3756. เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 15 หักเหลี่ยมเซียน (สุริยัน ศักดิ์ไธสง)

เส้นทางมาเฟีย ตอนที่ 15 หักเหลี่ยมเซียน (เขียนโดย สุริยัน ศักดิ์ไธสง)

ราว ๒ สัปดาห์ ความหวังที่จะเข้าควบคุมกิจกรรมเถื่อนฐานบินอู่ตะเภาพอมีทางสดใสขึ้น เพราะการปรับปรุงค็อกเทลเลานจ์กับบ่อนใกล้แล้วเสร็จ จึงแนะเพื่อนให้เตรียมหา “ล่าม” ที่สันทัดงานและซื่อสัตย์ต่ออาชีพเสียแต่เนิ่นๆ ด้วยเป้าหมายเรามุ่งให้บริการ จีไอ เป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ไม่รังเกียจเพื่อร่วมชาติหากประสงค์จะใช้บริการ

ทางด้าน สุมาอี้ พี่ชายเก๊าตี๋ กับ ดำ เอสโซ่ และ ปุ๊ ระเบิดขวด ซึ่งอาสาควบคุมบาร์อะโกโก้สโนไวท์กับธุรกิจรถสองแถวเล็กของผู้ใหญ่เต๊ก แม้ไกลตาตามสายงาน แต่สัมพันธ์ความเป็นเพื่อนยังคงเดิม มีการไปมาหาสู่กันเสมอ จึงรับรู้ข่าวงานของเพื่อนพ้องตามปกติว่าทั้งงานรถงานบาร์ ๓ ดาวดังดำเนินการได้รุดหน้ากว่าเดิมแล้ว

เฉพาะอี้หรือ สุมาอี้ กุมารจีนหุ่นงามผู้เข้าบริหารบาร์อะโกโก้นั้น เขาปฏิวัติกิจการบันเทิง เปลี่ยนนักร้องนักดนตรีใหม่หมด บรรดา “ผีเสื้อ” หน้าบาร์หรือที่เตร็ดเตร่ “จับ” จีไอ อยู่ริมวิถีนิวแลนด์สองฟากฝั่ง ซึ่งเป็นภาพพจน์ที่ไม่ดีนักในสายตานักท่องเที่ยวไทยและต่างประเทศ อี้ก็เปลี่ยนเป็นอนุญาตให้ “ผีเสื้อ” หลากรส สี และกลิ่น ริมวิถีหรือหน้าบาร์เข้าไปอุดหนุนเครื่องดื่ม ฟังเพลงหรือดิ้นรอเหยื่อได้ทั้งยังลดราคาเครื่องดื่มให้อีก ๕๐%

ดังกล่าว เมื่อ ๒๐ ปีก่อน ยุทธจักรคนทำบาร์คงละเลย หรือไม่อาจเกรงเกิดการมั่วสุมและหวาดแม่ผีเสื้อยึดเป็นหาด ซึ่งเรื่องนี้อี้มิได้ทึบทางปัญญาเพราะเขามีกติกาอันเป็นกฎ พร้อมทั้งอำนวยพื้นที่ให้ผีเสื้อร่อนอยู่เฉพาะล็อบบี้หลังสุดเท่านั้นออฟไซด์ทั่วบาร์ทุกโต๊ะไม่ได้ ใครละเมิด กัปตันมีสิทธิเชิญออก

การโชว์สีสันผีเสื้อไม่ได้โชว์ในห้องกระจกหรือตู้กระจก อี้จัดรีเซฟชั่นสาวเก่งภาษามาประชาสัมพันธ์เรื่องสีเรื่องกลิ่นให้แทน เมื่อแขกสนใจก็ต้อง “ดริงก์” กันตามธรรมเนียม สาวใดดึงแขนดื่มได้มากที่สุดในรอบสัปดาห์ อี้จะขึ้นรูปติดป้ายภายในบาร์ยกย่องเป็น “ดารา” พร้อมเงิน “ทิป” อีกจำนวนหนึ่ง จึงดลให้ผีเสื้อแสนสวยนานาที่ยืนเก็บเหยื่อริมวิถีหรือหน้าบาร์อื่นๆ เฮโลไปประชันโฉมเพียบ ถึงตรงนี้อี้ใช้เวลา ๓ คืน “คัดตัว” ผีเสื้อสาวไว้ได้ ๓๐ นาง แล้วใช้ “เงิน” จับมือเธอมาเซ็นสัญญาสังกัด “สโนไวท์ อะโกโก้”

