3790. เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 49 โดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง

เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 49 เดชเสี่ยตง (เขียนโดยสุริยัน ศักดิ์ไธสง)

พอสวมโขนเสมียนแดนสงวนหรือ ‘ขังเดียว’ ได้ ๓-๔ วัน ผมเริ่มเดินเครื่องเดินงานต่อ โดยเสนอให้ผู้บังคับแดนจัดตำรวจรักษาการณ์ภายใน นำผู้รับการอบรมที่ขังอยู่ในคอกซีเมนต์บนตึกหมุนเวียนไปพบแพทย์ยังแดนพยาบาลตรวจรักษาโรคผิวหนังนับแต่ หิด กลาก เกลื้อน สังคัง ซึ่งเรื่องนี้พัศดีตรี หัวหน้าลอ หรือพี่ลอ ผบ. แดนยินยอมให้ดำเนินการตามเสนอ มาถึงวันนี้ ตรงกับวันเสาร์หยุดราชการ เสร็จงานเลี้ยงอาหารเช้าแก่พวกขังเดี่ยวแล้ว เรา-มี มหาเหน่ อนันต์ แอ๊ด รุ่งรัชนี และผมจึงร่วมวงกินอาหารเช้าโต้รังสีตะวันอยู่หลังที่ทำการโดยไม่ปรากฏคอสิงห์โผล่เข้ามาสักนาย ทั้งแดนมีตำรวจ ๔ นายรักษาการณ์ หลังอาหาร

ตะวันลอยสูงพ่นหลังคาตึกแดนพยาบาลฟ้าสีน้ำเงินเรียบสะอาดติดกลุ่มเมฆขาวอยู่โค้งฟ้า ไกลตานกกระจอกบนชายคาส่งเสียงจ้อกแจ้กคล้ายกำลังถามกันว่านาข้าวแห่งนี้อุบัติกำแพงสีเทาเสมือนปราการขนาดมหึมาและตึกใหญ่ขึ้นมาทำไม? หรือว่าไว้ขังสัตว์มีสมอง แต่นอกคอกซึ่งเดินหนังเกรียมกร้านไปมาอยู่ทั่วทุ่งที่มันเคยครอง

พักหนึ่ง ได้ปรากฏผู้รักษาระเบียบแต่งกายชุดสีน้ำเงินสั้นถือคำสั่งท่านผู้ปกครองมาตามนันต์กับรุ่ง สองจิตรกรให้ไปร่วมกับเก๊าตี๋เขียนภาพเสมือนสีน้ำมันพระบรมฉายารักษ์องค์พระปิยมหาราชยังแดนวิปัสสนา เนื่องพระบรมฉายารักษ์เดิมชำรุดให้เสร็จทัน ‘วันปิยมหาราช’ ในอีก ๒ สัปดาห์ เมื่อนักบู๊ ‘กระเบนธง’ รุ่ง รัชนี กับ สิงห์ภูเขาทอง อนันต์ ยืนยงตามผู้รักษาระเบียบไปแล้ว มหาเหน่กับแอ๊ด เสือเผ่นชักชวนออกชมกิจกรรมวันหยุดประดานักบู๊ก็แห่ตามด้วย

เพราะตลอด ๓-๔ วันที่ผ่านมา ผมเห็นนักบู๊โม่อยู่กับงานเป็นวชส่วนใหญ่ สายมากแล้ว เรา ๓ คนเดินอาบแดดไปบนถนนลูกรังเข้าตึกที. อันมีรูปดุจเดียวกับตึกที (เก่า) ที่อาศัยเดิมท่ามกลางชาวยุทธ์เดินสวนไปมาขวักไขว่ดั่งมีมหกรรมเด็ดๆ ซ่อนเร้นไว้

“ในนั้นมีอะไรหรือครับ…มหา” จูเนียร์ถามซีเนียร์

“เขาเรียกมาเก๊า”

