หลวงตาวาส วัดสะพานสูง

สายตรงวัดสะพานสูงล้วนสื่อถึงหลวงปู่เอี่ยม ครูบาอาจารย์สายวัดสะพานสูง ตั้งแต่หลวงปู่กลิ่นลงมา ล้วนสื่อถึงหลวงปู่เอี่ยม ได้ทุกองค์ เช่นสมัยหลวงปู่กลิ่น ท่านจะตัดต้นตาลหน้าวัด ลืมบอกหลวงปู่เอี่ยม ตัดขาดแล้ว ยังฉุดไม่ล้ม หลวงปู่กลิ่น จึงอุทานว่า ตายละหว่า ลืมบอกหลวงปู่ใหญ่(เอี่ยม) ท่านจึงรีบขึ้นไปครองใหญ่บนกุฏิ ไปจุดธูปบอกเล่าหลวงปู่เอี่ยมที่หน้าโบสถ์ พอปักธูปลงบนกระถางธูปเท่านั้น ต้นตาลที่ใช้คนหลายคนฉุดไม่ลง กลับล้มลงเองทันที สมัย

กว่าจะมาเป็นหลวงตาวาสที่คนเคารพนับถือ หลวงตาวาส ท่านมีใจผูกพันกับการบวช มาตั้งแต่หนุ่มๆ แต่เนื่องด้วยท่านมีครอบครัว มีลูกสาวที่ต้องเลี้ยงดู และตอนนั้น ฐานะยังไม่ดีนัก ท่านจึงต้องพักเรื่องความคิดที่จะบวช ต่อมาท่านสร้างฐานะให้ครอบครัวเป็นปึกแผ่น ความคิดจะบวชก็กลับมาอีกครั้ง จนเมื่อหลวงปู่ทองสุข มรณะภาพ และทำการพระราชทานเพลิงศพ หลวงตาวาสจึงถือโอกาสนั้น เข้ามาอุปสมบท เมื่อบวชเป็นพระแล้ว ท่านทบทวนวิชาอาคมต่างๆ ที่ร่ำเรียนมา จึงเปิดตัวเป็นครูบาอาจารย์ขึ้น

ปรมมาจารย์ตะกรุดมหามงคลโสฬส รุ่นที่สี่ ตามตำนานวัดสะพานสูง เมื่อหลวงปูเอี่ยม สร้างตะกรุดมหามงคลโสฬส เปิดตำนานตะกรุดอันดับหนึ่งของเมืองไทย จนเป็นที่ปรารถนาของทุกคน ในยุคสมัยนั้น แม้สัญจร ลำบาก แต่ก็มีคนดั้นด้น มากราบหลวงปู่เอี่ยมเสมอ พอหลวงปู่เอี่ยม ท่านมรณภาพลง วัดสะพานสูง ก็เกิดภาวะซบเซา เพราะขณะนั้น หลวงปู่กลิ่น มีวัย๓๒ ซึ่งถือว่ายังหนุ่มมาก

หลวงตาวาสพาอ.กฤษณะไปฝึกงานจริง ตะก่อน อ.กฤษณะก็ไม่รู้ว่า เวลาพุทธาภิเศกเขาเสกกันอย่างไร นับเป็นวาสนา หลวงตาวาส ท่านจะสอนอ.กฤษณะ มีอยู่ปีหนึ่ง วัดบางรักใหญ่ จัดพุทธาภิเศกจตุคาม ทางวัดได้มานิมนต์หลวงตาวาส ซึ่งหลวงตาจึงชวนอ.กฤษณะไปในงานนั้นด้วย เมื่อไปถึงงานอาจารย์เห็นในโบสถ์วุ่นวาย อ.กฤษณะจึงหลบมาอยู่ข้างโบสถ์ ที่ทางวัดโยงสายสิญจณ์ มาให้คนร่วมพิธี ได้จับสายสิญจน์ ตอนแรก อ.กฤษณะก็คิดว่าจะรับพลังจากเกจิ แต่พอเริ่มพิธี