หลวงตาวาส

กว่าจะมาเป็นหลวงตาวาสที่คนเคารพนับถือ หลวงตาวาส ท่านมีใจผูกพันกับการบวช มาตั้งแต่หนุ่มๆ แต่เนื่องด้วยท่านมีครอบครัว มีลูกสาวที่ต้องเลี้ยงดู และตอนนั้น ฐานะยังไม่ดีนัก ท่านจึงต้องพักเรื่องความคิดที่จะบวช ต่อมาท่านสร้างฐานะให้ครอบครัวเป็นปึกแผ่น ความคิดจะบวชก็กลับมาอีกครั้ง จนเมื่อหลวงปู่ทองสุข มรณะภาพ และทำการพระราชทานเพลิงศพ หลวงตาวาสจึงถือโอกาสนั้น เข้ามาอุปสมบท เมื่อบวชเป็นพระแล้ว ท่านทบทวนวิชาอาคมต่างๆ ที่ร่ำเรียนมา จึงเปิดตัวเป็นครูบาอาจารย์ขึ้น

ปรมมาจารย์ตะกรุดมหามงคลโสฬส รุ่นที่สี่ ตามตำนานวัดสะพานสูง เมื่อหลวงปูเอี่ยม สร้างตะกรุดมหามงคลโสฬส เปิดตำนานตะกรุดอันดับหนึ่งของเมืองไทย จนเป็นที่ปรารถนาของทุกคน ในยุคสมัยนั้น แม้สัญจร ลำบาก แต่ก็มีคนดั้นด้น มากราบหลวงปู่เอี่ยมเสมอ พอหลวงปู่เอี่ยม ท่านมรณภาพลง วัดสะพานสูง ก็เกิดภาวะซบเซา เพราะขณะนั้น หลวงปู่กลิ่น มีวัย๓๒ ซึ่งถือว่ายังหนุ่มมาก

เสกของอย่างไรให้ขลังและไม่มีวันเสื่อม อ.กฤษณะ ชอบเรื่องวิชามาตั้งแต่เด็ก อ่านหนังสือพระเครื่อง ตั้งแต่ยังเรียนประถม จึงมีความเข้าใจ ในเรื่องการเสกของ ของครูบาอาจารย์ต่างๆ เพราะนักเขียนพระรุ่นเก่า เขาจะเขียนเรื่องแบบละเอียด ทั้งการปลุกเสก มวลสารที่ผสม หรือแม้แต่พิธีกรรม จึงนับว่า อ.กฤษณะ ได้ซึมซับมาตั้งแต่เด็ก เมื่อเป็นวัยรุ่น ได้ไปฝากตัวเป็นศิษย์อ.ณรงค์ฤทธิ์ ไชยคีรี ซึ่งครูบาอาจารย์ท่านนี้มีความเข้าใจไสยศาสตร์แบบลึกซึ้ง

ครั้งหนึ่ง อ.กฤษณะได้บวชที่วัดสะพานสูง อยู่ห้าพรรษา ช่วงที่บวชอยู่ ถ้าว่างเมื่อไหร่ จะไปคลุกคลีอยู่กุฏิหลวงตาวาสตลอด ยุคนั้นใครไปหาหลวงตาวาส จะต้องเห็นอ.กฤษณะตลอด เนื่องจากอยูกับหลวงตาวาสตลอด จึงได้เห็นท่านแสดงฤทธิ์อยูเรื่อยๆ มีอยู่ครั้งหนึ่ง อ.กฤษณะได้ทดลองลงตะกรุดสาริกาโทน ในตำราเขาบอกว่า ต้องเสกจนลอยน้ำ จึงจะใช้ได้ อ.กฤษณะเพียรเสกอยู่สามวัน ตะกรุดก็ไม่ลอย วันนั้นอ.กฤษณะ ไปนั่งคุยที่กุฏิหลวงตาวาส เลยบอกท่านไปว่า

อาจารย์แปลก ร้อยบาง ค่อนข้างจะร้อนวิชา อาจจะเป็นเพราะท่านเล่นคงกระพันหนักก็เป็นได้ หลวงปู่วาส เคยเล่าให้ฟังว่า บางทีว่างๆท่านจะเอามีดโกน มาเฉือนง่ามนิ้วเล่น เวลาท่านเฉือนจะเฉือนแรงมาก เสียงดังควากๆทีเดียว ตอนอ.แปลกมีชึวิตอยู่ วัดสะพานสูงจะคราคร่ำ ไปด้วยพวกชายฉกรรฉ์ ซึ่งล้วนเป็นศิษย์ของท่าน ลูกศิษย์ท่านที่อยู่กรุงเทพฯ จะมีสัญลักษณ์ คือนำผ้ายันต์ขาวขนาดผ้าเช็ดหน้า มาพับและพกที่กระเป๋าเสื้อ จะพับชายให้เลยๆออกกระเป๋ามาหน่อย เป็นสัญลักษณ์ศิษย์เดียวกัน

หลวงตาวาสพาอ.กฤษณะไปฝึกงานจริง ตะก่อน อ.กฤษณะก็ไม่รู้ว่า เวลาพุทธาภิเศกเขาเสกกันอย่างไร นับเป็นวาสนา หลวงตาวาส ท่านจะสอนอ.กฤษณะ มีอยู่ปีหนึ่ง วัดบางรักใหญ่ จัดพุทธาภิเศกจตุคาม ทางวัดได้มานิมนต์หลวงตาวาส ซึ่งหลวงตาจึงชวนอ.กฤษณะไปในงานนั้นด้วย เมื่อไปถึงงานอาจารย์เห็นในโบสถ์วุ่นวาย อ.กฤษณะจึงหลบมาอยู่ข้างโบสถ์ ที่ทางวัดโยงสายสิญจณ์ มาให้คนร่วมพิธี ได้จับสายสิญจน์ ตอนแรก อ.กฤษณะก็คิดว่าจะรับพลังจากเกจิ แต่พอเริ่มพิธี