หลวงพ่อเชย

หลวงพ่อเชย วัดเกาะลอย ราชบุรี ตอน ยิงไม่เข้าเพราะแขวนไหมเจ็ดสี …”นางสาวเล็ก”(ขอสงวนชื่อ-นามสกุล) เป็นคนบ้านเกาะลอย ตำบลคุ้งกระถิน อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี เธอซ้อนจักรยานยนต์โดยมี”เพื่อนผู้ชาย”เป็นผู้ขับขี่ ทั้งคู่กำลังจะเดินทางไปอำเภอเมือง ส่วนเส้นทางที่ใช้คือถนนสายอำเภอเมือง-วัดเพลง …การเดินทางจากวัดเกาะลอยไปถนนสายอำเภอเมือง-วัดเพลงนี้ จะต้องข้ามสะพานหน้าวัดเกาะลอยเสียก่อน(สะพานที่หลวงพ่อเชยสร้าง)เพื่อไปบรรจบกับถนนเส้นดังกล่าว …”ขณะที่รถจักรยานยนต์กำลังเข้าโค้งก่อนขึ้นสะพานฝั่งวัด(ทางยังไม่ค่อยดี จึงมีการชะลอรถ) ได้มีคนร้ายเป็นชายฉกรรจ์ที่ดักซุ่มรออยู่บริเวณข้างทาง กระโดดออกมาแล้วใช้ปืนลูกโม่ขนาด.๓๘ กระหน่ำยิงใส่ทั้งคู่แบบจ่อๆเผาขน

หลวงพ่อเชย วัดเกาะลอย ตอน ยิงออกเอาไปนัดละ๑๐,๐๐๐บาท …ไม่กี่วันต่อมาผู้พันก็มาหาหลวงพ่อเชยอีก วันนี้เมามาเสียด้วย(ตั้งใจมาแก้แค้นหลวงพ่อ เรื่องที่โดนหลวงพ่อฟันเอาเมื่อวันก่อน) พอแกมาถึงก็เห็นหลวงพ่อกำลังนั่งถักเชือกมงคลไหมเจ็ดสีอันใหญ่อยู่(เชื่อกที่อยู่ในตู้ด้านหลังหลวงพ่อตามภาพประกอบ) ผู้พันพูดแนวท้าทายหลวงพ่อว่า“เชือกที่หลวงพ่อถักปืนยิงออกหรือไม่” …หลวงพ่อเชยรู้ว่าที่ผู้พันมาหาในวันนี้ ก็เพื่อจะแก้แค้น จึงพูดกับผู้พันไปว่า“ถ้ายิงออกก็เอาไปนัดละ๑๐,๐๐๐บาท แต่ถ้าไม่ ให้จ่ายคืนมานัดละ๑๐,๐๐๐ก็แล้วกัน”(ตอนนั้นหลวงพ่อท่านกำลังหาทุนสร้างกุฏิอยู่) ผู้พันว่า“ก็ดีเหมือนกัน ผมยิงแค่หมดแม็กบวกกระสุนอีก๑ในรังเพลิง รวมเป็น๘นัด วันนี้ผมจะมาเอาเงินหลวงพ่อ๘๐,๐๐๐บาท” ผู้พันพูดต่อ“ผมยิงพระมาเยอะ ที่ว่าแน่ๆผมยิงกระเด็นมาหมด

อภินิหารหลวงพ่อเชย วัดเกาะลอย ตอน ผู้พันโดนหลวงพ่อฟันคอ …มีนายทหารชั้นยศพันตรีท่านหนึ่ง(จำชื่อนามสกุลไม่ได้แล้ว) ได้ย้ายมาประจำการที่ค่ายภานุรังสี จังหวัดราชบุรี ผู้เขียนขอเรียกท่านว่า“ผู้พัน” …ผู้พันเป็นนักรบชายชาติทหาร เคยผ่านสมรภูมิโหดอย่างทุ่งไหหิน ที่ประเทศลาวมาแล้ว แกเป็นนายทหารสัญญาบัตรสายเหยี่ยว เป็นคนอารมณ์ร้อน พูดจาเสียงดังไม่เคยกลัวใคร ทั้งยังเป็นคนค่อนข้างถือตัวเจ้ายศเจ้าอย่างอีกต่างหาก แนวๆว่าอยากได้อะไรเป็นต้องได้ จะว่าไปแล้วแกออกแนวบ้าบิ่นเสียด้วยซ้ำไป …ผู้พันได้ยินเรื่อง“คนโดนเหล็กแป๊บตีเข้าที่ก้านคอ จนเหล็กพับคาคอแต่ไม่เป็นอะไร เพราะมีวัตถุมงคลของหลวงพ่อเชย”

