุดของกันสาด หากพลิกตัวนิดเดียวก็จะพลัดตกลงพื้นดินแน่และอาจได้รับบาดเจ็บ ท่านรู้สึกตกใจมาก ปลุกคนโน้นคนนี้ยุ่งไปหมด เล่าเรื่องให้เพื่อนๆ นายทหารฟังเสียงสั่นละล่ำละลักพูดไม่ค่อยจะรู้เรื่อง เพราะความตื่นตกใจมากเกินไปนายทหารทุกคนพากันวิจารณ์ต่างๆ นานา สรุปแล้วทุกคนเชื่อแน่ว่า ต้องเกี่ยวกับพระเครื่องหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืดเป็นแน่ แต่ไม่ทราบว่าท่านจะลงโทษในเรื่องใด หรือแสดงว่าแม้แต่เวลานอนหลับก็ให้ความคุ้มครอง ให้ความปลอดภัยจากการตกจากหลังคากันสาด ผมจึงตัดสินใจถามมา ผมรู้สึกว่าเกิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้ผลดีมาก ทำให้พวกผมทุกๆ คนเกิดความเลื่อมใสในองค์หลวงพ่อทวดฯ ขึ้นอย่างปลาด จึงเรียนมาให้ทราบ
(CR:พันโท ประสิทธิ์ เวชสวรรค์)
หลังจากรับ จ.ม. ของพันโทประสิทธิ์แล้ว ก็ได้รับ จ.ม. ของพันเอกสิทธิ์ จิรโรจน์ ดังนี้
เรื่องอภินิหารของหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืดนี้ หวังว่าคงได้รับทราบแล้ว เพราะเกิดกับตัวผมเอง คือผมเป็นผู้อำนวยการศึกษาของนายทหารโรงเรียนชุดที่ไปทั้งหมด วันนั้นผู้บังคับการโรงเรียนรับพระจากคุณมาแล้วออกรถเดินทางถึงจังหวัดยะลา ท่านผู้บัญชาการมอบพระให้ผมทั้งหมดเพื่อแจกจ่ายแก่นายทหารในเย็นวันนั้น พอเวลาค่ำนายทหารชุมนุมพร้อมกัน ผมจึงจ่ายพระให้ทุกๆ นาย แต่บางคนไม่ยอมรับเพราะเหตุใดผมไม่ทราบ พระจึงคงเหลืออีก ๑๐ องค์ ผมจึงเอาห่อพระใส่ไว้ในกระเป๋าเดินทางซึ่งตั้งอยู่ปลายตีนเตียงนอน เมื่อใส่พระแล้วผมจึงเลื่อนมาตั้งใต้เตียงตอนหัวนอน คิดว่าคงไม่เป็นการลบหลู่พระแต่อย่างใด ที่ไหนได้ผมตื่นขึ้นปรากฏว่า ผมนอนอยู่ชายคากันสาดด้านซ้ายสุด ถ้าพลิกตัวทีเดียวก็คงตกลงพื้นดินจะได้รับบาดเจ็บ ผมไม่เคยนอนละเมอเลย ประตูห้องนอนก็ปิด ผมรู้สึกผิดปกติจึงขอขมาอภัยต่อท่าน จากนั้นก็หลับสบาย นายทหารทราบข่าวนี้จึงขอพระเพิ่มอีก กรุณาส่งสัก ๕๐ องค์ จะได้แจกจ่ายแก่นายทหารต่อไป
(CR:พันเอก สิทธิ์ จิรโรจน์)
เรื่องที่ ๑๖
