หลวงพ่อสาลีโข

ยันต์ธนูมือสำนักวัดสาลีโข สักแล้วต้อง หมั่นปลุก หมั่นท่อง ในอดีตการสักยันต์ธนูมือ ของทางสำนักวัดสาลีโขภิตาราม มีไว้เพื่อเป็นการแสดงสัญลักษณ์ว่า เป็นศิษย์สำนักเดียวกัน ให้สานุศิษย์ที่รับการสักยันต์ไว้ที่กระหม่อมซึ่งไม่สามารถมองเห็นได้ชัดเจน ได้รู้ว่าเป็นพี่เป็นน้องเป็นศิษย์ครูเดียวกัน ยันต์ธนูมือของทางสำนักวัดสาลีโขมีความแตกต่างจากสำนักอื่นอย่างชัดเจน ทั้งรูปแบบอักขระยันต์และอักขระยันต์ที่ลงล้อมไว้รวมถึงบทหัวใจพระคาถา ที่ใช้เรียกปลุกอักขระยันต์ กาลก่อนครั้งอดีตการสักยันต์ถูกมองเป็นเรื่องของพวกนักเลงหัวไม้ และยิ่งเป็นการสักที่มีความเด่นชัดออกมานอกร่มผ้า จะถูกมองว่าไม่สุภาพ ไม่น่าคบหาแต่ปัจจุบันแนวความคิดต่างๆ แบบนี้ยังคงมีอยู่แต่น้อยลงมาก ด้วยสังคมที่เปิดกว้างทางความคิด ต่อมาภายหลังศิษย์หลวงพ่อสมภพ

” หะนุมานะ นะสังสะตัง” คือกำลังพญาหนุมาน ขอจงมาเป็นกำลังแห่งตัวข้าพเจ้า ในเวลาวันนี้ (ยันต์พญาหนุมานแผลงฤทธิ์ สายวัดสาลีโข) ตำรับยันต์หนุมานแผลงฤทธิ์ สำนักวัดสาลีโขภิตาราม ต่างจากสำนักอื่นด้วยลวดลายที่ใช้สักล้วนเป็นอักขระยันต์ที่แทรกอยู่ตามตัวของหนุมานและรายล้อมด้วยอักขระยันต์หนุนธาตุ หนุนกำลังตามที่ได้รับการสืบทอดมาจากหลวงพ่อจำปา นารโท อดีตเจ้าอาวาสวัดสาลีโขภิตารามตกทอดมาถึงหลวงพ่อสมภพ เตชะปุญโญ(หลวงพ่อสาลีโข) หลวงพ่อสมภพ เตชะปุญโญ(หลวงพ่อสาลีโข)ท่านเป็นนักไสยศาสตร์ตัวยงท่านได้ใช้วิชาสักยันต์สร้างชื่อเสียงทำนุบำรุงวัดสาลีโขภิตารามต่อจากหลวงพ่อจำปา นารโท จนเป็นที่เลื่องลืออย่างมากในยุคปี 2510