นั่งล่อเหยื่อเป็นหลักแหล่งยังกะไนต์คลับ มิหนำซ้ำ “โชว์” แต่ละคืนที่อี้จัดหามาโชว์ก็ฮือฮาเป็นที่ยิ่ง เนื่องเพราะอี้ประชาสัมพันธ์สาวงามที่จะโชว์ในคืนวันศุกร์ เสาร์และอาทิตย์นั้น ล้วนเป็นชาวต่างชาติผิวสีกลีบจำปีทั้งสิ้น ชาติชาตรีท่านใดใคร่ชมโชว์สาวเซี่ยงไฮ้ ฮ่องกง เกาหลี แม้แต่ญี่ปุ่นก็เชิญที่ “สโนไวท์ อะโกโก้”

และเมื่อวันโชว์ อี้สามารถนำสาวงามดังกล่าวมาโชว์ได้จริงๆ ทว่าในความจริง ที่เป็นจริง สาวโชว์เปลือยนั่นเพื่อนสั่งตรงไปจากย่านไซน่าทาวน์ เยาวราช ราชวงศ์ กรุงเทพฯ บ้านเรานี่เอง จะอย่างไร ผมยอมรับว่าเพื่อนแจ๋วในการใช้ความคิดยังชีพ กระนั้นทางของอี้ใช่จะราบรื่นจากพฤติกรรมโดดเด่นนั่นนัก ด้วยไนต์คลับและบาร์ในถนนเริงเมืองมีเป็นร้อย

ไม้โตเร็วเช่นสุมาอี้จะพ้นทางลมหรือ?

หันไปมองบทบาท #ปุ๊กับดำ ที่อาสาคุมการเดินรถสองแถวหน้าสนามบินอู่ตะเภาอันไม่ใช่เรื่องบันเทิงแล้ว ตรงกันข้ามกับของอี้ชัดเจน เพราะสิ่งที่ ๒ เพื่อนทำหาใช่หน้าที่ลูกจ้างจะพึงทำ แต่เพื่อนก็ทำเหมือนเจตนา “ยึด” ครองสัมปทานรถสองแถวนับร้อยคันมาอยู่ใต้อำนาจตน ทั้งๆ ที่รู้ว่าน้ำเงินนั่นไม่คุ้มกับเรื่องบู๊หรือตายแทน

ควันศึกรถสองแถวระหว่างผู้ใหญ่เต๊กกับเสี่ยเหวียนจึงระเบิดศึกยกทีมดวลกำปั้นของเด็กรถขึ้นก่อน แล้วลามไปถึงลูกพี่คือโชเฟอร์ออกดวลไม้และมีดภายในสัปดาห์เดียว และเมื่อถึงขั้นตัวขุนทัพลงเองในสัปดาห์ที่ ๒ ผมเตือนเพื่อนทำนองว่า ถ้ายึดสัมปทานคิวรถได้หมดแล้วเราเป็นใหญ่ คิดหรือว่าจะเอามันกลับบ้านได้ อย่าคิดเอากล่องในขณะที่นายทุนเขาเอาเงินเลย เพื่อนรับฟัง แต่ไม่เคยปฏิบัติ

ที่สุด บลูมูน ค็อกเทลเลานจ์ พร้อมบ่อนเถื่อนก็เปิดบริการลูกค้าอย่างเงียบๆ แต่หนักแน่นงานประชาสมพันธ์ โดยอาศัยความกว้างขวางของท่านรองฯ คมและผู้ใหญ่เต๊กผสานกันสื่อ ดังนั้นวันประเดิมคืนนี้จึงมีแขกเข้าใช้บริการแน่นขนัด ส่วนใหญ่เป็นนักธุรกิจ พ่อค้าชื่อดังเมืองระยองและชลบุรี กับจีไอชั้นสัญญาบัตรอีก ๔-๕ คน