สำหรับอภินิหารพระเครื่องหลวงพ่อทวดฯ นั้นได้ปรากฏขึ้นแก่ผมครั้งหนึ่ง คือตั้งแต่ผมกลับจากทัศนาจรภาคใต้พร้อมด้วยคณะนายทหารแล้ว ผมเก็บพระไว้บนหิ้งพระที่บ้านมิได้เอาติดตัวไปไหนเลย วันหนึ่งผมเอาพระหลวงพ่อทวดไปให้ช่างเลี่ยมเพื่อห้อยคอ จึงพกใส่กระเป๋าเสื้อไป ผมขับรถมอเตอร์ไซค์พ่วงข้าง แล่นออกจากตรอกด้วยความเร็วไม่ทันเห็นรถแท็กซี่เรโนล์มาทางซ้ายเกิดปะทะกับตัวผมเอง ลูกชายผมนั่งในพ่วงข้าง ไม่เป็นอะไรเลยแม้แต่น้อย แต่รถเรโนล์เสียหายมาก ผมคิดว่าต้องเสียหายหลายร้อยบาท ครั้นถามคนขับรถเขาบอกว่าไม่เอาอะไร ขอให้แต่งรถให้เขาเท่านั้น ผมจึงพาไปที่ทำการขนส่งทหารบก ออกปากเพื่อนๆ เท่านั้นเขาได้ช่วยกันทำเป็นการใหญ่ ซ่อมชั่วโมงครึ่งก็เรียบร้อย ผมเสียค่าโอเลี้ยงไปไม่กี่ถ้วย ผมเชื่อว่าเป็นอภินิหารของหลวงพ่อทวดแน่ๆ ดูอะไรๆ ก็สะดวกไปเสียหมด และปลอดภัยทั้งผมและบุตร เป็นที่อัศจรรย์จากผมและเพื่อนๆ อย่างยิ่ง จึงได้เรียนมาให้ทราบ
(Cr:พันโท กิติศักดิ์ ฉวีงาม)
เรื่องที่ ๑๗
เมื่อผมกลับจากทัศนาจรภาคใต้พร้อมกับคณะ ก็ได้หยุดพักผ่อนชั่วคราว โอกาสนั้นผมได้ไปเยี่ยมบ้านที่จังหวัดพิจิตร และในการเดินทางไปเยี่ยมบ้านของผมในคราวนี้ ได้ประสพอภินิหารของหลวงพ่อทวดฯ อย่างหนึ่ง กล่าวคือ ผมได้พาครอบครัวไปหมด ลงจากรถไฟเวลาประมาณ ๕ โมงเย็นเศษ แต่โชคร้ายเหลือเกิน เพราะเมื่อวานนี้ฝนตกหนักถนนรถยนต์เดินไปมาไม่ได้ ผมจำเป็นต้องเดินเท้ากลับจากสถานีเป็นระยะทางถึง ๔ ชั่วโมง ซึ่งถนนเป็นทางเกวียนและต้องผ่านทุ่งนา ในเวลาค่ำคืนฝนตั้งเค้าทำท่าจะตกหนักอีก ผมเริ่มเป็นทุกข์ใจ เพราะถ้าฝนตกลูกๆ ของผมก็จะต้องเปียกฝน อาจจะเจ็บป่วยกันเป็นแน่ เพราะเครื่องกันฝนก็มีไม่พอ หมดปัญญาเสียแล้วก็นึกถึงหลวงพ่อทวดฯ ได้ เลยขออาราธนาท่านให้ช่วยปัดเป่าลมฝนให้ ผมเดินต่อมาสักครู่ ท้องฟ้าอันดำมืดและฟ้าที่กำลังคำรามอยู่ไม่ขาดเสียงนั้น เริ่มแจ่มใสขึ้นจนท้องฟ้าสว่างมองเห็นดวงดาว ผมแทบไม่เชื่อเลยว่าจะเป็นสิ่งที่เป็นไปได้ เพราะท้องฟ้าแทบจะถล่มลงมาอยู่แล้ว ทั้งพายุก็โหมลงมาอย่างแรง คล้ายๆ กับว่าแทบจะสุดกลั้นที่จะไม่ให้ฝนตก ทั้งมีละอองฝนลงมาบ้างแล้ว ผมเริ่มวิตกมากยิ่งขึ้น แต่ที่สุดฝนก็ไม่ตก ในเวลานี้ส่วนตัวผมมีความเชื่อมั่นในอภินิหารของหลวงพ่อทวดฯ ท่านเหลือเกิน
(CR:พันโท ประสิทธิ์ เวชสวรรค์)
บันทึกและรวบรวมโดยนายอนันต์ คณานุรักษ์
รูปภาพ: TNEWS – ทีนิวส์
แอพเกจิ – AppGeji
——————————————————————————-
ติดตามเรื่องราวครูบาอาจารย์ได้เพิ่มเติมที่
แอพเกจิ Facebook: www.facebook.com/appgeji
Web Sit: www.appgeji.com
App Store (IOS): https://appsto.re/th/wlGScb.i
