หลวงพ่อหร่ำ

คาถาพระปัจเจกพระพุทธเจ้าแคล้วคลาด เป็นคาถาที่พระปัจเจกพระพุทธเจ้า ได้มานิมิตไว้ให้หลวงพ่อหร่ำเอาไว้ว่า “พุทโธกันจะ กันจะพุทโธ อากาเสจะ ทีปังกะโร มิ ประสิทธิเม” ป้องกันฟ้าผ่า แคล้วคลาด กันภัย เดินทางปลอดภัย ฯ หลวงพ่อหร่ำ แห่งวัดวังจิก ท่านเป็นศิษย์ของหลวงพ่อศรี วัดพระปรางค์ เป็นศิษย์รุ่นพี่หลวงพ่อกวย ครับ

ตำนานหลวงพ่อหร่ำ วัดกร่าง พระเถราจารย์เมืองปทุมธานี ผู้มีตบะบารมีแก่กล้า “หลวงพ่อหร่ำ วัดกร่าง” พระเถราจารย์ดังเมืองปทุมธานี ผู้สร้างตำนานพระขุนแผนเนื้อดินอันโด่งดัง เพื่อเป็นวิทยาทานแก่อนุชนผู้ใคร่ต่อการศึกษาต่อไป….. ประวัติหลวงพ่อหร่ำ วัดกร่าง ชาตะเมื่อวันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๔๑๕ ที่บ้านตำบลบางกระบือ อ.สามโคก ปทุม ธานี เป็นบุตรของคุณพ่อแอบและคุณแม่เผือน

ประวัติ หลวงปู่ศรี วัดพระปรางค์ (สิงห์บุรี) “พระครูวิริยะโสภิต” (หลวงปู่ศรี วัดพระปรางค์) ท่านถือกำเนิดเมื่อปี พ.ศ.๒๔๑๐ ที่อำเภอแสวงหา จังหวัดอ่างทอง (ไม่ทราบนามบิดามารดา) ชีวิตของท่านในวัยหนุ่ม นิสัยนักเลง ไม่เคยยอมใครง่ายๆ และชอบศึกษาทางเวทมนต์คาถา ต่อมาเมื่อท่านอายุครบ ๒๐ ปี ก็ได้อุปสมบทเป็นพระภิกษุ

หลวงพ่อหร่ำ เป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่สว่าง วัดเทียนถวาย นอกจากนี้ท่านยังเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อนอม วัดกร่าง (หลวงพ่อนอม เป็นสหธรรมมิกกับหลวงพ่อกลั่น วัดพระญาติ) หลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก ก็เคยมาขอศึกษาเรียนวิชากรรมฐานจากหลวงพ่อนอม หลวงพ่อหร่ำจึงเป็นสหายกับหลวงพ่อจง วัดหน้าต่างนอก หลวงพ่อหร่ำ เป็นพระเกจิที่ชาวปทุมธานี นับถือมาก วัตถุมงคลของท่านเป็นที่ต้องการของเซียนพระมากมาย วัตถุมงคลของท่านมีประสบการณ์มากมาย เช่น ครั้งหนึ่งมีโจร

การฆ่าคนตาย ไพฑูรย์บอกว่าไม่ใช่ของง่าย เพราะการใช้อาวุธฆ่าคนนั้นไม่ว่าจะเป็นอาวุธโดยสภาพหรืออาวุธโดยใช้ล้วนสร้างความเจ็บปวดทุกข์ทรมานแก่ผู้ถูกฆ่าเป็นอย่างยิ่งทุกอย่างปรากฏต่อสายตาผู้ลงมือฆ่าทุกขั้นตอน นอกจากเสียงร้องขอชีวิตแล้ว เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของผู้ถูกฆ่ายังได้ยินเข้าหูทุกลมหายใจ ผู้ลงมือฆ่าจึงต้องมีจิตอำมหิตเป็นที่ตั้ง จะด้วยเหตุจูงใจอันใดก็ตาม ประมวลกฎหมายอาญาลงโทษผู้กระทำความผิดฐานฆ่าคนตายไว้รุนแรงมาก ยิ่งเป็นเจตนาฆ่าด้วยความทารุณโหดร้ายอำมหิตโหดเหี้ยมและซุกซ่อนปิดบังอำพรางศพด้วยแล้วระวางโทษถึงประหารชีวิต ไพฑูรย์ในฐานะอดีตนายทหารกรมพระธรรมนูญบอกว่าศาลมีเหตุบรรเทาโทษไว้เหมือนกัน เช่นเป็นการป้องกันตัว ซึ่งเป็นหนาที่ของศาลอีกนั่นแหละที่จะเป็นผู้วินิจฉัยว่าการกระทำนั้นเป็นการป้องกันสมควรแก่เหตุหรือไม่ หากป้องกันตัวเกินเหตุมีสิทธิ์ติดคุกเหมือนกัน ฆ่าโดยบันดาลโทสะก็มีระวางโทษไว้เหมือนกัน แต่มีการลดหย่อนเอาไว้ หากพิสูจน์ให้เห็นว่าเข้าองค์ประกอบแห่งการบันดาลโทสะ เมื่อศพแรกผ่านไป ศพที่สองหรือสามก็ไม่มีความหมายอีกต่อไป แต่ที่ชาวบางขวางเกลียดชังไม่คบหาสมาคมหรือต้อนรับน้องใหม่แบบเจียนตายคือความผิดฐานฆ่าบุพการีของตนเอง ไพฑูรย์บอกว่าชาวบางขวางเรียกคนพวกนี้ว่า

หลวงพ่อหร่ำ เป็นลูกศิษย์ของหลวงปู่สว่าง วัดเทียนถวาย (คุณพยัพ คำพันธ์ ให้คำนิยาม หลวงปู่สว่าง ว่าเปรียบได้กับ ปรมาจารย์ใหญ่ แห่งสายวิชารามัญ เมืองปทุม เป็นพระเกจิสายมอญรามัญ ที่มีวิชาแก่กล้ามาก ) นอกจากนี้ท่านยังเป็นลูกศิษย์หลวงพ่อนอม วัดกร่าง (หลวงพ่อนอม เป็นสหธรรมมิกกับหลวงพ่อกลั่น วัดพระญาติ) หลวงพ่อจง