นั่นผมหมายถึงผู้คนที่ใช้บริการของค็อกเทลเลานจ์ สำหรับชั้น ๔ ของตัวอาคารอันเป็นที่ตั้งบ่อน กลับปรากฏผู้ใช้บริการบางตา แม้ล่วงเข้า ๔ ทุ่มแล้วกระทั่งแดงกับเก๊าตี๋ลงมาคุยยังห้องโถงชั้นล่างหาเหตุที่จะดึงแขกที่อัดกันแน่นภายในเล้าเข้าบ่อน

พักหนึ่ง ผมเกิดไอเดียตามวิสัยคนไม่สิ้นกิเลสจึงบอกแก่ ๒ นายบ่อนให้ลงทุนสัก ๓,๐๐๐ บาท เลือก “เด็ก” เจ๋งๆ ไว้ตั้งเป็นรางวัลอีก ๓ รางวัล สำหรับชายที่โชคดีแทงไฮโลหรือถั่วถูก ๓ เปิด ๓ แจง ในช่วงเวลาห้าทุ่ม สองยาม และตีหนึ่ง จากนั้นก็นำเด็กไปประชาสัมพันธ์ยังฝ่ายค็อกเทลเลานจ์ ชวนเชิญเข้าบ่อนเสี่ยงโชคขึ้นฉิมพลี

ไอเดียนี้เพื่อนพ้องเห็นงามจึงดำเนินการฉับพลัน

เมื่อเพื่อนไป “เดินเรื่อง” ผมก็นั่งหง่าวอยู่ในห้องโถงนั่นเพียงผู้เดียว สี่ทุ่มกว่าแล้ว…มีเก๋งญี่ปุ่น ๓-๔ คันเคลื่อนผ่านตาไปยังลานจอดรถวิมาน คนมี (เงิน) บรรดาเด็ก (ชาย) ใกล้ดังของเก๊าตี๋กับแดงจากกรุงเทพฯ ยืน-นั่งกระจายกันตามจุดที่วางไว้แลเข้มแข้ง เสียงดนตรีในวิมานแว่วเข้าหูเป็นระยะๆ ที่ทุกครั้งเมื่อแขกพากันเปิดประตูวิมานเข้า-ออก

ผมเริ่มคิดถึง อี้, ปุ๊และดำขึ้นมาอีกครั้ง หลังจากคิดมาตั้งแต่เที่ยงของวันนี้ส่วนเหตุที่พาให้คิดเพราะจนป่านนี้แล้วยังไม่เห็นเงาสักคน ไอ้จะไปคิดว่าเพื่อนมีกิจติดพันจนแวบไม่ได้ก็มีโทรศัพท์แทนปากตนอยู่แล้ว เพราะอะไรจึงไม่โทร. มา หรือทั้ง ๓ ดาวดังมีเรื่องค้างใจจากวันประชุมที่ผ่านมา ซึ่งก็ไม่น่าเป็นไปได้ที่ทุกคนจะไปเหมาเอาเป็นเรื่องใหญ่ หากคิดถึงความเป็นเพื่อนอย่างน้อยเวลาร่วมเดือนที่ผ่านมา ทุกคนต่างยังไปมาหาสู่กันเหมือนปกติ

จมตัวเองหาเหตุการณ์ไม่มาปรากฏตัวของสุมาอี้ ดำและปุ๊อยู่ในห้องโถงแต่เดียวดายพักใหญ่ บีเอ็มเก๋งของมังกรเมืองใต้ปราดเข้าเทียบริมวิถีด้านหน้า จึงลุกไปต้อนรับและนำเข้าห้องโถง

“ไปไหนกันหมดละ” ผู้อาวุโสถาขณะทรุดลงนั่ง

“แดงกับเก๊าตี๋อยู่ข้างบนบ่อน เริงกับพลอยู่ในบาร์ครับ”

