หลวงพ่อปาน

เรื่องที่ ๑๗๓ คนก่อนจะตายต้องเห็นนิมิตก่อน โดยหลวงพ่อฤาษีลิงดำ วัดท่าซุง จังหวัดอุทัยธานี ตามที่หนังสือโบราณท่านเขียนไว้ “คนก่อนจะตายต้องเห็นนิมิต” สมัยหลวงพ่อปาน ท่านก็เขียนไว้ ท่านบอกว่าลอกมาจากตำรับตำรา ท่านบอกว่า คนก่อนจะตายต้องเห็นนิมิต คือ ๑) เวลาก่อนจะตาย ถ้าเห็นไฟ กองไฟ หรือดวงไฟ แสดงว่าคนนั้นตายแล้วตรงไปนรกทันที

นิพพานคือจุดหมายลูกเอ๋ยอย่าไปน้อยใจในวาสนาโชคลาภ อำนาจนี้นะ มันไม่แน่นอนเสมอไปหรอกลูก แต่สิ่งสำคัญที่สุด คือ การรู้จักสร้างบุญกุศลต่างหาก อย่าไปโทษ โชคลาภอำนาจวาสนาเลย มันเป็นเพียงแค่การใช้กรรมเก่าของเราเท่านั้นเอง พอถึงเวลามันก็จะมีเองลูก ไม่ต้องไปสนใจ แต่สิ่งที่ควรจะสนใจ คือ ชาตินี้เราต้องตั้งจุดหมายไปที่นิพพานให้ได้นะลูกนะ” โอวาทธรรมหลวงพ่อปาน วัดบางนมโค แอพเกจิ

“อย่าพูดคำว่าไม่มีเงิน” “วิชาการต่าง ๆ ในปัจจุบันนี้ที่ศึกษาแล้วไม่ค่อยได้ผล เพราะคน ขาดความอดทนมาก ต้องบอกว่าขาดมากจริง ๆ โยมบางคนมาถามเรื่องกสิณ บอกว่าผมจับภาพกสิณ ภาวนาแล้วแต่ทำไมยังไม่เกิดผลอาตมาถามว่าคุณภาวนากี่ครั้ง ถึงร้อยครั้งหรือยัง ? เขาก็อึ้งไปสักพักหนึ่ง แสดงว่าร้อยครั้งยังไม่ถึงเลย จึงบอกเขาไปว่า “คุณไปเปิดหนังสือคู่มือปฏิบัติกรรมฐาน หรือหนังสือกรรมฐาน ๔๐ ของหลวงพ่อวัดท่าซุงดู

กรรมลองพระเครื่องแขวนคอไก่ ถาม : สมัยวัยหนุ่มคะนอง กำลังลุ่มหลงเครื่องรางของขลัง เคยเอาพระแขวนคอไก่แล้วไล่ยิง ผลปรากฏว่าทั้งคอพระและคอไก่ขาดทั้งคู่ เดี๋ยวนี้พอนั่งกรรมฐานแล้วเจอไก่ คอขาดมันถือพระคอขาดให้เห็นเสมอ แก้เท่าไรไม่ตกสักทีจะทำอย่างไรดีครับ? หลวงพ่อ : อันนี้มันตรงกับฉันแฮะ ฉันเวลานั่งกรรมฐานคืนแรก มันมานอนคว่ำหน้า 30 คนกว่า อุทิศส่วนกุศลมันก็ไม่ให้ มันก็ไม่รับ มันคว่ำหน้าเรื่อย

อภินิหารหลวงพ่อเรื่อง วัดใหม่พิณสุวรรณ สุพรรณบุรีเล่าโดย หลวงพ่อฤาษีลิงดำ วันนั้น ก่อนที่จะไปเทศน์ให้เขาฟัง ก็เลยไปจังหวัดสุพรรณก่อน ไปหาหลวงพ่อเรื่อง โอ๊ะ…ท่านเก่งมาก เก่งรองจากหลวงพ่อปาน ท่านเป็นรุ่นน้องหลวงพ่อปาน สำหรับหลวงพ่อเรื่องนี้ ท่านมีอภินิหารแปลกๆเยอะ อย่างคราวหนึ่งจะไปสร้างโบสถ์ที่ราชบุรี ก็มีงานวางศิลาฤกษ์ ของคนอื่นเขาจะต้องมีละคร มีลิเกกัน ส่วนของเรามีแต่หนังตะลุง ไอ้หนังตะลุงนี่ก็ไม่ได้ไปหงไปหาที่ไหนมาหรอก มันมาเล่นหาข้าวสารน่ะ