ผมเอียงตามอง แทบหยุดเดิน ผู้สูงวัยเติมความกระจ่าง วงล้อตีนเคลื่อนไหวปกติ

“ที่นี่มีบ่อน มีพ่อค้าขายสินค้าทุกชนิดและมีกะหรี่ด้วย”

“กะเทยใช่ไหมครับ”

“มีทั้งกะเทยกับเด็กผู้ชายซิงๆ เปี๊ยกจะลองหรือยังไง” นักล้วงกระเป๋านามกระเดื่องย้อน

ผมไม่สนใจยิ้มยั่วของ ‘มหา’ ไม่เคยบวช ถามอีกประโยค “เขาหากันยังไง…แล้วจะไปหลับนอนกันที่ไหนครับ”

“มีตั้งแต่ ๓ กรุงลงไปถึง ๑ กรุงทอง ส่วนวิมานก็ใช้สถานที่ในซ่องนั้นแหละ เปี๊ยกลองถามไอ้เผ่นดูเหอะ”

อดีตนักชกเชิงดี แอ๊ด เสือเผ่นทำคอย่นหยุดเดิน หลับตาปี๋ส่ายหัวไปมาบ่นออดยิ้มไม่เต็มหน้านัก

“เราเข็ดว่ะ ไม่เคยก็ต้องเคยคราวนี้แหละ”

มหาเหน่ปล่อยก๊ากเต็มเหนี่ยวจนนักบู๊ที่เดินไปมาเหลียวมองกระทั่งเดินผ่านโรงเลี้ยงอาหารใหม่เอี่ยมไม่สิ้นกลิ่นสี มองผ่านตาข่ายเหล็กเข้าไปภายในเห็นม้านั่งยาวภายในโรงเลี้ยงมีนักบู๊จับกลุ่มกันเป็นกลุ่มๆ กลุ่มละ ๘-๑๐ คน ทั้งสิ้นไม่ต่ำกว่าครึ่งร้อย เสือเผ่นชะโงกหน้าอรรถาธิบายความบ้าง

“ในโรงเลี้ยงนั่นเขาตั้งบ่อน มีตบแปะ ดวด หมากฮอส หมากรุก ถั่ว ไฮโล…เมื่อวันเสาร์ก่อนพวกนักโทษแดนโรงพิมพ์เสียเกือบ ๒ หมื่น เฉพาะไอ้ชัย ‘โพธิ์สามต้น’ เสียถั่วน้องชายเสี่ยตงไปหมื่นกว่าบาท”

ผมไม่ติดใจกาสิโนนานานั่นเกิดขึ้นได้อย่างไร แต่ข้องใจนักโทษแดนโรงพิมพ์แห่กันเข้าบ่อนแดนอันธพาลในวันหยุดชนิดยกทีมถล่มกันได้เสียนับหมื่นบาทได้อย่างไร จวบเรา ๓ คนฝ่าแดดลมไปถึงหน้าโรงงานใหม่เอี่ยมไม่สิ้นกลิ่นสีจำนวน ๓ หลัง เช่นเดียวกับโรงงานหรือโรงมหรสพมีร้านค้าขายขนมแห้ง ขนมหวาน ยาตั้ง ยาทัมใจ บุหรี่มวนเอง ข้าวคั่ว ข้าวพัดอเมริกัน โอยัวะ โอเลี้ยง และน้ำแข็งใส่น้ำหวานไว้บริการคอทีวีด้วยสนนราคาจำหน่ายเท่าร้านค้าส่วนกลาง จะต่างกันบ้างตรงที่บรรดาพ่อค้านักเลงล้วนขายสินค้าทุกชนิดด้วยเงินสดเท่านั้น

พอเตร็ดเตร่อยู่บริเวณหน้าโรงงาน ๑ ทักทายเพื่อนพ้องอยู่พักใหญ่ เจ้าของพิกัดแบนตัมเวตบนสังเวียงมวยอาชีพ แอ๊ด เสือเผ่นสะกิดให้เดินไปชมกิจกรรมยังโรงงาน ๒ อันปรากฏเสียงตะโกนโหวกโวยลอดออกมา