“ปุ๊กับดำละ”

“ยังไม่มาครับ”

“เอ๊ะ…” นายทุนหลุดปากฉงน สีหน้าคลางแคลง “อี้ก็ยังไม่มาเหมือนกันหรือ”

“ครับ”

“น่าจะมากัน…”

ผมไม่ออกความเห็น ผู้ใหญ่เต๊กคิ้วย่น นั่งเท้าเอวคล้ายเหนื่อนหน่าย ครู่เดียวก็ชักชวนผมขึ้นไปชมกิจการบ่อนบนชั้น ๔ จึงพากันละจากห้องโถงสู่บ่อนโดยไม่ได้พูดจากันสักคำ พอรู้สึกน่อนตึงถึงชั้น ๔ บรรดาคนของเก๊าตี่กับแดงแย้มยิ้มต้อนรับนายทุนเป็นอันดี เก๊าตี่เข้ามาเชื้อเชิญตรวจตรากิจกรรมกาสิโนอันมีโป๊กเกอร์, เผ, แบล็กแจ็ก (บาคาร่ายังไม่มียุคนั้น) ถั่ว, ไฮโลตามโต๊ะนักพนัน ซึ่งปรากฏผู้ใช้บริการหนาตาขึ้น บรรยากาศภายในห้องโอ่โถงกว้างขวาง

แต่ละโต๊ะมีผู้นิยมเสี่ยงดวงชายหญิงกำลังคร่ำเครียดกับการได้เสียและใช้เสียงน้อยที่สุด ราวชุมชนนี้ปราศจากมิตร แต่ละคนทั้งชาย-หญิงหากว่างจากเกมบนโต๊ะเบื้องหน้าส่วนใหญ่ถ้าไม่คว้าเหล้า-เบียร์ก็บุหรี่อัดคลายเครียด จึงส่งผลให้สภาพห้องคล้ายเมืองในหมอก

ช่วงนี้ผมมองหาดาวดังไบเล่ย์ ขณะเก๊าตี๋นำนายทุนไปหยุดที่วงไฮโล ดูเจ้ามือ “ฝัดเต๋า” กำลังจ่ายทรัพย์ลูกค้าอยู่ ต่อมาเมื่อจ่ายทรัพย์(ชิป) แทนเงินสดตามหน้าเสื่อถ้วนทั่ว เจ้ามือขอเปลี่ยนเต๋าใหม่ ๑ ชุดจากบริการของบ่อน พอได้เต๋าชุดใหม่เขาแกะถุงพลาสติกเล็กๆ ที่บรรจุเต๋าเทลงจานลายครามให้ลูกค้าชายหญิงรอบโต๊ะทัศนา ครู่หนึ่งจึงหยิบเต๋ารูปร่างสี่เหลี่ยมขนาดผลมะเขือพวงอ่อนทั้ง ๓ ลูกมาใช้กระดาษทิชชู่เช็ดทำความสะอาดอีกครั้งค่อยเทเต๋าลงจาน

เจ้ามือขอแลกชิปเติม “เค้า” (ทุน) อีก ๓๐,๐๐๐ บาท มังกรเมืองใต้คงสนใจการลงเค้าครั้งที่ ๒ เลยไม่ขยับไปไหน เจ้าของร่างท้วมขาว ใบหน้าสี่เหลี่ยมเชื้อจีน สวมเสื้อฮาวายสก็อต วัย ๔๐ ปีเศษ หรือเจ้ามือไฮโล ใช้นิ้วชี้กับนิ้วหัวแม่โป้งจัดการพลิกลูกเต๋า ๔ ส่อง ๑ (เอี่ยว) ดวงตานับสิบคู่จับนิ่งอยู่ที่เต๋า ๓ ลูกบนจานรองเขม็ง ถ้วยลายครามใส่ชาดื่มแต่ว่างเปล่าน้ำ ถูกบรรจงปิดครอบเต๋า อุ้งมือขวากำกุมทั้งถ้วย-จานไว้มั่น นัยน์ตาหยีเล็กเฉี่ยวแลลูกค้าเชิงชวนเชิญให้ดูและฟังกระดูกสัตว์กระทบถ้วยและจานขณะฝัดเต๋า เซียนไฮโลดั่งอั้นลมหายใจฝากดวงกับประสาทหู เสียงเจ้ามือฝัดเต๋าดังเบากริบ

กริ๊บ!

