พระอรหันต์

สุนัขมีจมูกที่ไวกว่าเรา ๔๐ เท่า แต่สมัยนี้เสื่อมสภาพหมดแล้ว สมัยอาตมาเด็ก ๆ อยู่บ้านต่างจังหวัด เอากระดูกขาไก่ยกขึ้นให้สุนัขดู แล้วขว้างเข้าไปในดงหญ้า สุนัขวิ่งตามเข้าไป ไม่ถึงนาทีก็เอากระดูกออกมากิน ส่วนสุนัขสมัยนี้โยนขนมเลยหัวไปหน่อยเดียว ก็หาไม่เจอแล้ว ถาม : เป็นเพราะอะไรคะ ? ตอบ : เพราะอยู่สบายกินสบาย

เรื่อง “พระอาจารย์เสถียร สมาจาโร อัฐิเป็นพระธาตุ พระอรหันต์แห่งทุ่งใหญ่นเรศวร” (โอวาทธรรม หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน)(วันที่ ๑๐ มกราคม พ.ศ.๒๕๔๙)(วัดป่าบ้านตาด อ.เมือง จ.อุดรธานี) หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน ท่านได้กล่าวถึงพระอาจารย์เสถียร สมาจาโร ว่า “ครั้นเวลาถามไปๆ ไม่พ้นท่านมีครูมีอาจารย์

เรื่อง “พระอรหันต์จอมปราชญ์ ไม่มีใครเทียมแห่งยุคกรุงรัตนโกสินทร์ ที่หลวงปู่มั่นยกย่อง” (ปกิณกธรรม หลวงปู่มั่น ภูริทัตโต)(จากหนังสือ “รำลึกวันวาน”)(บันทึกโดย หลวงตาทองคำ จารุวัณโณ) ท่านพระอาจารย์เล่าว่าพระอริยบุคคลในยุครัชกาลที่ ๔ คือ สมเด็จพระมหาสมณเจ้า กรมพระยาวชิรญาณวโรรส ซึ่งเป็นพระโอรสของรัชกาลที่ ๔ นั้นเอง “เป็นองค์แรก” ท่านเป็นพระอริยบุคคลโสดาบัน

#ถ้ำเชียงดาว ธรรมสถานพระปัจเจกพุทธเจ้า พระอรหันต์ และหลวงปู่มั่น ภูริทัตโต• เทือกเขาภูหลวงเป็นเทือกเขาแห่งพระอริยเจ้าของทางภาคเหนือ ถือว่าเป็นขุนเขาศักดิ์สิทธิ์ หรือเรียกว่า “ดอยหลวงเชียงดาว” ซึ่งประกอบด้วยถ้ำเชียงดาว ถ้ำฤๅษี ถ้ำพระปัจเจก ถ้ำปากเปียง ถ้ำผาปล่อง ซึ่งล้วนเป็นสถานที่ที่ท่านพระอาจารย์มั่นได้เดินธุดงค์และพักบำเพ็ญเจริญสมณธรรมมาแล้วทั้งสิ้น ในสมัยก่อน ถ้ำเชียงดาวเป็นถ้ำที่เคยมีพระปัจเจกพุทธเจ้ามาพักและมีพระอรหันต์มานิพพาน ท่านพระอาจารย์มั่นกล่าวว่า “ป่าเทือกเขาเชียงดาวนั้น ถือเป็นรมณียสถานถ้ำเชียงดาว ถือเป็นมงคลสำหรับนักปฏิบัติธรรม”

อัมพปาลี นามนี้ชาวพุทธส่วนมากรู้จักดี เพราะเป็นนางคณิกาหรือโสเภณีที่สวยงามในเมืองไพศาลี แคว้นวัชชี และที่สำคัญคือนางได้เลื่อมใสในพระพุทธศาสนาอย่างยิ่ง ได้ถวายสวนมะม่วงอันเป็นสมบัติของนางให้เป็นที่ประทับของพระพุทธเจ้าและภิกษุสงฆ์ในปลายพุทธกาล แต่ถึงอย่างนั้นนางก็ได้ตกนรกเหตุเพราะนางได้รับกรรมจกกการปรามาสภิกษุณีอรหันต์ จึงต้องไปรับกรรมหมกไหม้อยู่ในนรกนานแสนนาน เมื่อพ้นกรรมหนักจากนรกกลับมาเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง เศษของกรรมที่เหลือต้องเกิดเป็นหญิงแพศยามานับหมื่นๆชาติ ครั้งนั้นเป็นพุทธกาลของพระพุทธเจ้าพระนามว่า “พระสิขีทศพล” นางอัมพปาลีเกิดเป็นธิดาตระกูลพราหมณ์ในนคร “อมรปุระ” ครั้งหนึ่งนางได้ไปนมัสการพระเจดีย์ โดยได้ทำประทักษิณ เวียนขวารอบเจดีย์ ขณะกำลังเดินประทักษิณอยู่ นางได้เห็นภิกษุณีรูปหนึ่งได้เดินทำประทักษิณอยู่ตรงหน้าเธอ ภิกษุณีรูปนั้นได้บ้วนน้ำลายลงพื้น