อุบายธรรม

“…อุบายธรรมขององค์ท่านหลวงปู่ขาว อนาลโย…” …เรื่องเล่าเกี่ยวกับหลวงปู่ขาว อนาลโย มีเช้าวันหนึ่งโยมพาหลาน ๓ ขวบ มาถวายอาหารเช้าให้ท่าน เด็กเห็นเงาะในฝาบาตรหลวงปู่ก็อยากกิน หลวงปู่รู้ว่าเด็กคิดอะไรอยู่ จึงเรียกมานั่งใกล้ๆ แล้วถามว่าอยากกินเงาะไหม เด็กตอบว่าอยากกิน หลวงปู่จึงบอกว่ามาแลกกัน ถ้าหนูนั่งสมาธิให้หลวงปู่เห็น หลวงปู่จะให้เงาะทั้งฝาบาตรเลย เด็กถามว่านั่งสมาธิทำอย่างไร หลวงปู่แนะนำว่าให้นั่งขัดสมาธิ ขาขวาทับขาซ้าย มือขวาทับมือซ้าย

*สารพัดธรรม(ทำ)* “หลวงปู่ฝั้นฯ เกิดความอัศจรรย์ใจที่หลวงปู่มั่นฯ รู้และชมอุบายธรรมเรื่องหมาแทะกระดูก…ต่อมาจึงได้ขอรับการญัตติเป็นพระฝ่ายธรรมยุติกนิกาย” 》ต่อมาพระอาจารย์ฝั้นจึงได้เดินธุดงค์กลับไปนมัสการพระอาจารย์มั่นที่วัดมหาชัย อำเภอหนองบัวลำภู จังหวัดอุดรธานี เมื่อไปถึงพอกราบพระอาจารย์มั่นเสร็จท่านก็บังเกิดความอัศจรรย์ใจอีกครั้งหนึ่ง เหมือนตอนกลับจากฝั่งลาวครั้งที่แล้ว เพราะพระอาจารย์มั่นได้หัวร่อก้ากขึ้นมาในทันใด แล้วกล่าวกับพระอาจารย์ฝั้นว่า “ท่านฝั้น ครั้งก่อนได้ยินเสือร้องจิตใจถึงสงบ มาครั้งนี้ได้หมาแทะกระดูกเป็นอาจารย์เข้าอีกแล้ว จึงมีสติรอบรู้ในอรรถในธรรม ท่านฝั้นถือเอาหมาแทะกระดูกเป็นอุบายอันแยบคายสำหรับเปลี่ยนจิตใจให้สงบ จนสามารถทำให้เห็นแจ้งในธรรมนั้นได้ถูกต้อง ชื่อว่าเป็นศิษย์ของพระพุทธองค์โดยแท้ การเห็นอะไรแล้วน้อมนำเข้ามาพิจารณาภายในจิตเช่นนี้เป็นการกระทำที่ชอบแล้ว” น่าสังเกตว่าเมื่อพระอาจารย์ฝั้น