ขุนพันธ์

ท่านขุนพันธ์ ท่านได้เคยให้สัมภาษณ์ เกี่ยวกับความเชื่อทางไสยศาสตร์ ไว้อย่างชัดเจนว่าปาฎิหารย์มีจริง สิ่งศักดิ์สิทธิ์มีจริง เรื่องล่องหนหายตัว เป็นเรื่องที่มีผู้ที่กระทำได้จริงซึ่งคำพูดของท่านขุนพันธ์ อาจทำให้ผู้บังคับบัญชา รวมทั้งตำรวจสมัยใหม่ หลายๆคนเกิดความสับสน ไม่แน่ใจแต่ทุกครั้ง ที่มีคนถามเรื่องนี้ ท่านขุนพันธ์ ก็จะยืนยันทุกครั้ง ว่าไสยศาสตร์มีจริง หมื่นเปอร์เซ็นต์ เช่นเดียวกับการเรียกวิญญาณคนตาย หรือที่ชาวบ้านทั่วไปเรียกกันว่าวิชาหมอผี ก็เป็นเรื่องจริง ที่ท่านขุนพันธ์ได้ใช้

ปีพุทธศักราช 2481… จังหวัดนราธิวาส เดือดร้อนเป็นไฟอีกวาระหนึ่งจากภัยโจร เสือปล้นโจรร้ายนี้ ไม่ใช่โจรธรรมดาที่ปล้นฆ่าลักวัวควายชาวบ้าน หากเป็นโจรซึ่งมีเบื้องหลังเข้าไปเกี่ยวพันกับการเมือง เขาผู้นั้นคือ อแวสะดอ ตาและ! อเเวสะดอ เป็นลูกชายของโต๊ะยีซึ่งมีคนนับถือมาก อยู่บ้านตาโล๊ะบากู ตำบลจำปะกอ อำเภอบาเจาะ จังหวัดนราธิวาส เขาผู้นี้…มีใจรักทางนักเลงตั้งเเต่หนุ่ม ค่อนข้างเป็นคนเด็ดขาดมีความอำมหิตโหดเหี้ยม ที่สำคัญ เขาฝักใฝ่ในเรื่องไสยเวทประเภทอิทธิฤทธิ์คงกระพันชาตรี

ปีพุทธศักราช 2485… นายกลับคำทอง ชาวอำเภอทับเที่ยง จังหวัดตรังเป็นผู้ร้ายมาตั้งแต่สมัยดำ หัวแพร รุ่งดอนทราย สมัยรัชกาลที่6เจ้าหน้าที่จับไม่ได้สักทีบางคนตามจับตั้งแต่หนุ่มจนแก่ เช่น คุณยุทธ ประภาวัฒน์ ตามจับอยู่ถึง 11ปี ไม่ได้พบเห็น ผู้คนต่างลือไปว่า นายกลับหรือลุงกลับนี้ มีวิชาล่องหนหายตัวทั้งอยู่ยงคงกระพัน เพราะนายกลับเป็นศิษย์ฆราวาสของสำนักเขาอ้อ เมืองพัทลุงอันมีชื่อเสียงไปทั่วภาคใต้ ลุงกลับมีเพื่อนเกลออยู่คนหนึ่งชื่อ

วันที่ 1เมษายน พ.ศ. 2485 ร.ต.อ.ขุนพันธ์ย้ายไปเป็นรองผู้กำกับการตำรวจภูธรจังหวัดสุราษฏร์ธานี ได้รับตำแหน่นงใหม่ๆสิ่งเเรกที่ทำคือ เปิดแฟ้มประวัติคนร้ายที่รอดการจับกุมของเงื้อมมือกฏหมาย ก็พบว่า… ไอ้เสือสายและพวกเป็นโจรร้ายหมายเลข 1 ที่ทางการต้องการตัวมากที่สุด มันเป็นชาวบ้านจังหวัดปทุมธานีและก่อคดีไว้ที่นั้นหลายคดี เมื่อถูกตำรวจปทุมธานีปราบปรามหนักเข้า จึงอพยพครอบครัวถึง 30 ครอบครัวล่องใต้หนีกฏหมายมาถึงสุราษฏร์ธานี มาปักหลักปักฐานอยู่ที่บางคอป่าเหล้า แทนที่จะกลับตัวกลับใจ เริ่มต้นชีวิตใหม่ด้วยการหาอาชีพสุจริต แต่พวกมันไม่ยอมทำ

ปีพุทธศักราช 2488… เป็นช่วงปลายสงครามหาเอเชียบูรพา กองทัพญี่ปุ่นซึ่งเข้ามาตั้งรกรากฐานทัพก็ออกอาการอ่อนเเรงลง และช่วงเวลานี้เองที่เสือปล้นโจรร้ายในพื้นที่ภาคกลางประกาศศักดาออกอาละวาดอย่างหนัก พวกมันคุมกำลังเข้าปล้น ฆ่าอย่างสนุกมือ มีการเรียกเก็บค่าคุ้มครองจากคหบดี เจ้าของโรงสี เจ้าของเรือเมล์รับส่งสินค้า และผู้โดยสารขึ้นล่องตามลำแม่น้ำ ตลอดจนจับคนไปเรียกค่าไถ่ พื้นที่ที่ตกอยู่ภายใต้เงื่อมเงาทมิฬของพวกโจรกินอาณาเขตกว้างหลายจังหวัด เช่นสุพรรณ ชัยนาท อุทัยธานี อ่างทอง สิงห์บุรี นครสวรรค์ สุจริตชนผู้ซึ่งทำมาหากินโดยชอบ

