เดินธุดงค์

ถวายขนมจีนในป่า ในช่วงหนึ่งของการเดินธุดงค์ของหลวงพ่อหอม พร้อมด้วยพระภิกษุอีก 4 รูป หลวงพ่อเล่าว่าเป็นป่าเขาโดยตลอด ขนาดเดินทางมา 3 วันแล้ว ยังไม่พบบ้านเรือนคนเลยแม้แต่หลังเดียว ต้องอดอาหารกันทั้ง 3 วัน จนกระทั่งวันที่ 4 จึงได้สวนทางกับชาวบ้านคนหนึ่งหาบขนมจีนผ่านมา แล้วเอาขนมจีนนั้นถวายทุกองค์ได้ฉันกันจนอิ่ม หลวงพ่อได้ถามชายคนนั้นว่า”ต่อจากที่นี่ไปอีกไกลไหม จึงจะถึงบ้านคน?” ซึ่งก็ได้รับคำตอบว่า

หลวงพ่อจรัญเล่าประสบการณ์เมื่อเดินธุดงค์กรรมฐานกับหลวงพ่อในป่า ตอนหลวงพ่อเดินธุดงค์ทางภาคเหนือ มีหมู่บ้านที่มีผิดิบจะกินเฉพาะผู้ชาย เพราะตัวผีเป็นผู้หญิง หลวงพ่อในป่าฟังภาษาเขารู้เรื่องท่านบอกว่าชาวบ้านให้ช่วยไล่ผีดิบ อาตมาอยากรู้คาถาก็เตรียมจด แต่หลวงพ่อบอกไม่ต้องจดให้คอยดู ท่านให้ขุดเอาผีขึ้น เป็นซากผีผมยาวเหมือนลิง แล้วเล็บงอก ฟันงอก ผมงอกได้ เป็นผีดิบถ้าไม่เผาร่าง พอได้ที่มันจะขึ้นมากินคน แล้วชอบไปสิงเสือหลอกนายพรานที่คบไม้ในป่า แปลงเป็นเมียเป็นแม่ถือคบไฟมาเรียก ถ้าเป็นพรานเก่า เขาจะไม่ไว้หน้า ยิงเลย เขาให้ยิงที่คบไฟไม่ใช่ที่ตัวมัน

เรื่องจากหนังสือ “ลานโพธิ์” ฉบับที่ 886 “หลวงพ่อเงิน วัดดอนยายหอม” ท่านได้เล่าให้ฟังว่าเมื่อครั้งที่ท่านได้เดินธุดงค์ไปแสวงหาความวิเวกทดสอบสมาธิจิต ในป่าเขตประเทศพม่า ได้พบกับสิงสาราสัตว์มากมาย ทั้งสัตว์ดุร้ายน่ากลัวและสัตว์ขนาดใหญ่ เช่น ช้าง เป็นต้น ท่านได้ เล่าว่า สัตว์ต่างๆเหล่านั้น ท่านก็ได้ใช้วิธีการแผ่เมตตาให้ทุกครั้งที่เผชิญหน้า ก็ได้ผลดี บางครั้งพบเสือชนิดประจันหน้า ก็อาศัยการแผ่เมตตาช่วยทำให้เสือร้ายบ่ายเบนหลบทางไปได้