แม้น้ำหมากในกระโถนกินแล้วยังเหนียว เกจิเมืองราชบุรี ขึ้นชื่อนักเรื่องความเหนียว ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน รุ่นเก่าที่ขึ้นชื่อนักเรื่องความเหนียว คือ หลวงพ่อห้อง วัดช่องลม หลวงพ่อชุ่ม วัดราชคาม รุ่นหลังลงมาหน่อย ก็มีอยูหลายองค์เช่น หลวงปู่หนู วัดทุ่งแหลม เจ้าของเหรียญหลังหนุมานออกศึก หลวงพ่อสุรินทร์ วัดลาดบัวขาว เจ้าของเหรียญหมูไฟ ส่วนอีกองค์ ก็ขึ้นชื่อนัก

ஐ หลวงพ่อรุ่งปราบเสือสมิง ஐ … หลวงพ่อรุ่ง วัดท่ากระบือ … ❀❀❀❀❀❀❀❀ ………… เรื่องนี้จากคำบอกเล่าของอาจารย์เภา ศกุนตะสุต ท่านฟังเรื่องราวนี้ต่อมาจาก อาจารย์รอด สุขเจริญทรัพย์ สำหรับท่านอาจารย์รอดผู้นี้เดิมทีเคยบวชเป็นพระภิกษุ เป็นศิษย์เรียนอาคมกับหลวงพ่อคง วัดบางกะพ้อม และเรียนวิชาจากพระอาจารย์อีกหลายรูป ชอบศึกษาทางไสยเวทย์มาตั้งแต่เข้าสู่วัยหนุ่ม ภายหลังลาสิกขาเป็นอาจารย์ฆราวาสผู้เข้มขลัง

หลวงพ่อเชยเป็นชาวเมืองสิงห์บุรี โดยกำเนิด ท่านเกิดเมื่อ พ.ศ. 2412 ปีมะเส็ง พออายุได้ 2 ขวบ โยมบิดามารดาได้เสียชีวิตลง ลุงของหลวงพ่อจึงนำไปอุปการะเลี้ยงดู จนกระทั่งอายุของหลวงพ่อได้ 13 ปี จึงได้นำไปฝากเป็นบุตรบุญธรรมของหลวงพ่อแตง ที่วัดเสฐียรวัฒนดิษฐ์ แห่งนี้ ครั้นอายุได้ 20 ปีบริบูรณ์

ถ้าเอ่ยถึงพระปิดตาเมืองสิงห์ คงไม่มีพระปิดตาใดดังเท่าหลวงพ่อเชย วัดท่าควาย ท่านเป็นเกจิอาคมขลัง แห่งเมืองสิงห์บุรี ครั้งหนึ่งท่านได้ไปทำการถอนของหมอแขก หมอคนนั้นได้ส่งของมาเล่นงานท่าน นับว่าเป็นโชคดีที่ปู่พลอย อยู่ในเหตการณ์นั้น ทำให้คนรุ่นหลังได้ทราบว่าสมัยก่อนเค้าเล่นกันแรง จึงขอยกเอาเรื่อง ที่ปู่พลอยประสบมาเล่าให้ฟัง แสงแดดยามเช้าทอแสงอ่อน ๆ ขณะที่หลวงพ่อเชย แห่งวัดท่าควาย กำลังพายเรือออกบิณฑบาตร เพื่อโปรดสัตว์ พลันท่านก็เอ่ยกับศิษย์ของท่านที่นั่งคัดท้ายเรือว่า “เฉยไว้นะอ้ายหนู