ตอนที่ 26

อนุทินนิรนาม ตอนที่ 26 ตอนจบ (เขียนโดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง) ระหว่างตกอยู่ในห้วงสับสนพฤติกรรมเพื่อนมิทันจาง กลับบังเกิดเสียงผู้คนเรียกหากันอื้ออึงในความมืดจากบ้านหลังใหญ่ ครู่เดียวแสงไฟฉายสว่างวูบวาบระคนเสียงฝีเท้าคนมุ่งมาที่บังกะโล ผมกัดฟันกรอดตัดสินใจพร้อมเผชิญภยันตราย เพียงขอให้ได้พบเพื่อนอีกครั้ง เมื่อลงมติใจแล้ว สิ่งที่ทำคือลงจากบังกะโลไปต้อนรับทุกคนที่กำลังมุ่งมา พอก้าวสุดขั้นบันได เจ้าของหุ่นกำยำผิวนิลมือขวาถือปืนลูกซองยาว ๕ นัด หน้าตาบูดบึ้ง ถามเสียงเข้ม “ไอ้รุณงัดตู้เอาปืนไปแล้วใช่ไหม?”

เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 26 หักด่าน สห. (เขียนโดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง) ตะวันบ่ายยังสาดแสงจ้า หลังจากคลานไปใช้ปากคาบใบตองห่อข้าวต้มมัดสินค้าของตนทิ้งถังขยะ ๒๐๐ ลิตร ด้านหลังโรงเก็บเครื่องบินห่างจากที่เกิดเหตุราว ๒๐ เมตร แล้วผมยืนหอบหายใจปัดฝุ่นลูกรังตามเนื้อตัวเสื้อกางเกง เหงื่อแตกพลั่ก ปรากฏเสียงเอะอะโหวกโวยของหัวหมู่วีระเจ้าเก่าดังขึ้นอีกก็หันไปชม พบไอ้เณรถ้วนหน้ายืนเงียบกริบจ้องตาอยู่ที่ใบตองห่อข้าวต้มมัดอีก ๓-๔ ชิ้น