พลังจิต

หลวงปู่ทิม อิสริโก วัดละหารไร่ วิชาจินดามณี มนต์เรียกเนื้อเรียกปลา ที่หลวงปู่ใช้ดีดนิ้วในน้ำเรียกปลามาชุมนุมจนเต็มแม่น้ำ หลังวัดละหารไร่ ต่อหน้าหลวงพ่อ สาคร วัดหนองกรับ และหลวงพ่อสาครสนใจขอเรียนแต่หลวงปู่เฉย จนกระทั่งใกล้เวลาที่หลวงปู่จะละสังขารท่านจึงบอก หลวงพ่อสาคร ว่าวิชานี้ท่านขอนำติดตัวไปด้วยไม่ถ่ายทอดให้ใคร เพราะวิชานี้สามารถเรียกสิ่งที่มีชีวิตมาหาได้ทั้งหมดไม่ว่าสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่หรือมนุษย์ ท่านเกรงผู้ที่ได้เรียนวิชานี้จะนำไปใช้ในทางที่ผิด แม้ว่าท่านจะไม่ยอมถ่ายทอดวิชานี้ให้ใคร แต่ท่านก็ได้สร้างผงจินดามณีไว้ กล่าวกันว่า วิชา

อภินิหารของหลวงพ่อแดง หลังจากมรณะภาพยังศักดิ์สิทธิ์ หลวงพ่อแดงมรณภาพด้วยโรคชรา เมื่ออายุ 96 ปี พรรษาที่ 74 ก่อนตายท่านเคยพูดกับพระปลัดบุญส่ง ธมัมปาโล รองเจ้าอาวาสวัดขณะนั้นว่า”เมื่อฉันหมดลมหายใจแล้วอย่าเผา ให้เก็บร่างฉันไว้ที่หอสวดมนต์ และให้เอาเหรียญที่ปลุกเสกรุ่น 1 ใส่ปากไว้พร้อมเงินพดด้วง 1 ก้อน ส่วนนี้ฉันเอาไปได้และให้เอาขมิ้นมาทาตัวฉันให้เหลืองเหมือนทองคำ”พระบุญส่งจึงรับปาก และได้ทำตามที่หลวงพ่อประสงค์ทุกอย่าง และหลังจากที่หลวงพ่อแดงมรณภาพแล้วก็ได้เกิดเหตุอัศจรรย์ที่เป็นเครื่องพิสูจน์

เรื่องเล่าขานอภินิหารหลวงพ่อโต วัดบางพลีใหญ่ใน อภินิหารความศักดิ์สิทธิ์แห่งองค์หลวงพ่อโต วัดบางพลีใหญ่ใน ถูกเล่าขานไปทั่วเพราะแม้กระทั่งท่านผู้หญิงบุญหลง พหลพลพยุหเสนา ภริยาของ พล.อ.พระยาพหลพลพยุหเสนาก็รอดชีวิตหายจากโรคร้ายได้อย่างอัศจรรย์ด้วยบารมีของหลวงพ่อโตเหตุที่เกิดขึ้นกับท่านผู้หญิงบุญหลงถูกบันทึกไว้ในเรื่อง “ตายแล้วพื้น” ของคุณสนิท ธนรักษ์ นักหนังสือพิมพ์อาวุโสซึ่งผู้เขียนขออนุญาตนำเรื่องราวนั้นมาถ่ายทอดเป็นวิทยาทานอีกครั้ง เรื่องนี้เกิดขึ้นในขณะที่ท่านผู้หญิงบุญหลงอายุ 68 ปี เวลานั้นท่านเกิดอาการผิดปกติขึ้นบริเวณลำคอตรงใต้ลิ้น ตอนแรกมีอาการบวม มีก้อนเนื้อโตขึ้นและอักเสบอย่างรุนแรงต่อมาเกิดแผลแตก มีน้ำเลือดน้ำหนองไหลทำให้ท่านต้องทุกข์ทนกับความเจ็บปวดทรมานมากเมื่อให้แพทย์ตรวจและนำเชื้อไปวิเคราะห์ แพทย์ยืนยันว่าท่านเป็นโรคมะเร็งแน่นอนและวิธีรักษาที่ดีที่สุดก็คือผ่าตัด

