หลวงปู่ตื้อ

“พระอรหันตธาตุพระอานนท์เสด็จ…ให้แก่หลวงปู่ตื้อฯ” 》ในวันปีใหม่เมืองเหนือ ขณะนั้น หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม พำนักอยู่วัดป่าดาราภิรมย์ ขณะที่หลวงปู่ทำวัตรเย็นอยู่นั้น จิตระลึกถึงพระอานนท์เถระเจ้า ผู้เป็นพุทธอุปฐาก และเป็นคลังแห่งธรรมะว่า ธรรมอันใดเป็นของดีวิเศษนี้ ทรงไว้ได้สืบต่อมาแต่องค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าและเหล่าบรรดาพระอริยสงฆ์สาวกทั้งหลาย แล้วจิตสงบลง นิ่งนานอยู่หลายชั่วโมง สมาธิถอนมารู้สึกตัวว่านั่งพนมมืออยู่ แล้วสวดมนต์ต่อ สักพักหนึ่งก็มีวัตถุแบนเรียบเหมือนใบผักหนอก ใหญ่ขนาดเล็บมือ สีใสงามแต่หม่น คล้ายดอกพิกุล

เรื่อง “เมืองไทยเป็นแดนพุทธภูมิ​ พระพุทธเจ้าสมณโคดมทรงเคยบำเพ็ญบารมี ๑๐​ ทัศ ที่แผ่นดินไทย” (ปกิณกธรรมของ หลวงปู่ตื้อ อจลธัมโม) (เล่าธรรมโดย หลวงปู่จาม มหาปุญโญ) หลวงปู่ตื้อยืนยัน พระพุทธเจ้า(พระพุทธเจ้าสมณโคดม-องค์ปัจจุบัน)​ทรงเคยบำเพ็ญบารมี ๑๐​ ทัศ และเคยเสวยชาติในเมืองไทยหลายครั้งหลายสถานที่ มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับ สถานที่การบำเพ็ญบารมี ๑๐

บรรดาศิษย์สายกรรมฐานส่วนใหญ่มักจะคุ้นชื่อและได้ยินกิตติศัพท์ของ หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม เป็นอย่างดี ท่านมีปฏิปทาที่แปลก น้ำใจเด็ดเดี่ยว โผงผาง ตรงไปตรงมา มีแง่มุมต่างๆ ที่ครูบาอาจารย์มักจะกล่าวถึงเสมอๆ และเล่าถ่ายทอดต่อกันมา ครั้งแล้วครั้งเล่า เป็นที่น่าสนใจทั้งผู้เล่าและผู้ฟังเป็นอย่างยิ่งจัดได้ว่า หลวงปู่ตื้อ อจลธมฺโม เป็นพระป่าที่ดังมากองค์หนึ่ง ในบรรดาศิษย์รุ่นแรกๆ ของ หลวงปู่มั่น ภูริทตฺโต

ในเรื่องการเทศน์นี้ หลวงปู่ตื้อจัดว่าเป็นพระป่ากรรมฐานที่เทศน์เก่งท่านหนึ่ง แต่เนื้อหาที่เทศน์ มักจะเป็นเนื้อหาสาระที่มาจากการปฏิบัติภาวนาอย่างจริงจังไม่ได้เทศน์เหมือนพระนักปริยัติ ที่มักจะอ้างอิงตำราเสมอ ในการเทศน์ครั้งหนึ่ง ได้มีพระภิกษุหนุ่มกลุ่มหนึ่งซึ่งเป็นพระนักปริยัติเป็นมหาเปรียญ ได้รับการศึกษาแบบสมัยใหม่ ตามมาฟังหลวงปู่ตื้อเทศน์ด้วย ในระหว่างที่ฟังหลวงปู่ตื้อเทศน์ พระภิกษุกลุ่มนั้น ก็ได้พูดคุยซุบซิบกันเบา ๆ ซึ่งไม่มีทางที่จะได้ยินไปถึงหลวงปู่ตื้ออย่างแน่นอน พระภิกษุกลุ่มนั้นต่างซุบซิบกันว่า หลวงปู่ตื้อนี่เทศน์โบราณไม่มีการพัฒนา มีแต่ของเก่า ๆ ไม่ทันสมัย ในขณะนั้นเอง

ด้วยความสงสัยหลวงปู่มั่นไม่ลงมาร่วมฉันข้าวที่ละหลายวัน จนหลวงปู่ตื้อต้องแอบไปพิสูจน์จึงรู้ความจริงจนต้องร้องว่าสาธุ #ประสบการณ์พระป่า หลวงปู่ตื้อแอบดูหลวงปู่มั่นเหาะไปบิณฑบาต เรื่องนี้เป็นเหตุการณ์ที่ หลวงปู่มั่น พักภาวนาที่ ถ้ำเชียงดาว อำเภอเชียงดาว จังหวัดเชียงใหม่ ท่านอยู่ในถ้ำข้างบน บรรดาพระศิษย์ก็กระจายอยู่ที่ต่ำลงมา และออกไปอยู่ในสถานที่ใกล้เคียง อยู่ตามถ้ำผาปล่อง ถ้ำปากเปียง อยู่กระจายกันออกไป ทำตูบ(กระต๊อบ) ใครตูบมัน หลวงปู่เทสก์ หลวงปู่ขาว

หลวงปู่ตื้อท่านเก่งทั้งฤทธิ์อภิญญาและเก่งทางสอนคน ในบรรดาศิษย์ของหลวงปู่มั่น พระที่มีฤทธิ์มากคือหลวงปู่ตื้อและพ่อท่านลี วัดอโศการามสมัยที่หลวงปู่มั่นอยู่เชียงใหม่ หลวงปู่ตื้อก็อยู่ในสำนักเดียวกับท่าน อาจอยู่ป่าหรือที่ไหนสักแห่ง ขณะนั้นพระ ๔-๕ รูปกำลังย้อมจีวร กำลังต้มแก่นขนุนจนน้ำเดือดพล่าน หลวงปู่ตื้ออยู่ที่นั่นด้วย มีพระรูปหนึ่งถามว่าเขาว่าท่านตื้อมีฤทธิ์อย่างไร หลวงปู่ตื้อได้ฟังดั้งนั้นจึงล้วงมือลงไปในหม้อที่เดือดพล่าน แต่มือท่านไม่เป็นอะไร อีกคราวหนึ่งเป็นช่วงฤดูหนาวพระภิกษุนั้นผิงไฟแก้หนาวกันอยู่ เพราะทางเชียงใหม่โดยเฉพาะตอนบนยอดดอยนั้น จะหนาวขนาดไหนคงไม่ต้องบรรยาย ขณะนั้นหลวางปู่ตื้อและเพื่อนกำลังเหลาซี่กลด มีหลายท่านเห็นหลวางปู่ตื้อยื่นแข้งใส่เข้าไปในเปลวไฟ ไฟไหม้ขนหน้าแข้งสั้น