“๒ โดด ๕ ตรามังกรคู่ เชิญพิสูจน์ได้ ไม่เมาคืนเงิน”

“สิงห์เดี่ยวชลบุรี สีม่วง ๒ เมา ๑ มือ”

ลักษณะการร้องขายเฮโรอินไม่ต่างกับขายขนมอันเคยรู้จากคำบอกเล่าภายในโรงงาน ๒ ดลให้ใคร่เบิ่งลีลานักค้าให้เห็นกับตาว่าใครบ้าง จึงดึงเอามหาเหน่ตามเข้าไปด้วย ก็ได้รับการทักทายจาก ‘หลอ’ แท็กซี่ลาดยาวเพื่อนร่วมห้องวัยเบญจเพศซึ่งร่อนมารับผู้โดยสารที่นี่แทนบุกเข้าแดนโรงพิมพ์ ระหว่หางพาทีกับแท็กยอดทรหดผมลืมสังเกตสภาพทั่วไปภายในโรงอันวุ่งวายกระทั่งแว่วเสียงกระซิบจากเสือเผ่น

“เปี๊ยก…ระวังตัว”

ผมสูดหายใจลึก หลอยิ้มฟันหลอบรรยากาศในโรงงานซึ่งยังไม่ได้ติดตั้งอุปกรณ์ใดๆ แต่หนาแน่นชาวยุทธ์และนักโทษแดนโรงพิมพ์ผู้นิยมเสพติดคล้ายไม่เคลื่อนไหว เสียงแหกปากตะโกนขายยาอุบาทว์ขาดหาย ส่อเหตุอาเพศ เสียงทีวีจากโรงงาน ๑ สอดแทรกแทนสภาพการณ์ไม่น่าวางใจ

“เด็กไอ้ตงมันแสดงความไม่พอใจพวกเรา ๓ คนว่ะ” ผู้อาวุโสวัยชี้เหตุ

ผมเบนสายตาไปยังแท็กซี่ร่างผอมซูบบอกสั้นๆ

“หลอไปรับผู้โดยสารเถอะ”

เพื่อนร่วมห้องทำหน้าหมอง ยิ้มฟันหลอ เดินกลับเข้าไปในด้านในของตัวโรงงานทันควัน

“เราเข้ามาแล้ว ถ้าออกไปตอนนี้เสียหมาแน่” มหาเหน่ว่า

คำพูดผู้เจนจัดเช้งนักเลงของนักบู๊อาวุโสต้องกบใจผม และคงถูกใจเสือเผ่นเช่นกัน เพื่อนจึงเติมข้อเสนอ

“เข้ามาแล้วก็เดินดูให้ทั่วเถอะ…”

ใครจะถอยให้เสียศักดิ์ เรา ๓ คน ทำไม่สนใจกิริยากุมารจีนนักค้าเฮโรอินสมุนมาเฟียลาดยาว เดินเกาะกลุ่มชมธุรกิจค้าของผิดกฏหมายไปจนสุดตัวโรงงานอันเป็นที่รวมผู้เสพ แท็กซี่กับหมอเข็มกำลังให้บริการแก่ผู้ใช้บริการคึกคักยิ่ง อาการไม่หวั่นไหวไฟอาฆาตสมุนนักค้ายาเสพติดของพวกเราตรึงเหล่านักค้าไม่อาจสานเหตุสำแดงปฏิกิริยาใด ก็สำทับพฤติกรรมเสริม โดยยอมเสียเงิน ๕ บาทซื้อแคปซูลจากพวกมัน๒ โดดให้พระเอกหลอนำไปเสพแล้วพากันออกจากโรงงาน ๒ หรือโรงงานลาดยาวแห่งคำนวณวิชาเคมีทางอาชญวิทยา เยือนโรงงาน ๓ วิมานกามทุ่งบางเขนตามคำบอกมหาเหน่กลางแสงแดดระยิบตา ครู่หนึ่ง เรา ๓ คนจึงเข้าเยี่ยมวิมานกามของหนุ่มร่างสูงใหญ่ ผิวสีนิลเส้นผมบนหัวหยิกหยอยติดหนังหัว หน้าตาเป็นปฏิปักษ์ต่อตรงข้าม แต่ฟันขาวราวฟันหมา ทราบชื่อภายหลังชื่อ ‘นิโกร’ ได้เข้าทำหน้าที่ ‘อาโก’ หรือเด็กเชิญแขกและเจ้าของกิจการค้าประเวณีกับพวกเราอย่างชำนาญการ เฉพาะเสือเผ่นผู้สหายเคลิ้มรสไปบ้างแล้วถูกนิโกรร่างใหญ่ลุ้นสุดลิ่ม

