6312.ตำนานเสือเย็น เสือสมิงแห่งล้านนา

ย้อนไปในอดีต สมัยที่ผู้ชายจะต้องมีวิชาคาถาอาคมติดตัว ทั้งคาถาปราบผี คาถาเมตตามหานิยม คาถาอยู่ยงคงกระพัน คาถาล่องหนหายตัว คาถาแปลงกาย

วิชาเหล่านี้เป็นดาบสองคม หากผู้ใดควบคุมสติตนเองไม่ได้ หรือประพฤติผิดไม่เหมาะสม คาถาก็จะย้อนกลับมาก่อผลร้ายกับตัวเอง ดังเช่นบางคนถูกวิชาเข้าตัวจนกลายร่างเป็น ‘เสือเย็น’

‘เสือเย็น’ เป็นผีประเภทหนึ่งที่เล่าขานมานานนมในดินแดนล้านนา มีลักษณะเป็นเสือลายพาดกลอนตัวใหญ่

ตำนานที่มาของเสือเย็นนั้นมีหลากหลาย บ้างเล่าว่า ‘เสือเย็น’ คือเสือเดรัจฉานที่ริลิ้มลองเนื้อคน พอกินคนมากเข้าก็ติดใจไล่ล่าฆ่าคนไม่รู้จบ สุดท้ายวิญญาณของคนก็เข้าสิงอยู่ในร่าง จนเสือร้ายแปลงกายเป็นคนได้

ชาวไทใหญ่เชื่อว่า ‘เสือเย็น’ เป็นวิชาอย่างหนึ่ง การร่ำเรียนเป็นเสือเย็นจะต้องไปฝากตัวกับอาจารย์ ผู้เรียนจะต้องรักษาศีลให้บริสุทธิ์

เมื่ออาจารย์แน่ใจว่าศิษย์มีความประพฤติและจิตใจดี อาจารย์จะสักคาถาบนหัวไหล่ของผู้เรียน และปลุกเสกทับลงไป

เมื่อต้องการแปลงกายเป็นเสือ ก็จะท่องคาถานี้จนเนื้อตัวสั่นดิ้นไปมา สักครู่ก็กลายร่างเป็นเสือโคร่งตัวใหญ่ แต่หากวันใดทำผิดศีลผิดข้อห้ามต่อครูบาอาจารย์ วิชาก็จะเข้าตัว ไม่พ้นต้องกลายเป็นเสือร้ายกินคน

คนเหนือมีเรื่องเล่าเกี่ยวกับ ‘เสือเย็น’ อยู่มากมาย บางตำนานเล่าว่าเสือเย็นมักจะแปลงกายไปล่อลวงผู้คน เช่น แปลงกายเป็นคนในหมู่บ้านมาบอกว่าเมียที่บ้านกำลังคลอดลูก หรือแปลงกายเป็นพระมาขอบิณฑบาต

เพื่อลวงให้นายพรานที่อยู่บนห้างล่าสัตว์ลงมา หรือลวงให้คนที่อยู่ในบ้านเดินออกมาหา จากนั้นเสือเย็นก็จะกระโจนจับเหยื่อกินเป็นอาหารอย่างหนำใจ

ส่วนเรื่องเล่าที่มีชื่อเสียงที่สุด แม้อาจต่างสำนวนไปบ้าง แต่จะมีเนื้อหาคล้ายกัน ว่ากันว่าเสือเย็นเกิดจากพระหรือผู้ที่ร่ำเรียนคาถาอาคมในทางไสยศาสตร์จนแก่กล้ากลายร่างเป็นเสือได้

แต่แล้วกลับควบคุมตนเองไม่ได้ ออกมาไล่กัดวัวควายของชาวบ้าน จับเหล่าพระเณรกิน จนในที่สุดวัดนั้นเหลือแต่เจ้าอาวาสผู้เป็นเสือเย็นเพียงรูปเดียว ใครผ่านไปผ่านมาหรือหมู่พ่อค้าวัวต่างมาขอพักแรมก็จะถูกจับกินเป็นอาหาร