หลวงพ่อจรัญกับปาฏิหาริย์เทวรูปพระโพธิสัตว์กวนอิม ราวปี พ.ศ. ๒๕๓๙ แม่ชีซูง้อ แซ่เอ็ง ศิษย์ของ “หลวงพ่อจรัญ ฐิตธัมโม” ได้อาราธนาท่านให้เดินทางไปโปรดโยมบิดามารดาและญาติมิตร ณ ประเทศสิงคโปร์ ซึ่งในทัวร์นั้นมีศิษย์ติดตามไปหลายคน ตอนหนึ่งของการเดินทาง แม่ชีซูง้อได้พาหลวงพ่อจรัญไปชมรูปเคารพ “เจ้าแม่กวนอิม” ที่ใหญ่และศักดิ์สิทธิ์เป็นหนึ่งในสามองค์ที่ชาวสิงคโปร์นับถือมาก ขณะกำลังเดินชมสถานที่ซึ่งจัดแต่งอย่างสวยงามนั้น จู่ ๆ

สำเร็จลุนเป็นพระผู้ทรงอภิญญาแห่งประเทศลาวเช่นกัน มีเรื่องเล่าว่า มีพระเฒ่าองค์หนึ่งได้เคยเข้าไปทดสอบวิชากับหลวงปู่ศุข พอพระเฒ่าเข้าไปถึง หลวงปู่ศุขก็เอ่ยถามว่า “ท่านมาจากที่ไหนครับ” พระเฒ่าเอ่ยตอบมาว่า “ผมมาจากนครเวียงจันทร์ครับ” หลวงปู่ศุขถามต่อไปว่า “แล้วท่านมีภารกิจอันใดให้ผมรับใช้ครับ” พระเฒ่าตอบมาว่า “กระผมอยากรู้ว่าสมภารเจ้าแห่งวัดมะขามเฒ่าเก่งจริงดังที่เขาเลื่องลือไหม” พอหลวงปู่ศุขฟังจบท่านก็หันไปรูดใบมะขามเสกพร้อมตอบไปว่า “ผมขอโทษนะครับ” หลวงปู่ศุขก็ได้ขว้างใบมะขามออกมา กลายเป็นต่อและแตน บินพุ่งเข้าใส่พระองค์นั้น พระเฒ่าองค์นั้นได้ยกมือขึ้นรับต่อและแตน แทนที่ต่อและแตนจะบินเข้าไปต่อยพระเฒ่า แต่กลับบินเข้าไปอยู่ในมือและกลายเป็นใบมะขามเหมือนเดิม

คาถามหาจักรพรรดิ เป็นพระคาถาที่ศักดิ์สิทธิ์มาก และถือว่ามีพลังครอบจักรวาล ทั้งทำให้ชะตาชีวิตดีขึ้น ปฏิบัติธรรมได้เร็วขึ้น เป็นการเพิ่มบุญให้กับตัวเอง ทั้งยังเคล็ดในการปรับภพภูมิให้ผู้ที่ล่วงลับและเจ้ากรรมนายเวร คาถามหาจักรพรรดิ เป็นพระคาถาที่ได้แรงบันดาลใจมาจาก “ชมพูปติสูตร” ในตอนที่พระพุทธเจ้าทรงเนรมิตพระองค์เป็นพระเจ้าจักรพรรดิเพื่อกำราบทิฐิพญา ชมพูบดีพระมหากษัตริย์ผู้มากด้วยอิทธิฤทธิ์ โดยผู้ที่รจนาพระคาถาบทนี้ขึ้นมาก็คือ หลวงปู่ดู่ พรหมปัญโญ แห่งวัดสะแก จ.อยุธยา พระผู้เป็นดั่งร่มโพธิ์แก้วที่แผ่กิ่งก้านใบบุญบารมีมอบความร่มเย็นเป็นสุข ให้แก่ลูกศิษย์ทั่วทุกชนชั้นอย่างไม่มีประมาณตามแนวทางแห่งพระศรีอาริยเมตไตรย์โพธิสัตว์และหลวงปู่ทวดเหยียบน้ำทะเลจืด ซึ่งพระคาถานี้เป็นพระคาถาหลักที่หลวงปู่ดู่ใช้ในการรวมบารมีแผ่เมตตาช่วย

คุณพิศมัย ทรัพย์สุคนธ์ “หมอดูลายเท้า” ที่มีชื่อเสียงเป็นที่ยอมรับท่านหนึ่ง ซึ่งมีลูกศิษย์ลูกหามากมาย เมื่อได้พูดคุยกันคุณพิศมัยได้เล่าให้ฟังถึงเหตุการณ์ประหลาดที่ได้พบเห็นหลากหลายเรื่องราว นับจากวัยเด็กที่คุณพิศมัยฝึกนั่งสมาธิ ท่านก็ได้ไปเยือนในภพภูมิเทวดาและได้ติดต่อพูดคุยกับโอปปาติกะชั้นสูง แม้แต่การจะช่วยเหลือคนในบางครั้งก็ได้วิธีที่ “ข้างบน” กำหนดลงมา คุณพิศมัยเป็นอีกคนหนึ่งที่เวลาพูดอะไรออกไปแล้วมักจะเกิดเหตุการณ์นั้น นั่นเป็นเพราะครั้งหนึ่ง คุณพิศมัยเคยพบกับพระเกจิอาจารย์ที่มีวิชา ท่านได้ให้พรอันหนึ่งว่า “เมื่อจะพูดอะไรออกไปขอให้เป็นจริงตามนั้น” เรื่องนั้นเกิดขึ้นนานแล้ว คุณพิศมัยยังจำได้ไม่ลืม เธอได้เล่าให้ฟังว่า “สมัยนั้นสามีฉันเป็นนายสถานีรถไฟใหญ่ที่หัวลำโพง

คาถาบูชาหลวงปู่ใหญ่พระครูธรรมเทพโลกอุดร โย อะริโย มะหาเถโร อะระหัง อะภิญญาธะโร ปะฎิสัมภิทัปปัตโต เตวิชโช พุทธะสาวะโก พะหู เมตตาทิวาสะโน มะหาเถรานุสาสะโก อะมะตัญเญวะ สุชีวะติ อะภินันที คุหาวะนัง โส โลกุตตะโร นาโม อัมเหหิ

กุฏิเรือนไม้ผีตายทั้งกลม ในขณะที่ไปเล่าเรียนกรรมฐานมนต์คาถาต่างๆ นั้น พระอาจารย์ให้ไปพักหลับนอนอยู่ที่กุฏิไม้เก่ามาก ก็มีเสียงผู้หญิงมาร้องขอความช่วยเหลือ ได้ยินว่าขอให้บอกทางให้ด้วย หิวข้าว ไม่มีผ้านุ่ง เจ็บปวดท้องมากเหลือเกิน ได้ยินติดต่อกันก็นั่งสมาธิคิดถึงเรื่องเสียงผู้หญิงขอร้องนั้น ก็ได้แผ่เมตตาไป พิจารณาเสร็จแล้วฉันอาหาร กรวดน้ำอุทิศ แล้วเสียงขอความช่วยเหลือก็หายไป จึงสอบถามพระที่พักด้วยกันท่านได้เล่าว่า กุฏิไม้ที่พักนั้นเป็นไม้เรือนเก่ามีคนคลอดลูกตายทั้งกลม เก็บไว้ไม่ได้ โยมเลยนำมาถวายวัดนี่แหละ อ้อ..จึงรู้ว่ามีอะไรแปลกๆ ขอบคุณที่มา