“มีเด็กเหนือติดเสพ หา ๓ กรุงมาใหม่นะเสือเผ่น เฮียสิงห์ ซาวอยกกอยู่อาทิตย์เดียวก็ส่งมาหาเงิน เรื่องฟิต เรื่องเด้งเรารับประกัน”

ผมไม่สนใจงานประชาสัมพันธ์เท่าใดนัก ที่สนใจคือด้านในของตัวโรงงานอันมีเสื่อลำแพนขึงกั้นไว้ยาวพรืด จึงละจากผู้อาวุโสและเพื่อนเข้าชมก็เจอ ‘คุณตัว’ วัย ๒๐-๓๐ ปี นุ่งโสร่ง สวมเสื้อยืด เสื้อฮาวายแต่งหน้าตาปากตามรสนิยมตน ๓-๔ คนปราดเข้าเสนอตัวกับสนนราคาคล่องเสียกว่าป๋านิโกรอีก

อย่างไรผมได้เลี่ยงขอชมห้องหออันบุด้วยเสื่อรำแพงก่อนถ้าถูกใจอาจใช้บริการ จากนั้นก็เข้าไปยลห้องหอซึ่งถูกแบ่งกั้นโดยใช้ผ้าห่มขึงบังตา ๕ ล็อกและทั้ง ๕ ล็อกหรือห้องที่กว้าง ๑ เมตร ยาว ๓ เมตรไม่ปรากฏเตียงนายพราน มีเพียงเสื่อกกทอจากโรงงานจักสานปูทับพื้นซีเมนต์พร้อมหมอนยัดฝอยมะพร้าว ๑ ใบ ลึกเข้าไปอีกเป็นห้องน้ำของทางโรงงาน ทว่าขณะนี้ผู้คนล้วนใช้ล้างคาวกามจากกิจ

“เปี๊ยก…เร็ว! ลุยกันที่บ่อนแล้ว”

คำบอกผู้อาวุโสดึงผมพรวดออกจากวิมานกามท่ามกลางชาวยุทธ์นับสิบวิ่งนำไปก่อนแล้ว เสือเผ่นหันมาบอกตาวาว

“เข้าไปดูกัน เผื่อมีพวกเรา”

สิ้นคำเพื่อน เรา ๓ คน โผนลิ่วฝ่าตะวันร้อนจ้าไปที่โรงเลี้ยงอาหารหรือบ่อนซึ่งกำลังเอะอะชุลมุนจนแยกไม่ออกว่าใครกับใครปะเชิงกัน กระทั่งไปหยุดอยู่หน้าประตูโรงเลี้ยงปะปนกับผู้สนใจเหตุนับร้อย ทุกคนสายตาพุ่งแน่วยังหนุ่มร่างสันทัด ผิวคล้ำ เค้าหน้าสี่เหลี่ยม หูกางกำลังถูกพรรคพวกประมาณ ๒๐ คนคุ้มกันและประคองปีกออกจากบ่อนไปออกประตูแดนโดยมีร่างหนักไขมัน ตง แซ่ตั้ง พร้อมบริวารราว ๓๐ คนกระชับกระบอง คมแฝก และเหล็ก(มีด) ตามไปจนพ้นประตูแดน

