หลวงพ่อโสธร

หลวงพ่อโสธรนั้น บูชาให้ดีๆแล้วจะรวยเพราะเทวดาที่รักษาองค์หลวงพ่อโสธรเด่นทางลาภมาก ..เกร็ดธรรมหลวงปู่สิม พุทธาจาโร… คาถาหลวงพ่อโสธร ท่องนะโม 3 จบ แล้วกล่าวคำบูชา นะ ทรงฟ้า โม ทรงดิน พุทธ ทรงสินธุ์ ธา ทรงสมุทร ยะทรงอากาศ พุทธังแคล้วคลาด ธัมมังแคล้วคลาดสังฆังแคล้วคลาด

การไปขอพร หรือการไปบนบานใด ๆ ต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ปวงเทพเทวา และดวงจิตวิญญาณที่มีฤทธิ์นั้นเป็นเรื่องที่คนหลายคนนิยม เรื่องที่สำคัญก็คือ “พลังจิต” เพราะพลังจิตที่กล้าแกร่งมีสมาธิเป็นหนึ่งเดียวนั่นคือ แรงส่งมหาศาล ที่จะนำแรงสัจจะอธิษฐานในการบูชาสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ให้ได้ผลตามที่มุ่งหวัง ซึ่งขอให้เข้าใจเสียก่อนว่า พลังจิตที่เราใช้เป็นแรงส่งหรือเชื่อมกับสิ่งศักดิ์สิทธิ์นี้ เป็นเพียงพลังส่งการไปขอพร ขออำนาจบุญบารมีจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เป็นการไปขอ ไม่ใช่เป็นการไปบังคับกะเกณฑ์เหล่านั้น ซึ่งเราไม่มีอำนาจอะไรไปบังคับท่านได้ว่าท่านจะต้องช่วยหรือไม่ช่วย และรับรองได้ว่าคนที่กำลังเกิดทุกข์นั้นไม่มีพลังจิตพอด้วย

สาธุ อุกาสะ วันทามิ ขออานุภาพความศักดิ์สิทธิ์อิทธิปาฏิหาริย์หลวงพ่อพระพุทธโสธร โปรดอภิบาลคุ้มครองรักษา โชคดีมีชัย มีโชคมีลาภ รวย รวย รวย “เรื่องเล่าสามพี่น้อง” ประวัติเกี่ยวกับหลวงพ่อโสธร มีเรื่องราวที่เล่าขานกันมานาน เริ่มตั้งแต่สมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย มีพระพุทธรูปลอยน้ำมา๓องค์ที่แม่น้ำบางปะกง พอมาถึงบริเวณสถานที่แห่งหนึ่ง มีชาวบ้านเห็นพระพุทธรูปลอยน้ำมา จึงช่วยกันอัญเชิญขึ้นมาบนฝั่ง ด้วยการเอาเรือออกไปอัญเชิญช่วยกันยกขึ้นเรือ แต่ก็ไม่สำเร็จเพราะยกเอาขึ้นมาไม่ไหว

ความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อโสธร เรามักได้ยินคำเล่าขานเกี่ยวกับความศักดิ์สิทธิ์และอิทธิปาฏิหาริย์ของหลวงพ่อโสธร ซึ่งเป็นที่ประจักษ์แก่ผู้ที่มีความศรัทธา และทำให้มีประชาชนจำนวนมากต่างหลั่งไหลเข้ามากราบไหว้และขอบารมีจากหลวงพ่อปกป้องคุ้มครอง หรือรักษาโรคให้แคล้วคลาด จนมีการเล่าขานกันต่อ ๆ มาว่า ใช้ขี้ธูป ดอกไม้บูชาที่แห้งเหี่ยวแล้ว และอธิษฐานหยดเทียน ขอน้ำมนต์จากหลวงพ่อมาทำยา ปรากฏว่าโรคหาย จนกลายเป็นกิตติศัพท์โด่งดังไปทั่ว เรื่องอื่นบนได้หมดยกเว้นก็แต่เรื่องนี้ ด้วยเพราะความศักดิ์สิทธิ์ของหลวงพ่อโสธร ทำให้มีประชาชนเป็นจำนวนไม่น้อย เดินทางมาจากทั่วทุกสารทิศ มาบนบานศาลกล่าว หวังพึ่งพาบารมีความศักดิ์สิทธิ์กันทั่วหน้า

ตำนานเล่าขานปาฏิหาริย์ หลวงพ่อโสธร ลอยน้ำขึ้นมาที่บางปะกง มีเรื่องราวที่เล่าขานกันมานานแล้วในครั้งโบราณว่าในกาลครั้งนั้น ยุคสมัยกรุงศรีอยุธยาตอนปลาย มีพระพุทธรูปลอยน้ำมา 3 องค์ ที่แม่น้ำบางปะกง พอมาถึงบริเวณสถานที่แห่งหนึ่ง ซึ่งเรียกชื่อว่าอะไรก็ไม่ประจักษ์ ก็มีชาวบ้านเห็นพระพุทธรูปลอยน้ำมาทั้ง 3 องค์ เกิดเอะอะโวยวายขึ้นให้ช่วยกันอัญเชิญขึ้นมาบนฝั่ง ด้วยการเอาเรือออกไป อัญเชิญด้วยการช่วยกันยกขึ้นเรือแต่ก็ไม่สำเร็จ เพราะยกเอาขึ้นมาไม่ไหว จึงเปลี่ยนวิธีการเป็นเอาเชือกเส้นใหญ่ไปคล้ององค์พระทั้ง 3