เรื่องเล่า

เรื่องเล่าโดยหลวงปู่ดู่ วัดสะแก ตายแล้วไม่เน่า ผู้เขียนเคยไปที่วัดป่าเลไลย จังหวัดสุพรรณบุรี เพื่อไปนมัสการศพของหลวงพ่อถิร ปรากฏว่าร่างกายไม่เน่าเปื่อย มีเล็บและเกศางอกออกมา เป็นที่อัศจรรย์ใจและเกิดความสงสัย เมื่อมีโอกาสได้กราบเรียนหลวงปู่ท่านอธิบายว่า “ผู้ที่ตายแล้วไม่เน่ามี ๓ ประเภท” ๑. ผู้ที่กินว่าน ๒. ผู้ที่มีคาถาอาคมเสกข้าวกินประจำ ๓. พระอรหันต์อธิษฐานทิ้งร่างไว้ให้คนสักการะกราบไหว้ ตัวอย่างเช่น

ประวัติเต็มประวัติบูรพาจารย์อาจารย์ฟ้อน ดีสว่าง โดย หมอประยูร จิตรโสภี ข้าพเจ้า ขอเล่าเท่าที่เคยรู้เคยเห็นด้วยตนเอง และ ทราบจากศิษย์รุ่นอาวุโส ผู้เล่า หมอประยูร จิตรโสภี เกิดที่บ้านตำบลช้างน้อย อำเภอบางไทร จังหวัดพระนครศรีอยุธยา เป็นบุตรคนที่ 4 ของคุณพ่อหมอขาว คุณแม่สมบุญ จิตรโสภี

#เรื่องเล่า #พ่อท่านคล้ายวาจาสิทธิ์ ในตอนนั้นผมยังอายุไม่ถึง ๑๐ ขวบ คุณพ่อรับราชการอยู่ที่นครศรีธรรมราช ในช่วงนั้นร.ร.ปิดเทอมผมจึงได้ไปอยู่กับคุณพ่อที่นั่น มีอยู่มาวันหนึ่งคุณพ่อได้พาผมไปหาพ่อท่านคล้ายที่วัดจันดี เมื่อไปถึงที่วัดก็เห็นผู้คนมากมายมารอ พ่อท่านคล้ายกันอยู่เต็มศาลา ชั่วอึดใจใหญ่ก็มีคนแบกแคร่หามพาพ่อท่านคล้ายเข้ามาในศาลา คนที่ล้วนมารอสักการะท่าน ต่างลุกกันขึ้นมาและหมอบคลานเข้าไปหาพ่อท่านคล้ายกัน เป็นพัลวัน ในขณะนั้นเอง คุณลุงขุนพันธ์ก็ได้มาถึงที่วัดพอดี …[ คงจะเป็นคุณพ่อนัดหมายให้ท่านมา ] …

  เรื่องเล่าพ่อแปลก ร้อยบาง หรือ อาจารย์แปลก ร้อยบาง นามสกุลนี้มาจากการที่ท่านร่ำเรียนวิชาไปทั่ว เหนือใต้ออกตก ครูบาอาจารย์สมัยเก่า จะเป็นที่ใฝ่รู้วิชามาก แม้บางวิชาท่านไม่เคยเรียน แต่ที่ไม่เคยได้ยินนั้นหายากมาก แต่วันหนึ่ง พอท่านมาศึกษาสายวัดสะพานสูง ท่านว่าท่านจบแล้ว ไม่ไปแสวงหาที่ไหนอีกเลย   ดังที่เคยเล่าให้ฟัง พอเข้าพรรษาอาจารย์แปลก ต้องมาอยู่วัดสามเดือน