พอเจ้ามือวางถ้วยและคลายมือจากถ้วยจานที่ปิดครอบเต๋า ผมเฉียงตาไปทางกุมารจีนม้าเก็งเอ๋า เก๊าตี๋ ซึ่งหันมามองผมเช่นกัน ยิ้มขรึม และชักชวนไปยลโต๊ะตีโป๊กเกอร์ บังเอิญ ตั้ว ดาลิ่ง หนุ่มทรงผมลานบิน สนุมของแดงปราดเข้ามาบอกพอได้ยิน

“เจ๊เพ็ญจับคนซ่อนไพ่ได้ครับ”

ผู้ใหญ่เต๊กถามสุ้มเสียงพอกัน ตอนนี้อยู่ไหน”

“อยู่ที่โต๊ะแคชเชียร์ครับ”

สิ้นคำวัยคะนองรุ่นน้อง เรา ๓ คนปราดไปยังเคาน์เตอร์แคชเชียร์ พบด้านหลังเคาน์เตอร์มีหนุ่มใหญ่ ผิวคล้ำ ผมหยิก แต่งกายสุภาพขั้นดี นั่งจ๋อยอยู่เบื้องหน้า แดงจึงเข้าไปสมทบโดยลากเก้าอี้ไปนั่งล้อมไว้ แดงเปิดคำแจงเหตุ

“คุณคนนี้เอาไพ่นอกบ่อนเข้ามาเล่น เจ๊เพ็ญจับได้ เราเลยสั่งเด็กดึงมาค้นตัวที่นี่ เจอเค, กับ ๑ ในตัวเกือบ ๑๐ ใบ และเป็นไพ่ยี่ห้อเดียวกับของเราที่ใช้เล่นคืนนี้ ๓ ยี่ห้อ กับไปติดอยู่ในกองไพ่ของเรา ๓-๔ ใบ”

“คุณโกงชัดๆ” เก๊าตี๋ฉุนกึก

“ผมยินดีคืนเงินกำไรให้ครับ” เซียนนิรนามต่อรอง เหลียวมองทุกคนเลิกลั่ก ผมเหลือบตามองแบงก์เป็นฟ่อนบนโต๊ะ

แดงว่าเรื่อยๆ “บ่อนเราเพิ่งเปิดคุณก็เข้ามาทำให้เสียชื่อ มันจะคุ้มหรือที่คืนกำไรให้ ผมเองไม่ได้ลงเล่นกับคุณ หากคุณจะคืน ผมว่าคุณควรจะคืนกำไรกับทุนทั้งหมดให้ลูกค้า”

“หยั่งงั้นก็ได้ครับ ต่อไปผมจะไม่มาที่นี่อีกแล้ว” ลนลานบอก

“เต็มใจนะ” แดงย้ำ

“ครับ” เซียนขี้โกงยืนยันแข็งขัน

“โอเค หยั่งงั้นไปด้วยกัน”

“ไปไหนครับ”

“ที่โต๊ะไพ่ป๊อก ผมต้องการให้คุณไปคืนเงินบนโต๊ะนั่นทั้งหมดด้วยตัวคุณเอง…อย่าอายเลย ไหนๆ คุณได้สัญญาว่าจะไม่มาอีกแล้วไม่ใช่หรือ”

เซียนไม่คัดค้าน แดงสั่งการห้วนๆ “คุณเอาเงินบนโต๊ะนั่นไปให้หมด”

ครู่เดียว เงินเป็นฟ่อนกะคร่าวๆ ไม่ต่ำกว่า ๒๐,๐๐๐ บาท บนโต๊ะถูกเจ้าของเงินถือตามหลังแดงไปยังโต๊ะนักพนันผู้นิยมเล่น “ยี่อิด” ๗-๘ นายและนางส่วนพวกเราเตร่อยู่ห่างๆ