คืนวันที่ 25 ตุลาคม 2488 ที่วัดงิ้ว บ้านวัดงิ้ว จังหวัดชัยนาท มีงานสมโภชกฐินของนายสวัสดิ์ คหบดีของหมู่บ้าน งานสมโภชคืนนี้ เจ้าภาพจ้างลิเกมาแสดงและที่ศาลามีพระธรรมกถึกฝีปากดีมาเทศน์ให้อุบาสิกา และญาติโยมสดับรับฟังด้วย ลองว่ามีงานวัดเช่นนี้ใครมีเครื่องประดับ สารสร้อย แหวน กำไร เข็มขัดนาก เข็ดขัดทองเท่าไหร่ ย่อมขนใส่โอ้อวดกันแพรวพราวทั่วทุกตัวคน ลิเกกำลังโหมโรงเร้าใจสาวแก่เเม่ม่ายให้ระทึกระทวยว่าเมื่อไรหนอพระเอกรูปสวยจะออกมาส่วนบนศาลาหลวงพี่นักเทศน์ถือตาลปัตรกับคัมภีร์เพิ่งขึ้นธรรมาสน์

คืนวันที่เสือย่อมเข้าปล้นบ้านกำนันเภา ผู้ใหญ่บ้านนางลือได้รีบเร่งรุดไปเเจ้งความกับ พ.ต.ต.ขุนพันธรักษ์ราชเดช แต่กว่าผู้กำกับจะยกกำลังมาช่วยเหลือก็เป็นตอนสายวันรุ่งขึ้น บ้านกำนันก็เหลือเเต่เถ้าถ่าน ขุนพันธ์จึงจัดการนำศพของกำนันเภาและนางสาวเปรยเอาไปฝังที่ป่าช้าวัดนางลือ และไม่ลืมจะจัดเซ่นวิญญาณผีตายโหงทั้งสอง ช่วยชักนำให้ตามไปพบไอ้เสือย่อม จากนั้นขุนพันธ์รอคอยการติดต่อกับ ”สาย” และนายเชื้อ ว่าไอ้เสือปล้นมันไปหลบที่ใด… นายเชื้อกับคนของขุนพันธ์ก็ร่วมเข้าปล้นบ้านกำนันเภาแต่ไม่สามารถบอกข่าวเรื่องนี้ให้ท่านผู้กำกับทราบได้ ครั้นเมื่อตอนเข้าปล้นก็ยิงส่งเดชเพื่อตบตาเสือย่อม หลังจากการปล้น…เสือย่อมกับสมุนไปหลบอยู่ในป่าไผ่ขุยบ้านดอนกฐินสวรรคบุรี แต่ก็มีบางส่วนแบ่งทรัพย์สินที่ปล้นมาได้กลับบ้านของเเต่ละคนแสร้งทำเป็นคนดีมีสัมมาอาชีพเพื่อตบตาเจ้าหน้าที่บ้านเมือง ในป่าไผ่ขุย…พวกโจรช่วยกันสร้างเพิงข้างๆ จอมปลวกใหญ่อันร่มรื่นให้เสือย่อมกับบรรดารองหัวหน้า 2 คน

หลังจากเสือย่อมและพวกพ้องบริวาร ถูก พ.ต.ต.ขุนพันธรักษ์ราชเดช เข้ากวาดล้างที่บ้านดงดอน ถึงกับกระเจิดกระเจิงบาดเจ็บกันไประนาว ปรากฏว่าเสือย่อมสูญหายไร้ร่องรอย ไม่มีข่าวว่ามันเข้าปล้นที่ไหนอีกในเขตจังหวัดชัยนาท การกวาดล้างชุมโจรเสือย่อมครั้งนั้น เป็นเหตุให้ชุมโจรเสือก๊กต่างๆ ผวากลัวนายตำรวจมือปราบหนังเหนียวอย่าง ”ขุนพันธรักษ์ราชเดช” ไปตามๆกัน ชุมโจรหลายชุมติดต่อขอเข้ามอบตัวสู้คดี และบางพวกเข้าร่วมมือกับตำรวจกวาดล้างโจรด้วยกันเอง ทำให้แผ่นดินเมืองชัยนาทสงบสุขกว่าแต่ก่อนมากมายเว้นโจรก๊กเดียว คือ เสือย่อม มันหายจากเขตชัยนาทข้ามเดือนข้ามปี ไม่มีข่าวว่ามันเตรียมหรือปล้นโจร ราวกับว่าเสือปล้นรายนี้อำลาวงการมิจฉาเสียเเล้ว!

จากประวัติอันฉกรรจ์ที่ขุนพันธรักษ์ราชเดช ที่ผ่านสายตาคุณผู้อ่านไปแล้ว อาจสงสัยว่าทำไมท่านจึงเก่งกาจนำลูกน้องผู้บังคับบัญชาเข้าเสี่ยงเป็นเสียงตายกับโจรเหี้ยมเป็นคนแรกเสมอ หรือใช้วิธีลุยเข้าแลกกับคนร้ายชนิดตัวต่อตัว แม้ผู้ร้ายคนนั้นจะมีอาคมหนังเหนียวมากปานใด ก็ไม่อาจทำอะไรขุนพันธ์ได้ ท่านสนใจศิลปะการป้องกันตัว มวยไทย กระบี่กระบองจนไปถึงวิชายูโด ได้แชมป์มาครองหลายครั้ง ครั้นพอขึ้นมัธยมปลาย จึงเริ่มสนใจเรื่องไสยศาสตร์ โหราศาสตร์ และไปเรียนกับท่านเจ้าคุณพระธรรมวโรดม (เป็นเจ้าอาวาสวัดราชธิวาสขณะนั้น) และหากรู้ว่ามีพระอาจารย์ที่ไหนดีก็จะไปกราบเป็นศิษย์ทันที อย่างพระอาจารย์หรุ่น ใจภารา แห่งวัดอัมวัน ราชวัตร