หลวงพ่อชา

เรื่อง “ในคืนที่หลวงพ่อชาบรรลุอรหันต์”(คติธรรม หลวงพ่อชา สุภัทโท) คืนนั้นประมาณห้าทุ่มกว่าๆ ขณะเดินจงกรมอยู่ รู้สึกแปลกๆ มันแปลกมาตั้งแต่กลางวันแล้ว รู้สึกว่าไม่คิดอะไรมาก มีอาการสบายๆ เมื่อเดินจงกรมเมื่อยแล้ว จึงขึ้นไปนั่งกระท่อมเล็กๆ ขณะจะนั่งคู้ขาเข้าแทบไม่ทัน จิตมันอยากสงบ มันเป็นของมันเอง พอนั่งลงแล้วจิตมันก็สงบจริงๆ รู้สึกตัวหนักแน่น คืนนั้นในหมู่บ้านมีงาน เขาร้องรำทำเพลงกัน ได้ยินอยู่

เรื่อง “เราเป็นมนุษย์ อย่าโง่กว่าแมลงวัน” (ปกิณกธรรม หลวงพ่อชา สุภัทโท)หลวงปู่ชา สุภัทโท แห่งวัดหนองป่าพง จังหวัดอุบลราชธานี พูดเรื่อง “ประชาธิปไตย” สรุปได้ว่าประชาธิปไตย คือ เสียงของคนหมู่มาก ไม่ถูกต้องเสมอไป หากคนหมู่มากนั้น ไม่มีปัญญา” แสดงว่า ท่านยอมรับเสียงข้างมาก แต่มีข้อแม้ว่า

คาถาหลวงพ่อชา สุภทฺโท ” .. นายทหารท่านหนึ่ง มาเฝ้ากราบอ้อนวอนขอพระเครื่องของหลวงพ่อ แต่ท่านไม่มี ท่านเมตตาบอกว่า “เอาไปทำไมของอย่างนั้น เอาต่อนมันไม่ดีกว่ารึ” (ต่อน หมายถึง ชิ้น-เนื้อ-ตัว คือ น้ำกับต่อน ก็คือ น้ำกับเนื้อนั่นเอง) ท่านบอกแล้วก็สั่งให้หากระดาษมาจดคาถาใส่ลงไป ม้วนเป็นหลอดกลมๆ ส่งให้นายทหารท่านนั้น

หลวงพ่อชา หลวงพ่อมุม เสี่ยจิวเป็นผู้หนึ่งที่เคารพเลื่อมใสในหลวงพ่อมุม และหลวงพ่อชา ตัวเขาเองแขวนพระกริ่ง ศก.ของหลวงพ่อมุม ส่วนภรรยาแขวนล็อคเกตหลวงพ่อชาเขาบอกว่า“ผมศรัทธาหลวงพ่อมุมมานานแล้ว ตะกรุดเงินที่หลวงพ่อมุมจารด้วยมือท่านเองผมก็มี แต่ผมให้ภรรยาแขวนหลวงพ่อชา เพราะว่าเย็นสบายดีกว่า” เข้าทำนองหลวงพ่อมุมรุ่มร้อน ส่วนหลวงพ่อชาเยือกเย็นจริงหรือไม่ก็ให้เป็นความเห็นของเสี่ยจิวจะเห็นไปเสี่ยจิวเป็นคนภาคกลาง จังหวัดไหนไม่ทราบ ไม่ได้ถาม มาทำอาชีพในศรีสะเกษ แล้วย้ายเข้าเมืองอุบลฯ ปัจจุบันอยู่ช่องเม็ก ประตูเมืองไทยลาวอยู่ตั้งแต่สมัยแรกที่เริ่มเปิดใหม่ ๆ เคยโดนลูกหลวงจากระเบิดเข้าหลังบ้าน

“หลวงพ่อชา สุภัทโท” ตำนานอภินิหารพระป่า รดน้ำมนต์ไล่ผีให้แขกจนหาย แขวนพระก่อนออกรบรอดคนเดียวที่เหลือตายหมด หากกล่าวถึง หลวงพ่อชา สุภัทโท มีเรื่องเล่าเกี่ยวอภินิหารของท่านอยู่ว่า คุณอ้อน (ไม่ทราบชื่อจริง) ลูกเจ๊จู เมืองอุบลฯ ขณะยังเป็นวัยรุ่นไปเที่ยวแถวหน้าโรงหนังเฉลิมวัฒนา (เก่า) กับน้องชาย ผู้เป็นน้องมีเรื่องทะเลาะวิวาทกับจิ๊กโก๋แถวนั้น ถูกไล่ตี คุณอ้วนเป็นห่วงน้องวิ่งจึงวิ่งเข้ามาขวางถูกยิงด้วยปืนลูกซองสั้นระยะเผาขนเข้าข้างหลังกระสุนไม่เข้าไม่กระทั่งระคายผิวหนัง เพียงแต่ติดอยู่บนผิวหนังชั้นนอก

ห้ามประมาทครูบาอาจารย์โดยเด็ดขาด หลวงพ่อชา วัดหนองป่าพง ถือว่าเป็นศิษย์รุ่นกลาง พระอาจารย์มั่น ภูริทัตโต หลวงพ่อชา เป็นพระเพียงองค์เดียว ที่ขอแปรญัตติจากมหานิกาย เป็นธรรมยุตแต่พระอาจารย์มั่น ไม่อนุญาต โดยให้เหตุผลว่า อยู่นิกายไหนก็ปฏิบัติได้เหมือนกัน หลังจากหลวงพ่อชา ได้รับการอบรมแล้ว ท่านก็ออกธุดงค์ ไปในป่าในเขา จนท่านปฏิบัติได้ระยะหนึ่ง ก็ไม่สามรถปฏิบัติให้ก้าวหน้าได้ จึงคิดที่จะหาครูบาอาจารย์

ลูกถีบหลวงพ่อชา.. อาตมาอาจจะเป็นพระองค์เดียวในวงลูกศิษย์หลวงพ่อชา”ที่โดนท่านถีบ” แต่ว่าซาบซึ้งที่ท่านถีบอาตมา และเพราะความซาบซึ้งนั้น จะมาเล่าให้ญาติโยมฟัง คือตอนนั้นอาตมาบวชใหม่ๆ พรรษาแรกอยู่ที่วัดหนองป่าพง ปีนั้นพระเณร ๗๐ กว่ารูป พระเยอะ ญาติโยมเข้าวัดกันมาก วันนั้นได้ไปบิณฑบาต ตอนกลับจากบิณฑบาตมีพระองค์หนึ่งมาคุยด้วย และพระองค์นั้นก็เพิ่งบวชใหม่เหมือนกัน ทั้งสององค์ต่างยังมีนิสัยแบบฆารวาส และพระองค์นั้นก็ได้ไปตำหนิติเตียนพระที่อยู่ในวัดที่ไม่ถูกใจ อาตมาฟังแล้วคิดในใจว่า บวชเป็นพระทำไมมาจับผิดกัน ทำไมท่านตำหนิพระองค์นั้นองค์นี้

บุญญฤทธิ์ พระโพธิญาณเถร จากหนังสือ บุญญฤทธิ์ พระโพธิญาณเถร หลวงพ่อชา สุภทฺโท วัดหนองป่าพง อำพล เจน บรรณาธิการ ไม่ใช่เรื่องแปลกที่พระสงฆ์ปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบหลายองค์ ทั้งในอดีตและปัจจุบัน มักมีเรื่อง “นอกเหตุเหนือผล” อันเกิดด้วย “บุญญฤทธิ์” ของแต่ละท่านให้ผู้คนทั่วไปประหลาดใจ และสงสัยอยู่เสมอ

เรื่อง​ “หลวงพ่อชาแสดงธรรมโปรดโยมมารดาในวาระสุดท้าย​ ก่อนที่จะละโลกละขันธ์อย่างสงบ” (คติธรรม​ หลวงพ่อชา​ สุภัทโท)​ อุ้มท้องเทวดา , พระสงฆ์ , พระโพธิสัตว์ , พระพุทธเจ้า ใครบ้างมีสิทธิ์ “ตั้งครรภ์อริยะบุคคล” ? ภาพที่เห็นคือภาพของ หลวงปู่ชา สุภทฺโท แห่งวัดหนองป่าพง