8115. อยากให้ได้อ่าน ตราบลมหายใจสุดท้าย (อสุภกรรมฐาน) ร่างกายนี้ไม่ใช่ของเราเลย

อยากให้ได้อ่านกัน! ตราบลมหายใจสุดท้าย (อสุภกรรมฐาน)

ตราบลมหายใจสุดท้าย (อสุภกรรมฐาน)

เมื่อพระนางเขมา หญิงผู้มีสิริโฉมงดงามและหลงใหลในรูปของตนได้เข้ามายังวัดเวฬุวันแล้ว พระศาสดาทรงเห็นพระเทวีนั้นกำลังเสด็จมา ทรงเนรมิตหญิงคล้ายนางเทพอัปสรด้วยฤทธิ์ ทำให้ถือพัดใบตาลถวายงานพัดอยู่ พระนางเขมาเทวีทรงเห็นหญิงนั้น ก็ทรงดำริว่าหญิงนี้มีส่วนเปรียบด้วยนางเทพอัปสร ยืนอยู่ไม่ห่างพระผู้มีพระภาคเจ้า เรายังงามไม่พอที่แม้แต่จะเป็นหญิงรับใช้ของหญิงผู้นั้นเลย

เมื่อพระนางกำลังทอดพระเนตรดูอยู่ หญิงนั่นก็ล่วงปฐมวัย มัชฌิมวัย ถึงปัจฉิมวัยแล้ว ฟันหัก ผมหงอก หนังเหี่ยว ล้มกลิ้งลงพร้อมกับพัดใบตาลด้วยพระกำลังอธิษฐานของพระศาสดา

พระนางเขมาทอดพระเนตรเห็นเหตุนั้นแล้วทรงพระดำริว่าสรีระแม้อย่างนี้ ยังถึงความวิบัติเช่นนี้ สรีระของเราก็จักมีคติอย่างนี้เหมือนกัน ลำดับนั้น พระศาสดาทรงทราบวาระจิตของพระนางแล้ว ก็ตรัสพระคาถาว่า

เขมา เธอจงดูร่างกายอันอาดูร ไม่สะอาดเน่าเปื่อย ไหลออกทั้งข้างบน ไหลออกทั้งข้างล่าง อันคนพาลทั้งหลายปรารถนายิ่งนัก เขมา สัตว์เหล่านั้นเยิ้มอยู่ด้วยราคะ ร้อนอยู่ด้วยโทสะ งงงวยอยู่ด้วยโมหะ จึงไม่อาจก้าวล่วงกระแสตัณหาของตนไปได้ ต้องตกอยู่ในวังวนของตัณหานั้น เหมือนแมงมุมตกไปยังใยที่ตนสร้างไว้นั่นเอง

จบธรรมคาถา นางเขมาบรรลุโสดาปัตติผลทันที และบรรลุพระอรหันต์หลังจากออกบวชใน 7 เดือนต่อมา พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงสถาปนาพระเถรีผู้นี้ไว้ในตำแหน่งเอตทัคคะเพราะเป็นผู้มีปัญญาเหนือกว่าภิกษุณีรูปอื่น ทรงชื่นชมว่าตอบปัญหาธรรมได้ดีไม่ต่างจากพระองค์เอง และแต่งตั้งเป็นอัครสาวกเบื้องขวาเปรียบได้ดังพระสารีบุตร

ข้อมูลจาก พุทธที่แท้จริง