‘วัดหมื่นสาร’ ซึ่งตั้งอยู่ในย่านถนนวัวลาย จังหวัดเชียงใหม่ ก็มีตำนานเกี่ยวกับ ‘เสือเย็น’ เช่นนี้เหมือนกัน

กล่าวกันว่า นานมาแล้วเจ้าอาวาสวัดผู้หนึ่ง เป็นผู้มีคาถาอาคมแก่กล้าจนควบคุมพลังแห่งอาคมนั้นไม่ได้ทำให้ของเข้าตัว เมื่อตกดึกทีไรก็จะเกิดเหตุประหลาด ทั้งพระเณรหรือเด็กวัดที่อาศัยอยู่ในวัดต่างพากันสูญหายไปโดยไม่ทราบสาเหตุ

เหลือเจ้าอาวาสแต่เพียงรูปเดียว หากมีพ่อค้าวัวต่างแดนเดินทางมาค้างคืนที่วัด ฝูงวัวก็มักจะสูญหายไปเช่นกัน

ในวันหนึ่ง มีพ่อค้าวัวต่างเดินทางไปค้าขาย ตกค่ำไหนก็นอนนั้น พอพลบค่ำวันหนึ่งได้มาถึงที่วัดแห่งนี้พอดี จึงขออนุญาตเจ้าอาวาสค้างแรมที่นั่น

ตกดึกกำลังจะนอนก็ได้ยินเสียงเจ้าอาวาสตะโกนถามว่า “โยมหลานหลับแล้วกา?” เขาก็ตอบว่ายังไม่นอน สักครู่เจ้าอาวาสก็ตะโกนถามอีก พ่อค้าจึงนึกถึงคำที่ชาวบ้านเตือนไว้ว่าเจ้าอาวาสวัดนี้เป็นเสือเย็น

เมื่อเจ้าอาวาสตะโกนถามอีก เขาก็เงียบ แกล้งเงียบทำเป็นว่าหลับแล้ว เจ้าอาวาสจึงจำแลงเป็นเสือกระโดดลงมาจากกุฏิหมายจะกินหมู่พ่อค้า

พ่อค้าเป็นผู้มีวิชาอาคม จึงเสกควายธนูหรือวัวธนูปล่อยออกไป พอฟ้าสางพวกพ่อค้าและลูกหาบต่างก็พบศพพระเจ้าอาวาสนอนตาย เนื้อตัวมีร่องรอยบาดแผลเหวอะหวะคล้ายถูกควายขวิด

ชาวบ้านแถบนั้นจึงรวบรวมข้าวสารให้มีน้ำหนักถึงหนึ่งหมื่นเป็นของรางวัลแก่พ่อค้าผู้ปราบเสือเย็นได้สำเร็จ แต่บ้างก็เล่าว่าพ่อค้าใช้ข้าวสารหมื่นเม็ดปราบเสือเย็น จนเป็นที่มาให้วัดแห่งนี้ได้ชื่อว่า ‘วัดหมื่นสาร’

จากตำนานพื้นบ้านเรื่องนี้นั้น ส่งผลทำให้เสือเย็นเกิดเป็นสัญลักษณ์ของความดุร้ายน่ากลัวในสังคมวัวลาย

ปัจจุบันชาวบ้านแถบนี้เชื่อกันว่าเสือเย็นได้กลายเป็นผู้ปกป้องวัด และจะคอยปกป้องผู้ที่มาบูชาให้สามารถพ้นอันตรายได้

นอกจากนี้หลายพื้นที่ยังเชื่ออีกด้วยว่าเสือเย็นจะไม่ทำร้ายผู้คนบริสุทธิ์ หากแต่จะคอยดูแลปกป้องพระธุดงค์ที่มาปฏิบัติธรรมหรือผู้คนที่เดินทางผ่านแนวป่าไม่ให้ได้รับอันตราย.

แอพเกจิ แอพรวมเรื่องราวประสบการณ์จริง เกี่ยวกับ พุทธคุณ ไสยศาสตร์ วิชาอาคม