ตะปูแทงฝ่าเท้าไม่เข้า …เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา น้าเดินไปดูคนงานรื้อแค้มป์(ที่พักคนงาน) เกิดเดินไปเหยียบตะปู ทำให้ตะปูแทงทะลุพื้นรองเท้าแล้วทิ่มฝ่าเท้าเข้าให้อย่างจัง …แต่!!! แต่ตะปูแทงไม่เข้าเนื้อ รอยยางบอนก็ไม่มีให้เห็น ถ้าไม่ใช่เพราะพระเครื่องที่ตัวก็ไม่รู้ว่าอะไรที่ช่วยไว้ …และหนึ่งในพระเครื่องของน้าก็มี”พระร่วงของหลวงพ่อถิร วัดป่าเลไลยก์ สุพรรณบุรี”รวมอยู่ด้วย(ตอนนั้นแขวนพระร่วงไว้นอกเสื้อ) …ช่างที่เดินอยู่ข้างๆเห็นเหตุการณ์นี้แบบจะๆคาตา ร้องขอให้น้าช่วยหาให้ น้าเลยจัดมาอีก๒องค์ ต้องขอขอบคุณ”น้องอัน วัดป่าเลไลยก์”ที่เป็นธุระจัดหาและช่วยทำให้น้าได้รู้จักพระดีพระขลังอีกท่านหนึ่ง เรื่องก็เป็นเช่นนี้แล… Cr.น้าเอก.

บารมีหลวงพ่อกวยคุ้มครอง ไฟช๊อต ไม่เป็นอะไร หลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม ท่านได้ชื่อว่าเป็นครูบาอาจารย์องค์หนึ่งที่รักและห่วงลูกศิษย์มาก ครั้งนี้ด้วยบารมีของท่านจึงคุ้มครองศิษย์ที่รักและเคารพท่านให้รอดพ้นจากอันตราย สมกับคำท่านว่า “ตราบใดกลิ่นธูปควันเทียนยังไม่จาง ผู้คนยังกราบไหว้ระลึกถึง กูจะคอยคุ้มครองรักษา ไม่ว่าพวกมึงตายแล้วเกิดอีกกี่ครั้ง กูก็ยังอยู่วัดบ้านแค ช่วยพวกมึงตลอดไป” “ครูแรงจริงๆครับโดนเข้าให้แล้วเราไฟช๊อตเต็มๆแหวนทองแหว่งเลยแต่ผมไม่เป็นอะไรเลยสักนิตด้วยบารมีหลวงพ่อกวยคุ้มครองครับ” ทั้งเนื้อทั้งตัวแขวนรูปหลวงพ่อกวย ห้อยคอบูชาไว้เพียงรูปเดียวเท่านั้น Cr.Noo Hin แอพเกจิ

#ปฐวีธาตุ หลวงปู่คำพันธ์ โฆษปัญโญ วัดธาตุมหาชัย นครพนม คือพระรูปนั้น ท่านได้ทำปฐวีธาตุแจกศิษย์มาแต่ปี พ.ศ. 2495 ก่อนท่านเจ้าคุณนรฯ เสียอีก ท่านได้เล่าให้ฟังว่า ท่านได้รับตำราการอธิษฐานจิต“ ปฐวีธาตุ” มาตั้งแต่ยังเป็นพระหนุ่มโดยได้มีชายผู้หนึ่งได้นำมาถวายให้ท่านตามคำสั่ง เสียของบิดาก่อนตาย โดยบิดาของชายผู้นั้นได้สั่งกำชับบุตรชายไว้ว่า เมื่อพ่อตายแล้วจงเอาคัมภีร์เล่มนี้ไปมอบให้กับหลวงพ่อคำพันธ์แต่เพียงรูป เดียวเท่านั้น ซึ่งตำราเล่มนั้นเขียนด้วย

วิชาผ้าขอดนี้ ตามตำราของ หลวงพ่อกวย วัดโฆสิตาราม ซึ่งผ้าที่นำมาขอดนี้มีเคล็ดว่าจะต้องฉีกเอาเท่านั้น ห้ามใช้ของมีคมตัดเด็ดขาด โดยใช้ผ้า 3 เส้นมาถักโดยไม่จำเป็นต้องลงอักขระอะไรในผ้าก่อนทำ ขณะทำก็เสกคาถากำกับลงไป ผ้าขอดสำหรับคาดเอวตามตำราจะเป็น 9 ขอด โดยจะขอดเป็น 3 ชุด ชุดละ 9 ปม รวมแล้วมีทั้งหมด

