พระครูเทพโลกอุดร

พบหลวงปู่ใหญ่ในถ้ำวัวแดง เณรน้อยต้นบุญก็พยายามเดินบุกป่าฝ่าดง มองไปทางไหนก็มีแต่ป่ากับป่า และถ้ำกับเหว เดินไปเรื่อยๆเจอถ้ำๆหนึ่ง ปากถ้ำกว้างใหญ่ลักษณะคล้ายอุโมงค์ มีแสงสาดช่องหินลงมาสามารถเห็นทางเป็นระยะๆ จึงตัดสินใจเดินลอดถ้ำไป ตั้งแต่บ่าย๑ ถึงบ่าย ๓ โมง เดินไปอย่างเพลินใจโดยไม่รู้สึกเหนื่อยเมื่อล้าแต่อย่างใด พอไปสุดอุโมงค์ก็เห็นลานหินกว้าง พื้นเรียบเหมือนขัดมันมาอย่างดี มีต้นไม้ใหญ่หลายต้นขึ้นเรียงรายเป็นร่มเงาอย่างพอเหมาะอากาศเย็นสบายใจยิ่งนัก บรรยากาศเป็นคล้ายอีกโลกหนึ่งเลย หน้าถ้ำจะมีหินใหญ่ลักษณะคล้ายวัวกำลังหมอบอยู่ ลำตัวเป็นสีแดง ส่วนนมเป็นสีขาว

ʘ ลูกดินจากในดง ʘ เรื่องราวของท่านอภิชิโต ภิกขุว่าไปก็คล้ายนิยายชวนฝันหรือกำลังภายใน ผู้ไม่เคยพบท่านเขาก็คิดกันไปต่าง ๆ บ้างสนใจ บางติเตียนไปตามเรื่องตามวิสัยมนุษย์ที่ไร้ฐานแห่งศรัทธา สำหรับผู้เคยรับใช้ใกล้ชิดศิษย์ของท่านอภิชิโต ภิกขุ ทุกท่านยืนยันในเรื่องพลังอำนาจจิต และเรื่องอัศจรรย์ต่าง ๆ ของท่านด้วยพบเห็นบ่อยครั้ง ……………………………………. ภายในดงลี้ลับนอกจากหลวงตาดำบรมครูใหญ่ ท่านอภิชิโต ภิกขุ ให้ความเคารพหลวงปู่โลกอุดรเป็นอาจารย์รอง

เรื่องเล่าหลวงปู่กอง มีผู้หญิงท่านหนึ่งมากราบหลวงปู่กอง วัดสระมณฑล จ.อยุธยา ก็มารดน้ำมนต์ทำบุญกับหลวงพ่อให้เป็นศิริมงคล แล้วไปบอกหลวงพ่อว่าหลวงพ่อหนูขอให้หลวงพ่อเสกเกี่ยวกับมหาเสน่ห์ให้ดิฉันหน่อยค่ะ แล้วหลวงพ่อ ก็หยิบปลัดขิกตัวใหญ่ เป็นไม้แกะมาเจิมหน้าผากให้ ผู้หญิงเห็นก็ตกใจ ร้องว๊ายหลวงพ่อเอาอะไรมาโดนหน้าผากหนูเนี้ย ทำท่าทีโมโหไม่พอใจหลวงพ่อ… หลวงพ่อท่านก็พูดขึ้นว่า…เอ่า มึงไม่ได้เกิดมาจากนี่ เหรอ! แต่ท่านก็จารให้ พอศิษย์คนนี้กลับไป สรุปถูกหวยยกใหญ่ ในยุคบั้นปลายของหลวงปู่เทียม ท่านให้พระในวัด

คุณพิศมัย ทรัพย์สุคนธ์ “หมอดูลายเท้า” ที่มีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับท่านหนึ่ง ซึ่งมีลูกศิษย์ลูกหามากมาย เมื่อได้พูดคุยกันคุณพิศมัยได้เล่าให้ฟังถึงเหตุการณ์ประหลาดที่ได้พบเห็นหลากหลายเรื่องราว นับจากวัยเด็กที่คุณพิศมัยฝึกนั่งสมาธิ ท่านก็ได้ไปเยือนในภพภูมิเทวดาและได้ติดต่อพูดคุยกับโอปปาติกะชั้นสูง แม้แต่การจะช่วยเหลือคนในบางครั้งก็ได้วิธีที่ “ข้างบน” กำหนดลงมา คุณพิศมัยเป็นอีกคนหนึ่งที่เวลาพูดอะไรออกไปแล้วมักจะเกิดเหตุการณ์นั้น นั่นเป็นเพราะครั้งหนึ่ง คุณพิศมัยเคยพบกับพระเกจิอาจารย์ที่มีวิชา ท่านได้ให้พรอันหนึ่งว่า “เมื่อจะพูดอะไรออกไปขอให้เป็นจริงตามนั้น” เรื่องนั้นเกิดขึ้นนานแล้ว คุณพิศมัยยังจำได้ไม่ลืม เธอได้เล่าให้ฟังว่า “สมัยนั้นสามีฉันเป็นนายสถานีรถไฟใหญ่ที่หัวลำโพง

คาถาบูชาหลวงปู่ใหญ่พระครูธรรมเทพโลกอุดร โย อะริโย มะหาเถโร อะระหัง อะภิญญาธะโร ปะฎิสัมภิทัปปัตโต เตวิชโช พุทธะสาวะโก พะหู เมตตาทิวาสะโน มะหาเถรานุสาสะโก อะมะตัญเญวะ สุชีวะติ อะภินันที คุหาวะนัง โส โลกุตตะโร นาโม อัมเหหิ