หลวงปู่จาม

*สารพัดธรรม(ทำ)* “หลวงปู่จามฯ…ผจญผีกองกอยตัวเมีย ที่ อ.สะเมิง จ.เชียงใหม่” 》”อยู่ภูเขาลูกที่สูงที่สุดเหนือบ้านงาแมง อำเภอสะเมิง วันนั้นแยกกันกับท่านอาจารย์ชอบ (ฐานสโม) ผู้ข้าฯ อยู่คนเดียว โยมเขาตัดใบตองใบไม้กองทับไป่ไป่ไป่มาแล้วหุบหอบเอาใบตองแห้งมาทับเบื้องบน ดึงเชือกให้ห้อยกลด ที่พักอยู่ใกล้ห้วยน้ำ น้ำห้วยนั้นก็แปลกบางวันก็ใสบางวันก็ขุ่น กะปูแดงกะปูคายหลายที่อยู่ตามฮูหิน หลืบหิน ขว๊าดฮูอยู่ตามตะลิ่งห้วย กบแลวตัวใหญ่ก็หลาย ผู้ข้าฯ

“เทพบุตรฤาษีโพธิสัตว์ ผู้เป็นมิตรสหาย ท่านพ่อลี” “ท่านอาจารย์ลี” (ธมฺมธโร) เพิ่นเดินธุดงค์ไปพักรุกขมูลผานกเค้า แถบภูกระดึง เมืองเลย กับพระพอมาถึงใกล้กับผานกเค้า พักอยู่กับพวกที่ทำถนน แล้วโยมเขาเอารถไปส่งให้ถึงภูกระดึง เพิ่นบอกโยมเขาว่าจะไปหาฤาษีตนหนึ่งอยู่เชิงภู โยมก็ว่าแถบนี้ไม่มีฤาษี แต่ก็ไปเสาะหา แต่ชาวบ้านพวกทำถนนเขาไม่รู้ภาษาคำพูดเพิ่น แต่เพิ่นก็ไปเสาะหาไปคนเดียวจึงไปเห็นฤาษีตนหนึ่งหน้าตาเหมือนกับคนเฒ่าอายุประมาณ ๗๕ ปี นุ่งห่มหนังเสือ สวมชฎาใบไม้

“เพราะเป็นเมียมานับล้านชาติ จึงต้องกลับมาบอกหนทางให้พ้นทุกข์” หลวงปู่ชอบ!!! เล่าเรื่องภรรยาเก่าที่กลับชาติมาเกิดจนเจอในชาตินี้ “…ท่านอาจารย์ชอบ ฐานสโม ท่านได้เมตตาเล่าให้หลวงปู่จาม ฟังว่า.. “ขณะที่บวชได้ ๒๐ พรรษา ปีนั้นอยู่จำพรรษาบ้านลิเตอะ ข้างดอยเชียงตอง เมืองพม่า มีลูกสาวคนร่ำรวยมีหน้ามีตาในหมู่บ้านตำบลแถบนั้นยกย่องให้เป็นหัวหน้าผู้นำ กำลังเป็นสาวอายุ ๑๙ ย่าง ๒๐ ปี

เรื่อง “เมืองไทยเป็นแดนพุทธภูมิ​ พระพุทธเจ้าสมณโคดมทรงเคยบำเพ็ญบารมี ๑๐​ ทัศ ที่แผ่นดินไทย” (ปกิณกธรรมของ หลวงปู่ตื้อ อจลธัมโม) (เล่าธรรมโดย หลวงปู่จาม มหาปุญโญ) หลวงปู่ตื้อยืนยัน พระพุทธเจ้า(พระพุทธเจ้าสมณโคดม-องค์ปัจจุบัน)​ทรงเคยบำเพ็ญบารมี ๑๐​ ทัศ และเคยเสวยชาติในเมืองไทยหลายครั้งหลายสถานที่ มีเรื่องเล่าเกี่ยวกับ สถานที่การบำเพ็ญบารมี ๑๐

“…เจริญคาถาพระสีวลี…” เรื่องปัจจัย ๔ ขณะที่อยู่วัดเจดีย์หลวง เมืองเชียงใหม่ ทุกครั้งทุกคราวไม่ขาดอะไรสักอัน ยิ่งเรื่องอาหารบิณฑบาตด้วยแล้ว ไม่เคยลำบากเลยได้มาก หมู่พระเณรไปบิณฑบาตกลับมาได้หมู่ละน้อยเดียว จะฉันก็ไม่พออิ่ม ส่วนผู้ข้าฯ บางวันรถล้อถีบตามมาส่ง ศรัทธาที่เขาใส่บาตรเขาจ้างให้ บางวันก็หิ้วพะรุงพะรัง เดินไปทางเส้นไหนก็ได้มาทุกเส้นทุกสายบิณฑบาต จนพระเณรเขาอิจฉาหรือบางคนถึงกับเดินตามไปก็มี ยิ่งกว่านั้นมาถามว่า …. “ ท่านอาจารย์ทำไมรวยอาหารแท้ทำอย่างไร

มังกรพระโพธิสัตว์ “พ่อทิดพรหมมาเป็นคนหลวงพระบาง ได้อพยพพาลูกหลานมาตั้งหลักแหล่งอยู่แม่แตงแม่งัด ญาติพี่น้องอีกหมู่หนึ่งแยกไปอยู่ทางเชียงราย ตาเฒ่าทาเป็นญาติของพ่อทิดพรหมมานี้ล่ะ ที่มาเล่าเรื่องมังกรขึ้นมาอยู่จำศีล บนตระพังน้ำแม่ทาแล้วพวกชาวบ้าน พรานล่าเนื้อ ๑๖ คน ปืน ๑๖ กระบอก ยิงพร้อมกัน มังกรตัวนั้นก็ตายเมื่อตายแล้วก็เอาเนื้อมากิน ตาเฒ่าพ่อทามาเล่าให้ฟังว่า… “อยู่บ้านแม่ทา น้ำแม่ทา อยู่ในเขตพรรษา น้ำมากน้ำหลาก

หลวงปู่จาม มหาปุญโญ ได้เมตตาเล่าเรื่องอาการป่วยทางกายที่เกิดจากบุพกรรม หรือกรรมเก่าที่ติตามมาทันในชาตินี้แล้วต้องชดใช้ว่า “…ในกลางพรรษาปี พ.ศ.๒๔๘๖ ป่วยเป็นโรคกระเพาะอาหาร รักษาด้วยน้ำนมถั่วเหลืองต้มให้สุกทั้งกากทั้งน้ำ แรก ๆ ก็ฉันเฉพาะน้ำได้ ต่อมาได้หลายวันแล้วก็ฉันทั้งกากถั่วด้วย เอาเม็ดถั่วเหลืองแช่น้ำค้างคืนไว้ เช้ามาลอกเปลือกนอกออกแล้ว นำไปตำโขลกให้ละเอียดแล้วน้ำไปต้มให้สุกเจือน้ำตาลทรายแดงนิดหน่อยพอให้ได้รสหวาน ฉันอยู่เช่นนี้จนหาย อาหารหยาบอย่างอื่นไม่ฉัน อีกอย่างเราก็พิจารณาในบรุพกรรมของตนว่า เป็นกรรมอะไรก็รู้จักว่าได้ว่าเป็นกรรมสมัยเป็นเด็กน้อยไปเลี้ยงวัวเลี้ยงควายแล้วให้อดหญ้าให้อดน้ำจนกว่าจะได้เวลา ๑๔.๐๐