แหวนพิรอด หลวงพ่อม่วง จันทสโร แห่งวัดบ้านทวน แหวนพิรอดของหลวงพ่อม่วง ท่านทำตามตำราโบราณ โดยใช้ผ้าขาวห่อศพตัดเป็นริ้วลงอักขระกำกับ นำมาถักอย่างประณีตให้เป็นแหวนพิรอดแล้วจึงชุบรัก ใครอยากจะได้ไปขอให้ท่านเมตตาทำให้ ท่านก็จะพิจารณาทำให้เป็นรายบุคคลไป เมื่อท่านทำเสร็จแล้ว ท่านก็จะทดสอบความขลังโดยการโยนแหวนพิรอดวงนั้นเข้ากองไฟ วงใดที่ไหม้ไฟถือว่ายังไม่ใช้ได้ ถ้าวงใดไม่ไหม้ไฟก็ถือเป็นอันใช้ได้ ท่านก็จะมอบให้แก่ผู้ที่มาขอไป ซึ่งบางคนกว่าจะได้ต้องรอนานหลายเดือน จนกว่าท่านจะมีเวลาทำให้ คนที่ได้เมื่อนำไปใช้ก็มีประสบการณ์มากมาย ทั้งคงกระพันชาตรีและแคล้วคลาดปลอดภัย คาถาบูชาการสวมใส่และนำพาแหวนพิรอดมีกำกับไว้ดังนี้

เรื่องมีอยู่ว่ามีพี่น้องสองคน(ไม่ขอเอ่ยนาม) คนโตเป็นอันธพาลอยู่ต่างจังหวัด คนน้องทำงานอยู่กรุงเทพฯ ทั้งสองมีลุงเป็นเศรษฐีไม่มีลูก จึงตั้งใจจะมอบสมบัติให้หลานทั้งสอง แต่ลุงรักน้องชายมากกว่า เพราะความประพฤติดี เป็นที่อิจฉาของพี่ชาย ต่อมาเมื่อลุงเสียชีวิต น้องชายเดินทางไปงานศพลุงที่ต่างจังหวัด ก่อนเดินทางได้แขวนพระสมเด็จติดคอไปด้วย เพราะไม่ไว้ใจพี่ชาย เมื่อไปถึงเวลาค่ำ พี่ชายให้ลูกน้องดักรอฆ่าน้องชายที่ท่าน้ำหน้าวัด แต่ลูกน้องก็หลีกทางให้ขึ้นเรือแต่โดยดี เมื่อเสร็จงานศพ รุ่งขึ้นน้องชายก็รีบกลับกรุงเทพฯ พี่ชายจึงวางแผนฆ่าในคราวทำบุญ 100วัน เมื่อถึงกำหนด

อานุภาพวัตถุมงคล ของหลวงปู่สี การเสกวัตถุมงคลของหลวงปู่สี เวลาที่มีคนขอวัตถุมงคล หรือ ขอให้ท่านเสกของอะไรให้ ท่านมักจะตอบว่า “ของขลังไม่มี หนังสือไม่เคยเรียน เสกไม่เป็น บ่รู้จักหรอก” อยู่เป็นประจำ มีอยู่คราหนึ่ง นายเรียน นุ่มดี ผู้บัญชาการเรือนจำประจำจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ต้องการมากราบหลวงปปู่สี และขอให้ท่านเสกของให้ เพื่อที่จะนำไปสร้างพระ ได้มาหาข้าพเจ้า

หลวงพ่อกวยกับความพิถีพิถันตะกรุดของท่าน เขาว่ากันว่าสายนี้ถ้าเล่นแค่พระเครื่อง ถือว่ายังไม่จบครบถ้วนกระบวนความ เพราะเครื่องรางของพระคุณหลวงพ่อกวย ยิ่งนับได้ว่าเป็นงาน hand made แทบจะทั้งสิ้น ดังเช่นตะกรุดลายห้าเสาร์มาตรฐาน ทั้งแบบอะลูมิเนียม และ 2กษัตริย์ “ความมีเสน่ห์ละเอียดอ่อนและน่าใช้ของตะกรุดหลวงพ่อ คือ เคยมีครั้งหนึ่งคณะกรรมการวัด เกิดความหวังดี จึงได้นำพระยันต์ที่หลวงพ่อท่านใช้จารในตะกรุดไปทำตัวปั๊มมา หวังจะบรรเทาแรงหลวงพ่อ โดยปั๊มแผ่นเอาไว้ได้มากๆแล้วค่อยเอามาให้หลวงพ่อเสกทีเดียว หลวงพ่อกวยท่านเมื่อได้เห็นแผ่นปั๊มยันต์ที่กรรมการวัดนำมาให้ดู