งานนี้ถ้าเดาใจเพื่อนไม่พลาด ย่อมเป็นแผนประชาสัมพันธ์แวบหนึ่งทางปัญญาของดาวดังไบเล่ย์ เพื่อเน้นให้เห็น “คุณภาพ” ความบริสุทธิ์ใจความเด็ดขาด ภายในสถานกาสิโนอันมีกฏกับกติกาไม่ต้อนรับ “คนโกง” และพร้อมกำจัดคนประเภทนี้นั่นเอง
พฤติกรรมดังกล่าว แน่นอน…ย่อมก่อศรัทธานักพนันให้นิยมยิ่งเสียกว่าลมปากคน เพราะแดงโฟนให้นักพนันถ้วนหน้าทุกโต๊ะรับรู้และเห็นเงินหมื่นคืนสู่มือนักพนันผู้ถูก “โกง” ชัดเจน ดังนั้นบรรยากาศจึงระงมเสียงปรบมือกราวใหญ่ เซียนหน้าแหกตามฟอร์ม

ทว่าคำพิพากษาเดิมของแดงดังกล่าวกลับคล้ายคำพิพากษาศาลแพ่งด้วย บัดนี้แดงพิพากษาทางอาญาขึ้นอีกกระทงด้วยสุ้มเสียงกังวานชัดเจนหูนักพนัน ๕๐-๖๐ ชีวิต

“ความผิดที่คุณคนนี้ทำขึ้นกับนักเล่นของเรา ผมได้ตัดสินไปแล้ว แต่เรื่องทำผิดกฏของบ่อนยัง ดังนั้น ของกลาง คือไพ่ป๊อก ๗-๘ ใบในมือผมนี่ ผมตัดใจไม่เผาหรือทำลาย จะให้คุณคนนี้เคี้ยวกินแทนข้าวจนหมด ซึ่งผมคิดว่าแกคงกินได้ไม่ยาก…เอ้า คุณกินเสียให้หมดถ้าไม่กิน ผมมี รถ ไปส่งคุณถึงบ้าน”

ต่อมา ไพ่ป๊อกในมือเพื่อนถูกส่งให้เซียนรับไว้ด้วยท่าทีหงอยซึม ก้มหน้างุด เก๊าตี๋เดินยิ้มกริ่มเข้าไปตะคอก

“แดกซะ!”

อีหนนี้เซียนยัดไพ่ป๊อกใบแรกเข้าปากก้มหน้าเคี้ยวตุ้ยๆ แต่ไม่สามารถบรรยายสีหน้าได้ถูก เพราะเซียนไม่ยอมเงยหน้าขึ้นเลย ราวๆ ๒ นาที ไพ่ใบแรกเซียนกลืนลงคอยากเย็น ครู่เดียวพวกร้องขอน้ำลั่น นักพนันฮือฮาปรบมือด้วยความสะใจ จนผ่านไปถึงไพ่ใบที่ ๕-๖ ความยากลำบากต่อการเคี้ยวกระดาษอาบพลาสติกซึ่งทั้งเหนียวทั้งยุ่งยาก ทำให้เซียนถึงกับยกมือช่วยพยุงกรามขณะเคี้ยวน้ำแก้วแรกเซียนดื่มไปหมดแล้ว แดงสั่งเด็กให้เอาน้ำใส่เหยือกมาอีกเต็มเหยือก

นักพนันเงียบเชียบ อาการร่าเริงยินดีเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม กระทั่งเซียนซ่อนไพ่เข้าท้องหมดเกลี้ยงก็ผละจากทันใด กุมารจีนม้าเก็งเอ๋าแผดเสียงหัวเราะใส่หลังราวผู้พิชิต

สุริยัน ศักดิ์ไธสง
แอพเกจิ แอพรวมเรื่องราวประสบการณ์จริง เกี่ยวกับ พุทธคุณ ไสยศาสตร์ วิชาอาคม

error: ถ้าจะก๊อปกรุณาให้เครดิตท่านเจ้าของบทความ
%d bloggers like this: