หลวงปู่พิบูลย์ วัดพระแท่น

ตำนานอภินิหารของหลวงปู่พิบูลย์ วัดพระแท่น จ.อุดรธานี พระมหาเถราจารย์ใหญ่แห่งดินแดนอิสานอีกรูปหนึ่ง ผู้ทรงฌานอภิญญาธรรมชั้นสูง มีวิทยาคมแก่กล้า เป็นที่พึ่งของชาวบ้านทั้งหลายในยามทุกข์ยาก และด้วยความที่หลวงปู่เป็นพระผู้ทรงอภิญญาฌานชั้นสูง กิตติศัพท์เรื่องราวปาฎิหาริย์ของหลวงปู่ จึงมีปรากฎมากมายหลายเรื่องด้วยกัน ที่คนสมัยนั้นเล่ากันปากต่อปาก และมีการเล่าขานสืบๆกันมาตราบจนปัจจุบัน ด้วยความเมตตาของหลวงปู่ เมื่อถึงฤดูฝนของแต่ละปี หลวงปู่จะบอกล่วงหน้าว่าปีนี้ฟ้าจะผ่าลงวันไหน ที่ไหน และฝ้าจะผ่าต้นไม้อะไร หลวงปู่ก็จะไปกากบาททำเป็นเครื่องหมายไว้ เพื่อไม่ให้คนเข้าไปใกล้และก็เป็นตามที่หลวงปู่บอกทุกครั้งไป เมื่อคนที่จะมาหาหลวงปู่ตั้งใจไว้ว่าเมื่อไปถึงหลวงปู่แล้วจะพูดเรื่องอะไรยังไง

ประวัติหลวงปู่พิบูลย์​ วัดพระแท่น​ อุดรธานี​ (ตอนที่ ๑) หลวงปู่พิบูลย์ นามเดิมชื่อ พิบูลย์ เกิดที่บ้านพระเจ้า ตำบลมะอี อำเภอธวัชบุรี จังหวัดร้อยเอ็ด บิดาชื่อสา มารดาชื่อโสภา นามสกุล แซ่ตัน บิดาเป็นคนจีน มารดาเป็นคนร้อยเอ็ด มีอาชีพทำไร่ทำนาและค้าขายจนมีฐานะมั่นคง ตามปกติหลวงปู่มีอุปนิสัยชอบทำบุญบำเพ็ญทานกับภิกษุ

อภินิหารหลวงปู่พิบูลย์ วัดพระแท่น จ.อุดรธานี เทวดาเอาไม้เท้ามาถวาย ต่อมาหลวงปู่ก็ได้ลาญาติโยมชาววัดเกาะแก้วเกาะเกศ มุ่งหน้าสู่ทิศเหนือของอำเภอหนองหาน พอมาถึงบ้านเชียงงามก็เลยไปพักอยู่ที่วัดร้าง (วัดไม่มีพระจำพรรษาอยู่) พ่อเวียงได้เห็นหลวงปู่เข้ามาอยู่ที่วัดจึงได้แต่งขันหมากขันพลู บุหรี่ออกไปหาหลวงปู่ที่วัด เมื่อถวายท่านแล้วก็ถามถึงที่มาที่ไปของหลวงปู่ว่ามาจากที่ไหน จะไปไหนหลวงปู่บอกว่า ” จะไปบ้านไทย (บ้านแดงในปัจจุบัน)” ทีอยู่ติดกับริมห้วยหลวง หลวงปู่เลยถามโยมเวียงว่า ” ยังอีกไกลไหมกว่าจะถึงบ้านไทย ”