ความหลง

พระโสดาบัน พระพุทธเจ้าทรงยกย่องสรรเสริญว่าเป็นพระ ทั้งนี้เพราะว่าพระโสดาบันมีศีลบริสุทธิ์ และก็ไม่สงสัยในคำสอนของพระพุทธเจ้า คือไม่ยอมปรามาสพระรัตนตรัย เช่นใครจะมาพูดว่าพระพุทธเจ้า พระธรรมไม่ใช่พระธรรม พระสงฆ์ไม่ใช่พระสงฆ์ อย่างนี้พระโสดาบันไม่เอาด้วย จะจ้างไปสักเท่าไหร่ก็ไม่ยอมรับ นี่ประการหนึ่ง พระโสดาบันรู้ตัวอยู่เสมอว่าตัวเองจะต้องตาย ร่างกายไม่เป็นประโยชน์ เป็นอันว่าพระโสดาบันพยายามระงับความโลภ ความโกรธ ความหลง ให้อยู่ในขอบเขตของศีลธรรม พระโสดาบันยังต้องการความร่ำรวย แต่ร่ำรวยในศีลธรรม ในกฎหมาย