ผมยืนตากแดดร้อนฉ่าฟังเสียงวิจารณ์ผู้ใกล้ชิดเหตุการณ์พักหนึ่งก็ทราบเหตุว่ามาเฟียยาเสพติด ตง แซ่ตั้งเสียถั่วแก่ชัย โพธิ์สามต้น กับพวกที่มาจากแดนโรงพิมพ์กว่า ๓๐,๐๐๐ บาท หมดทางออกได้สำแดงเดชสั่งลูกน้อง ‘ปล้น’ นักพนันจากแดนโรงพิมพ์ทุกคน แต่นักบู๊ดังย่านธนบุรีขัดขืนจึงถูกตีจนหาม ตกใกล้เที่ยง ขณะพฤติกรรมเสี่ยตงกับสมุนได้รับการวิพากษ์วิจารณ์ทั้งฝ่ายนักโทษและแดนอันธพาลอย่างกว้างขวาง เฉพาะดาวรุ่งสะพานเหลือง ‘โอเหล่’ ผู้สำแดงจุดยืนไม่พอใจนักค้ายาเสพติดมาแต่วันโปรยทาน ได้เข้าพบพี่นิตย์เจ้าสำนักท่าเตียน และพี่ตุ๊ ตลาดสมเด็จฯ เจ้าสำนักใหญ่ฝั่งธนบุรี ‘ขังเดียว’ โดยไม่ต้องให้แกลงจากขังเหมือนคราวเสี่ยตงโปรยทาน ปรึกษาความล้มมาเฟีย แต่สองรุ่นใหญ่สำแดงอาการเกรงใจเฮียจีนนักบู๊ร่างยักษ์รุ่นเดียวกันที่ให้การคุ้มครองตง แซ่ตั้งอยู่ จึงขอเวลาคุยกับเจ้าพ่อโรงหวยก่อน

เรื่องนี้ผมทราบเพราะเป็นผู้ประสานระหว่างคนข้างล่าง โอเหล่, เต็งโก้ กับรุ่นใหญ่หรือพี่ตุ๊บนขังเดี่ยวทุกขั้นตอน ก็เป็นห่วงเลยร่อนไปเลียบเคียงเพื่อนพ้องผู้รักความเป็นธรรม อันมีตาล สุทธิสารฯ, สิงห์ ซาวอย, ธวัช สะพานขาว, เหล็ง แพร่งฯ, อ๊อด หมอเหล็ง, จบ หลังวัง, และตี๋น้อยเข้าร่วมทีมกับโอเหล่-เต็งโก้ ซึ่งทุกนามพร้อมร่วมมือด้วยดี

ล่วงบ่ายจัด ความร้อนอบอ้าวระอุไปทั่ว มหาเหน่ แอ๊ด และผมช่วยกันเข็นรถบรรทุกถังข้าวแกงออกจากแดนไปรับอาหารที่ฝ่ายสูทกรรมตามวัตร ระหว่างทางขณะเสียงล้อบดถนนลูกรังดังเร้าหูอยู่ เสือเผ่นคาดการณ์ล่วงหน้าเสียงกังวาน

“ล้มไอ้ตงได้เมื่อไหร่ ‘แคป’ ทั้งคุกจะถูกลงทันทีนายคอยดูเถอะ”

ผมเห็นด้วย…แต่ก็มองเห็นความยุ่งยากต่อการที่จะให้พระเอกนิตย์ ท่าเตียน และพี่ตุ๊ ตลาดสมเด็จฯ กล่อม ‘ช้างน้ำ’ หรือเฮียจีนจนเลิกให้การคุ้มครองมาเฟียใหญ่พอสมควร

สุริยัน ศักดิ์ไธสง
แอพเกจิ แอพรวมเรื่องราวประสบการณ์จริง เกี่ยวกับ พุทธคุณ ไสยศาสตร์ วิชาอาคม

error: ถ้าจะก๊อปกรุณาให้เครดิตท่านเจ้าของบทความ
%d bloggers like this: