พระสีวลี

เรียนวิชากับพระสีวลี ​พระสีวลีเถระเจ้า​ ท่านเป็นพระอรหันต์เลิศด้านโชคลาภ​ เมื่อคราวสมัยลป.บรรณ​ เร่งทำความเพียร​ มีอยู่วันหนึ่ง หลวงปู่บรรณ​ ท่านจะไม่ยอมหลับนอน​ ได้เอาผ้ารัดอกมาผูกหัวไว้กับเสากุฏิแล้วนั่งสมาธิ​ นานเข้าด้วยความอ่อนเพลีย​ ได้สัปปะงกหลับไปผ้าที่รัดหัวค่อยๆร่นลงมาที่คอ​ คล้ายดังว่าจะผูกคอ ทำให้หายใจไม่ออก​ พลันนั้น​ พระสีวลีเถระเจ้าได้ปรากฏในท่ามกลางนิมิต​ มาปลุกมาเรียกหลวงปู่บรรณ​ ซึ่งกำลังจะขาดลมหายใจ​ ให้รู้สึกตัว​ เมื่อรู้สึกตัวดีทำสติให้ตั่งมั่นพร้อมาแล้ว​ หลวงปู่บรรณ​

“…เจริญคาถาพระสีวลี…” เรื่องปัจจัย ๔ ขณะที่อยู่วัดเจดีย์หลวง เมืองเชียงใหม่ ทุกครั้งทุกคราวไม่ขาดอะไรสักอัน ยิ่งเรื่องอาหารบิณฑบาตด้วยแล้ว ไม่เคยลำบากเลยได้มาก หมู่พระเณรไปบิณฑบาตกลับมาได้หมู่ละน้อยเดียว จะฉันก็ไม่พออิ่ม ส่วนผู้ข้าฯ บางวันรถล้อถีบตามมาส่ง ศรัทธาที่เขาใส่บาตรเขาจ้างให้ บางวันก็หิ้วพะรุงพะรัง เดินไปทางเส้นไหนก็ได้มาทุกเส้นทุกสายบิณฑบาต จนพระเณรเขาอิจฉาหรือบางคนถึงกับเดินตามไปก็มี ยิ่งกว่านั้นมาถามว่า …. “ ท่านอาจารย์ทำไมรวยอาหารแท้ทำอย่างไร