อภินิหาร หลวงพ่อปาน วัดมงคลโคธาวาสพระราชนิพนธ์ ในพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว เรื่อง”เสด็จประพาส มณฑลปราจิณ” ได้เล่าถึงพระปานไว้ว่า “พระครูปานมาหาด้วย พระครูปานรูปนี้นิยมกันในทางวิปัสสนา และธุดงควัตร มีพระสงฆ์วัดต่างๆ ไปธุดงค์ด้วยสองร้อยสามร้อย แรกลงไปประชุมที่วัดบางเหี้ย มีสัปบุรุษที่ศรัทธาเลื่อมใสช่วยกันเลี้ยง กินน้ำจืดที่มีไว้เกือบจะหมดแล้วก็ออกเดิน ทางที่เดินนั้น ลงไปบางปลาสร้อย แล้วจึงเวียนกลับขึ้นไปปราจิณ นครนายก ไปพระบาท

พบพระอภิญญาในป่าลึก(จากหนังสือประวัติหลวงพ่อปาน) นระหว่างที่รอนแรมกันไปกลางป่า มีสิ่งที่น่าประหลาดอย่างหนึ่งก็คือ เสียงดนตรี ไม่ทราบว่ามีมาจากไหน มันเป็นเสียงเพลงไทยธรรมดานี่เอง มีให้ฟังทุกวัน ฟังชัดมากเหมือนกับเรานั่งอยู่ติดวงดนตรี คณะธุดงค์ทุกท่านได้ยินเหมือนกันหมด บางวันแอบมีกลองยาว เสียงโห่ เสียงยั่ว บางขณะก็เป็นเครื่องสายมโหรีปี่พาทย์ใหญ่วงใหญ่ เสียงร้องส่งเป็นเสียงผู้หญิงหลวงพ่อปานท่านบอกว่า ท่านตรวจแล้วพบว่าเป็นเครื่องดนตรีคณะเดิมของท่านเองที่ท่านสร้างสมบารมีไว้เดิม คณะดนตรียังเป็นนางฟ้าเทวดากันอยู่ เขาเห็นเจ้านายเก่าเข้าอยู่ในป่าเกรงว่าจะเหงาเลยเอามาบรรเลงให้ฟัง เรื่องเสียงดนตรีนี้ หลวงพ่อท่านเตือนว่า ฟังแล้วอย่าติดเสียง

เรื่อง “มรดกธรรมจากหลวงพ่อสุ่น” (ธรรมประวัติ หลวงพ่อปาน โสนันโท) โอวาทธรรมที่หลวงพ่อสุ่น วัดบางปลาหมอ มอบต่อหลวงพ่อปาน โสนันโท วัดบางนมโค “ปานเอ๊ย การบวชนี้เป็นของยากนะลูกนะ แต่ไม่ยากจนเกินไป เจ้าจะบวชจะต้องจำตรงนี้ไว้ก่อน” ท่านกางหนังสือเจ็ดตำนานให้ดูถึงตัวขานนาคว่า นิพพานัสสะ สัจฉิกิริยายะ เอตัง กาสาวัง คะเหตวา

ประสบการณ์ตายของหลวงปู่ปาน วัดบางนมโคโดย…หลวงพ่อ พระราชพรหมยาน วัดท่าซุง สมัยหลวงพ่อปาน อายุ ๓๘ ปี ถึงแม้ว่าท่านจะเป็นผู้้มีความดี ประกอบไปด้วยความเมตตาปราณี ท่านเป็นพระที่ช่วยป้องกันคนอื่นมามากก็ตาม แต่ขึ้นชื่อว่า…กฏของกรรม ไม่มีใครหลีกเลี่ยงได้ วันหนึ่งหลวงพ่อปาน ไปที่วัดประตูสาน จังหวัดสุพรรณบุรี วัดนี้อยู่ทางฝั่งตะวันตก ของจังหวัดสุพรรณบุรี เป็นต้นทางที่จะไปวัดป่าเลไลย์ในสมัยนั้นตอนเย็นท่านเข้าไปอาบน้ำ ในห้องน้ำ